Розніца паміж версіямі "Агурскі Самуіл Хаімавіч (1884)"

 
(Не паказана 8 прамежкавых версій 2 удзельнікаў)
Радок 1: Радок 1:
 
{{Шаблон:Фармуляр
 
{{Шаблон:Фармуляр
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]
+
|фотаздымак=Самуіл Агурскі.jpg
 +
|імя па-руску=Агурский Самуил Хаимович
 +
|дата нараджэння=29.04.1884
 +
|месца нараджэння=г. Гродна
 +
|пол=мужчына
 +
|нацыянальнасць=габрэй
 +
|сацыяльнае паходжанне=пралетарскае
 +
|адукацыя=вышэйшая
 +
|прафесія / месца працы=Член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР
 +
|месца пражывання=БССР, г. Мінск, вул. Пушкінская, д. 54, кв. 22
 +
|дата смерці=19.08.1947
 +
|месца смерці=Казахская ССР, г. Паўладар
 +
|архіўная справа=КДБ БССР 5899-с
 +
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]; [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i?id=19203 Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I];
 +
|дата арышту 1=04.03.1938
 +
|абвінавачванне 1=Удзел у контррэвалюцыйнай арганізацыі
 
|дата асуджэння 1=15.08.1939
 
|дата асуджэння 1=15.08.1939
|дата нараджэння=1884
+
|кім асуджаны 1=Асобая нарада
|адукацыя=выш. адук.
+
|артыкул 1=68; 76; 72 КК БССР
|сацыяльнае паходжанне=з рабочых
+
|прысуд 1=5 гадоў ссылкі
|месца нараджэння=у г. Горадня БССР
+
|месца адбываньня 1=КазССР, Паўладарская вобл.
|нацыянальнасць=габрай
+
|дата рэабілітацыі 1=07.04.1956
|дата арышту 1=04.03.1938
+
|кім рэабілітаваны 1=Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
|архіўная справа=КГБ БССР 5899-с
 
|месца пражывання=Менск, вул. Пушкінская 54, кв. 22
 
 
}}
 
}}
  
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
[[Катэгорыя:Акрыты спіс]]
+
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
 +
[[Катэгорыя:Навукоўцы і педагогі]]
 +
[[Катэгорыя:Партыйныя і дзяржаўныя дзеячы БССР]]
 +
[[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]]
  
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
  
АГУРСКІ Самуіл Хаімавіч, нар. 1884 у г. Горадня БССР, габрай, з рабочых, выш. адук., член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР. Жыў: Менск, вул. Пушкінская 54, кв. 22. Арыштаваны 38.03.04. Асуджаны 39.08.15 «асобай нарадай» за ўдзел у к/р арг. паводле арт. 68, 76, 72 КК БССР на 5 гадоў высылкі, Паўладарская вобл. 56.04.07 Вайсковая калегія Вярх. суда СССР. КГБ БССР 5899-с
+
Агурскі Самуіл Хаімавіч - гісторык і публіцыст.
 +
 
 +
Нарадзіўся ў Горадні. Член Бунда, удзельнік рэвалюцыі 1905, у 1906—17 у вымушанай эміграцыі ў Англіі і ЗША. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 вярнуўся ў Беларусь. У 1918 быў ваенным камісарам у Віцебску. Працаваў у гісторыка-партыйных установах у Мінску і Маскве: у 1924—29 загадчык Гістпарта ЦК КП(б)Б, нам. дырэктара Інстытута гісторыі партыі пры ЦК КП(б)Б; у 1930—33 дырэктар Гіспарта пры Маскоўскім камітэце ВКП(б). З 1934 дырэктар Інстытута яўрэйскай пралетарскай культуры, намеснік дырэктара Інстытута нацыянальных меншасцей БелАН. З 1936 член-карэспандэнт БелАН. Шмат займаўся гісторыяй Бунда і рэвалюцыйнага руху. У «Нарысах па гісторыі рэвалюцыйнага руху на Беларусі (1863—1917)» (1928) зрабіў спробу сістэматызаваць гісторыю рознанацыянальнага рэвалюцыйнага руху. Многія палажэнні гэтай кнігі спрэчныя, але на той час, калі ў савецкай гістарыяграфіі масава прадукавалася канцэпцыя апалагетыкі Бунда, замоўчвання дзейнасці іншых арганізацый, «Нарысы» мелі пэўнае станоўчае значэнне.
 +
 
