Розніца паміж версіямі "Галынкер Іосіф Саламонавіч (1909)"

Актуальная версія на 00:15, 2 мая 2017

Галынкер Іосіф Саламонавіч

Дата нараджэння: 1909 г.
Варыянты імя: Голынкер Иосиф Соломонович
Месца нараджэння: г. Мінск
Пол: мужчына
Нацыянальнасць: габрэй
Адукацыя: вышэйшая
Прафесія / месца працы: Аспірант Энергетычнага інстытута АН СССР
Месца пражывання: РСФСР, г. Масква, вул. Крапоткінская, д. 24, кв. 14
Партыйнасць: беспартыйны

Дата расстрэлу: 15 верасень 1938 г.
Месца смерці: РСФСР, г. Масква
Месца пахавання: Расійская Федэрацыя, Маскоўская вобл., палігон Камунарка

Дата арышту: 19 травень 1938 г.
Абвінавачанне: удзел у контррэвалюцыйнай антысавецкай арганізацыі
Дата асуджэння: 15 верасень 1938 г.
Орган, які вынес прысуд: Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР
Прысуд: ВМП
Дата рэабілітацыі: верасень 1956 г.
Орган, які рэабілітаваў: Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР

Крыніцы дадзеных: Ахвяры палітычнага тэрора ў СССР (База дадзеных); Масква, расстрэльныя спісы - Камунарка

Рэпрэсаваныя сваякі

Брат: Галынкер Ізраіль Саламонавіч (1909)

Біяграфія

Іосіф Саламонавіч Галынкер нарадзіўся ў 1909 годзе ў Мінску. Атрымаў вышэйшую адукацыю. Нягледзячы на малады ўзрост, ён у 30-я гады быў кіраўніком сектара газіфікацыі Інстытута азота, адным з заснавальнікаў метада кіслароднага дуцця ў металургіі. Разам з братам, таксама хімікам, удзельнічаў у будаўніцтве першай кіслароднай домны на Чорнарэчанскім хімкамбінаце.

На момант арышту ў траўні 1938 года 29-гадовы Іосіф Саламонавіч вучыўся ў аспірантуры Энергетычнага інстытута АН СССР. Праз чатыры месяцы пасля арышту - 15 верасня 1938 года - яго прыгаварылі да вышэйшай меры пакарання па абвінавачанні ва "удзеле ў контррэвалюцыйнай тэрарыстычнай арганізацыі". Прысуд - расстрэл - быў прыведзены ў выкананне ў той жа дзень.

Вядомы праваабаронца, член Маскоўскай Хельсінскай групы Барыс Альтшулер, сын фізіка-ядзершчыка Льва Альтшулера, у кнізе "Экстрымальныя станы Льва Альтшулера" піша пра Іосіфа Саламонавіча (сем'і Альтшулераў і Галынкераў жылі ў адным доме і былі блізкімі сябрамі): "Яго гібель - гэта незагойная рана. Ён пэўна ведаў, што яго арыштуюць, бо ўжо былі рэпрэсаваныя ўсе кіраўнікі інстытута. Тады ў сям'і нават абмяркоўвалася магчымасць яго ад'езду куды-небудзь падалей, у Сярэднюю Азію, напрыклад. Некаторым атрымалася выратавацца, перачакаць час масавых рэпрэсій. Але Ёся быў жанаты, у жонкі была добрая праца, і ён не палічыў магчымым ладзіць кардынальную ломку з-за сваіх асцярог. І загінуў».

У 1956 годзе Іосіф Саламонавіч Галынкер быў цалкам рэабілітаваны.

Яго брат-блізнец, Ізраіль (Леанід) Саламонавіч Галынкер, таксама працаваў у Інстытуце азота, а затым - у Энергетычным інстытуце, быў арыштаваны ў 1948 годзе па ілжывым абвінавачанні ў "падрыхтоўцы замаха на Сталіна" і асуджаны да расстрэла, але прысуд у апошні момант быў заменены на 25 гадоў зняволення.

22 траўня 2016 годзе на будынку, дзе жыў Іосіф Саламонавіч, была ўсталяваная мемарыяльная таблічка праекта "Апошняя адрэса".

