Розніца паміж версіямі "Бонч-Асмалоўскі Мікалай Георгіевіч (1883)"

(Біяграфія)
Радок 8: Радок 8:
 
|месца пражывання=г. Масква, вул. Ульянаўская, д. 37, кв. 30
 
|месца пражывання=г. Масква, вул. Ульянаўская, д. 37, кв. 30
 
|крыніцы дадзеных=Открытый список
 
|крыніцы дадзеных=Открытый список
 +
|абвінавачванне 1=Удзельнік контррэвалюцыйнай арганізацыі
 
|кім асуджаны 1=Спецкалегія Маскоўскага гарадскога суда
 
|кім асуджаны 1=Спецкалегія Маскоўскага гарадскога суда
 
|артыкул 1=58-10 КК РСФСР
 
|артыкул 1=58-10 КК РСФСР

Версія ад 08:51, 18 снежня 2017

  • Дата нараджэння: 18 снежань 1883 г.
  • Імя па-руску: Бонч-Осмоловский Николай Георгиевич
  • Месца нараджэння: (Украіна), с. Белая Царква
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: рускі
  • Прафесія / месца працы: Мастак-тэхнолаг, упраўленне будаўнічага завода мазаічных пліт
  • Месца пражывання: г. Масква, вул. Ульянаўская, д. 37, кв. 30

  • Абвінавачанне: Удзельнік контррэвалюцыйнай арганізацыі
  • Орган, які вынес прысуд: Спецкалегія Маскоўскага гарадскога суда
  • Артыкул: 58-10 КК РСФСР
  • Прысуд: 5 гадоў ППЛ
  • Месца адбывання: Карэлія, Сегежлаг
  • Дата вызвалення: 5 красавiк 1941 г.

  • Крыніцы дадзеных: Открытый список

Біяграфія

У 1902—1905 гадах вучыўся жывапісу ў Маскве, у Маскоўскага вучылішча жывапісу, разьбярства і дойлідства, у выкладчыкаў С. А. Каровіна і С. В. Малюціна. У 1906—1908 гадах працягваў навучанне ў Парыжы, у прыватнай школе Фернана Кормона, пасля чаго вярнуўся жыць у Маскву.

Займаўся жанравай, пейзажнай, партрэтнай жывапісам, пісаў аголеную натуру. У 1908—1920 гадах вёў выкладчыцкую дзейнасць у мастацкіх студыях Масквы. Пасля рэвалюцыі 1917 года ў Расіі таксама працягваў мастацкую дзейнасць.

У 1918 годзе стаў членам Саюза мастакоў СССР. У 1923-м стварыў мастацкае пано для Беларускага павільёна на Усесаюзнай сельскагаспадарчай і саматужна-прамысловай выставе ў Маскве.

З канца 1920-х гадоў зацікавіўся распрацоўкай і хімічнымі працэсамі вырабу трывалых фарбаў і грунту для станковага і манументальна-дэкаратыўнага жывапісу, у прыватнасці вогнетрывалай пастэлі. З'яўляўся вынаходнікам новых відаў фарбаў, патэнты на вынаходніцтвы якіх да гэтага часу захоўваюцца ў архіве РДАЛМ. Працаваў мастаком-тэхнолагам ва Упраўленні будаўніцтва завода мазаічных пліт, на фабрыцы «Палітра». Таксама займаўся кніжнай ілюстрацыяй. У яго афармленні выйшла некалькі твораў класікаў рускай літаратуры - «Дэман» М. Ю. Лермантава, а таксама казкі А. С. Пушкіна і Яршова П. П. Займаўся сцэнаграфіяй. У Расійскім дзяржаўным архіве літаратуры і мастацтва захаваліся яго эскізы да опер А. П. Барадзіна, М. А. Рымскага-Корсакава, А. М. Сярова.

4 красавіка 1936 года быў арыштаваны як «удзельнік контррэвалюцыйнай арганізацыі». 29—31 ліпеня 1936 года быў прысуджаны да пяці гадоў папраўча-працоўнага лагера з пазбаўленнем у правах на 3 гады. 1 жніўня 1936 года прысуд уступіў у сілу. Мікалай Георгіевіч быў этапаваны ў Карэлію, у Сегежлаг.

За вызваленне М. Г. Бонч-Асмалоўскага хадайнічалі акадэмікі А. В. Шчусеў, А. І. Лакціонаў, І. У. Жалтоўскі, а таксама вядомыя скульптары і мастакі - А. Н. Бенуа, С. Т. Канёнкаў, П. Д. Корын, Я. Я. Лансерэ, У. Я. Татлін. 5 красавіка 1941 М. Г. Бонч-Асмалоўскі быў вызвалены і высланы ў Паўночны край. Пасля вызвалення з ссылкі пасяліўся ў Новасібірску і працягнуў працаваць мастаком-тэхнолагам. У 1960-х гадах вярнуўся ў Маскву, дзе і памёр у 1968 годзе ва ўзросце 84 гадоў.