Баліцкі Антон Васільевіч (1891)

Антон Баліцкі 2.jpg
  • Дата нараджэння: 16 верасень 1891 г.
  • Імя па-руску: Балицкий Антон Васильевич
  • Месца нараджэння: Гродзенская губ., Гродзенскі павет (Гродзенская вобл., Гродзенскі раён), в. Балічы
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: беларус
  • Сацыяльнае паходжанне: пралетарскае
  • Адукацыя: вышэйшая
  • Прафесія / месца працы: Народны камісар асветы БССР
  • Месца пражывання: БССР, г. Мінск, пл. Свабоды, д. 15, кв. 7
  • Дата расстрэлу: 31 кастрычнiк 1937 г.
  • Месца смерці: БССР, г. Мінск, турма НКУС
  • Дзе і кім арыштаваны: ДПУ БССР
  • Дата арышту: 3 верасень 1930 г.
  • Абвінавачанне: Антысавецкая дзейнасць
  • Дата асуджэння: 18 сакавiк 1931 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ
  • Артыкул: 58-2; 58-11 КК РСФСР
  • Прысуд: 10 гадоў ППЛ
  • Месца адбывання: Беламора-балтыйскі лагер
  • Дата рэабілітацыі: 14 чэрвень 1988 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР

  • Дата арышту: 30 кастрычнiк 1937 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
  • Прысуд: ВМП
  • Дата рэабілітацыі: 25 сакавiк 1958 г.

Біяграфія

БАЛІЦКІ Антон Васілевіч - дзяржаўны дзеяч, публіцыст.

Нарадзіўся 4(16).9.1891 у в. Балічы Гродзенскага пав. (цяпер Гродзенскі р-н). У 1910 скончыў Свіслацкую настаўніцкую семінарыю. Працаваў настаўнікам. У 1916 скончыў Віцебскі настаўніцкі інстытут. З 1916 у арміі, ваяваў на Румынскім фронце. У 1917—20 браў удзел у бел. грамадска-паліт. жыцці — гуртаваў беларусаў-вайскоўцаў, арганізоўваў бел. школы ў Адэсе. З 1921 у Мінску, з кастр. 1921 намеснік наркама, у 1926—29 наркам асветы БССР. Адзін з праваднікоў палітыкі беларусізацыі. Аўтар артыкулаў па пытаннях нацыянальнай і культурнай палітыкі. Правадзейны член Інбелкульта, старшыня секцыі бел. мовы і літаратуры. У 1929—30 член ЦВК БССР.

Арыштаваны ДПУ БССР 3.9.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Пастановай Калегіі АДПУ ад 18.3.1931 атрымаў 10 гадоў лагераў. Пры паўторным разглядзе справы 30.10.1937 Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР прыгавораны да смяротнага пакарання. Расстраляны ў Мінску.

Па першым прысудзе рэабілітаваны 14.6.1988, па другім — 25.3.1958.