Розніца паміж версіямі "Грыневіч Антон Антонавіч (1877)"

(Біяграфія)
 
(Не паказанаадна прамежкавая версія таго ж удзельніка)
Радок 10: Радок 10:
 
|дата расстрэлу=08.12.1937
 
|дата расстрэлу=08.12.1937
 
|месца смерці=РСФСР, г. Ленінград
 
|месца смерці=РСФСР, г. Ленінград
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]
+
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)];  [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i/index_19393.html Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I];
 
|дзе і кім арыштаваны 1=ДПУ БССР
 
|дзе і кім арыштаваны 1=ДПУ БССР
 
|дата арышту 1=06.09.1933
 
|дата арышту 1=06.09.1933
Радок 33: Радок 33:
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
  
ГРЫНЕВІЧ Антон Антонавіч, 1877 г.н., ураджэнец хут. Іванаўшчына Лепельскага пав. Віцебскай губ., беларус, беспартыйны, кампазытар, ў 1925-1928 г. навуковы работнік Інстытуту беларускай культуры ў Менску. Калегіяй ОГПУ 9 студзеня 1934 г. прысуджаны паводле арт. 58-4-6-11 УК РСФСР да расстрэлу з заменай на 10 гадоў ППЛ. Адбываў пакараньне ў Салавецкай турме. Асобай тройкай УНКВД ЛВ 25 лістапада 1937 г. прысуджаны паводле арт. 58-10-11 УК РСФСР да вышэйшай меры пакараньня. Расстраляны ў Ленінградзе 8 сьнежня 1937 г.
+
Антон Антонавіч Грыневіч - беларускі фалькларыст, выдавец, педагог, кампазітар.
 +
 
 +
Нарадзіўся ў 1877 г. З 1896 жыў у Пецярбургу, быў чыноўнікам Дэпартамента гандлю і промыслу. З 1906 член бел. выдавецкай суполкі «Загляне сонца і ў наша аконца»; у 1910 заснаваў уласнае выдавецтва (дзейнічала да 1913). Сабраў і выдаў разам з А.Зязюлем «Беларускія песні з нотамі» (Т. 1—2, 1910—12). Пасля кастр. 1917 супрацоўнік культурна-асветніцкага аддзела Белнацкама ў Маскве. У 1919 — чэрв. 1920 у Мінску, выкладаў у школе і бел. гімназіі. З 1920 у Вільні, працаваў у кааператыве друкароў. Пісаў музычныя творы, якія апублікаваў разам з народнымі ў зборніку «Школьны спеўнік» (1920). Яго песні (напрыклад, «Гэй, наперад!», «Касцу») шырока бытавалі ў Зах. Беларусі.
 +
 
 +
У 1921 зняволены ў Лукішскай турме (Вільня), у кастр. вызвалены пад нагляд паліцыі. У 1922—23 сакратар ТБШ. Аўтар першага бел. падручніка па музыцы «Навука спеву» (1923).
 +
 
 +
З 1925 жыў у Мінску. Сакратар музычнай падсекцыі Інбелкульта, старшыня песеннай камісіі. У 1928—33 у Гарадку, Віцебску; рабіў запісы меласу.
 +
 
 +
Арыштаваны ДПУ БССР 6.9.1933 па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтра». 9.3.1934 асуджаны на 10 гадоў лагераў.  
 +
 
 +
У 1937 прыгавораны да расстрэлу. Рэабілітаваны 16.8.1956.  
 +
 
 +
Частка архіва Г. захоўваецца ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы НАН Беларусі.

Актуальная версія на 19:48, 8 снежня 2017

Антон Грыневіч.jpg
  • Дата нараджэння: 3 травень 1877 г.
  • Імя па-руску: Гриневич Антон Антонович
  • Месца нараджэння: Віцебская губ., Лепельскі павет (Віцебская вобл., Полацкі раён), хут. Іванаўшчына
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: беларус
  • Прафесія / месца працы: Кампазітар
  • Партыйнасць: беспартыйны
  • Дата расстрэлу: 8 снежань 1937 г.
  • Месца смерці: РСФСР, г. Ленінград
  • Дзе і кім арыштаваны: ДПУ БССР
  • Дата арышту: 6 верасень 1933 г.
  • Дата асуджэння: 9 студзень 1934 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ
  • Артыкул: 58-4; 58-6; 58-11 УК РСФСР
  • Прысуд: ВМП з заменай на 10 гадоў ППЛ
  • Месца адбывання: Салавецкая турма

  • Дата асуджэння: 25 лiстапад 1937 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Асобая тройка УНКУС Ленінградскай вобласці
  • Артыкул: 58-10; 58-11 КК РСФСР
  • Прысуд: ВМП
  • Дата рэабілітацыі: 16 жнiвень 1956 г.

Біяграфія

Антон Антонавіч Грыневіч - беларускі фалькларыст, выдавец, педагог, кампазітар.

Нарадзіўся ў 1877 г. З 1896 жыў у Пецярбургу, быў чыноўнікам Дэпартамента гандлю і промыслу. З 1906 член бел. выдавецкай суполкі «Загляне сонца і ў наша аконца»; у 1910 заснаваў уласнае выдавецтва (дзейнічала да 1913). Сабраў і выдаў разам з А.Зязюлем «Беларускія песні з нотамі» (Т. 1—2, 1910—12). Пасля кастр. 1917 супрацоўнік культурна-асветніцкага аддзела Белнацкама ў Маскве. У 1919 — чэрв. 1920 у Мінску, выкладаў у школе і бел. гімназіі. З 1920 у Вільні, працаваў у кааператыве друкароў. Пісаў музычныя творы, якія апублікаваў разам з народнымі ў зборніку «Школьны спеўнік» (1920). Яго песні (напрыклад, «Гэй, наперад!», «Касцу») шырока бытавалі ў Зах. Беларусі.

У 1921 зняволены ў Лукішскай турме (Вільня), у кастр. вызвалены пад нагляд паліцыі. У 1922—23 сакратар ТБШ. Аўтар першага бел. падручніка па музыцы «Навука спеву» (1923).

З 1925 жыў у Мінску. Сакратар музычнай падсекцыі Інбелкульта, старшыня песеннай камісіі. У 1928—33 у Гарадку, Віцебску; рабіў запісы меласу.

Арыштаваны ДПУ БССР 6.9.1933 па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтра». 9.3.1934 асуджаны на 10 гадоў лагераў.

У 1937 прыгавораны да расстрэлу. Рэабілітаваны 16.8.1956.

Частка архіва Г. захоўваецца ў Цэнтральнай навуковай бібліятэцы НАН Беларусі.