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{Шаблон:Фармуляр
+|фотаздымак=Галынкер Іосіф Саламонавіч (1909).jpg
+|подпіс да фатаграфіі=Галынкер Іосіф Саламонавіч
 |дата нараджэння=1909
+|варыянты імя=Голынкер Иосиф Соломонович
 |месца нараджэння=г. Мінск
 |пол=мужчына
@@ Радок 6: / Радок 9: @@
 |адукацыя=вышэйшая
 |прафесія / месца працы=Аспірант Энергетычнага інстытута АН СССР
-|месца пражывання=Масква, вул. Крапоткінская, д. 24, кв. 14
+|месца пражывання=РСФСР, г. Масква, вул. Крапоткінская, д. 24, кв. 14
 |партыйнасць=беспартыйны
 |дата расстрэлу=15.09.1938
@@ Радок 15: / Радок 18: @@
 |абвінавачванне 1=удзел у контррэвалюцыйнай антысавецкай арганізацыі
 |дата асуджэння 1=15.09.1938
-|прысуд 1=Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР
+|кім асуджаны 1=Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР
+|прысуд 1=ВМП
+|дата рэабілітацыі 1=09.1956
+|кім рэабілітаваны 1=Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР
 }}
 [[Катэгорыя:Адкрыты спіс]]
+[[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
+[[Катэгорыя:Ахвяры палітычнага тэрора ў СССР (База дадзеных)]]
+[[Катэгорыя:Масква, расстрэльныя спісы - Камунарка]]
+[[Катэгорыя:Навукоўцы і педагогі]]
+[[Катэгорыя:Абраная старонка]]
+{{Шаблон:Рэпрэсаваныя сваякі
+|брат=[[Галынкер Ізраіль Саламонавіч (1909)]]
+}}
 ==Біяграфія==
-[[File:Галынкер Іосіф Саламонавіч (1909).jpg|400px]]
+Іосіф Саламонавіч Галынкер нарадзіўся ў 1909 годзе ў Мінску. Атрымаў вышэйшую адукацыю. Нягледзячы на малады ўзрост, ён у 30-я гады быў кіраўніком сектара газіфікацыі Інстытута азота, адным з заснавальнікаў метада кіслароднага дуцця ў металургіі. Разам з братам, таксама хімікам, удзельнічаў у будаўніцтве першай кіслароднай домны на Чорнарэчанскім хімкамбінаце.
+На момант арышту ў траўні 1938 года 29-гадовы Іосіф Саламонавіч вучыўся ў аспірантуры Энергетычнага інстытута АН СССР. Праз чатыры месяцы пасля арышту - 15 верасня 1938 года - яго прыгаварылі да вышэйшай меры пакарання па абвінавачанні ва "удзеле ў контррэвалюцыйнай тэрарыстычнай арганізацыі". Прысуд - расстрэл - быў прыведзены ў выкананне ў той жа дзень.
+Вядомы праваабаронца, член Маскоўскай Хельсінскай групы Барыс Альтшулер, сын фізіка-ядзершчыка Льва Альтшулера, у кнізе "Экстрымальныя станы Льва Альтшулера" піша пра Іосіфа Саламонавіча (сем'і Альтшулераў і Галынкераў жылі ў адным доме і былі блізкімі сябрамі): "Яго гібель - гэта незагойная рана. Ён пэўна ведаў, што яго арыштуюць, бо ўжо былі рэпрэсаваныя ўсе кіраўнікі інстытута. Тады ў сям'і нават абмяркоўвалася магчымасць яго ад'езду куды-небудзь падалей, у Сярэднюю Азію, напрыклад. Некаторым атрымалася выратавацца, перачакаць час масавых рэпрэсій. Але Ёся быў жанаты, у жонкі была добрая праца, і ён не палічыў магчымым ладзіць кардынальную ломку з-за сваіх асцярог. І загінуў».
+У 1956 годзе Іосіф Саламонавіч Галынкер быў цалкам рэабілітаваны.
+Яго брат-блізнец, Ізраіль (Леанід) Саламонавіч Галынкер, таксама працаваў у Інстытуце азота, а затым - у Энергетычным інстытуце, быў арыштаваны ў 1948 годзе па ілжывым абвінавачанні ў "падрыхтоўцы замаха на Сталіна" і асуджаны да расстрэла, але прысуд у апошні момант быў заменены на 25 гадоў зняволення.
+траўня 2016 годзе на будынку, дзе жыў Іосіф Саламонавіч, была ўсталяваная мемарыяльная таблічка праекта "Апошняя адрэса".