 +
Адным з першых распачаў барацьбу супраць т. зв. беларускага нацыянал-дэмакратызму. Паліт. абвінавачванні А. паўплывалі на трагічныя лёсы Ігнатоўскага, Жылуновіча і інш. Ва ўмовах вострай ідэйна-паліт. барацьбы і прычэплівання ярлыкоў падпаў пад крытыку сам. Арыштаваны 4.3.1938, па пастанове Асобай нарады пры НКВД СССР ад 15.8.1939 сасланы ў Казахстан на 5 гадоў. Памёр у Паўладары ад кровазліцця ў мозг. Рэабілітаваны 7.4.1956 Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР.

Актуальная версія на 00:33, 20 красавіка 2018

Самуіл Агурскі.jpg
  • Дата нараджэння: 29 красавiк 1884 г.
  • Імя па-руску: Агурский Самуил Хаимович
  • Месца нараджэння: г. Гродна
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: габрэй
  • Сацыяльнае паходжанне: пралетарскае
  • Адукацыя: вышэйшая
  • Прафесія / месца працы: Член-карэспандэнт Акадэміі навук БССР
  • Месца пражывання: БССР, г. Мінск, вул. Пушкінская, д. 54, кв. 22
  • Дата смерці: 19 жнiвень 1947 г.
  • Месца смерці: Казахская ССР, г. Паўладар

  • Дата арышту: 4 сакавiк 1938 г.
  • Абвінавачанне: Удзел у контррэвалюцыйнай арганізацыі
  • Дата асуджэння: 15 жнiвень 1939 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада
  • Артыкул: 68; 76; 72 КК БССР
  • Прысуд: 5 гадоў ссылкі
  • Месца адбывання: КазССР, Паўладарская вобл.
  • Дата рэабілітацыі: 7 красавiк 1956 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР

Біяграфія

Агурскі Самуіл Хаімавіч - гісторык і публіцыст.

Нарадзіўся ў Горадні. Член Бунда, удзельнік рэвалюцыі 1905, у 1906—17 у вымушанай эміграцыі ў Англіі і ЗША. Пасля Лютаўскай рэвалюцыі 1917 вярнуўся ў Беларусь. У 1918 быў ваенным камісарам у Віцебску. Працаваў у гісторыка-партыйных установах у Мінску і Маскве: у 1924—29 загадчык Гістпарта ЦК КП(б)Б, нам. дырэктара Інстытута гісторыі партыі пры ЦК КП(б)Б; у 1930—33 дырэктар Гіспарта пры Маскоўскім камітэце ВКП(б). З 1934 дырэктар Інстытута яўрэйскай пралетарскай культуры, намеснік дырэктара Інстытута нацыянальных меншасцей БелАН. З 1936 член-карэспандэнт БелАН. Шмат займаўся гісторыяй Бунда і рэвалюцыйнага руху. У «Нарысах па гісторыі рэвалюцыйнага руху на Беларусі (1863—1917)» (1928) зрабіў спробу сістэматызаваць гісторыю рознанацыянальнага рэвалюцыйнага руху. Многія палажэнні гэтай кнігі спрэчныя, але на той час, калі ў савецкай гістарыяграфіі масава прадукавалася канцэпцыя апалагетыкі Бунда, замоўчвання дзейнасці іншых арганізацый, «Нарысы» мелі пэўнае станоўчае значэнне.

Адным з першых распачаў барацьбу супраць т. зв. беларускага нацыянал-дэмакратызму. Паліт. абвінавачванні А. паўплывалі на трагічныя лёсы Ігнатоўскага, Жылуновіча і інш. Ва ўмовах вострай ідэйна-паліт. барацьбы і прычэплівання ярлыкоў падпаў пад крытыку сам. Арыштаваны 4.3.1938, па пастанове Асобай нарады пры НКВД СССР ад 15.8.1939 сасланы ў Казахстан на 5 гадоў. Памёр у Паўладары ад кровазліцця ў мозг. Рэабілітаваны 7.4.1956 Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР.