Розніца паміж версіямі "Гандаровіч Анатоль Антонавіч (1910)"

Актуальная версія на 01:16, 19 лістапада 2018

Крыніца: [1]

Дата нараджэння: 1910 г.
Варыянты імя: Гандарович Анатолий Антонович
Месца нараджэння: Віленская губ., Вілейскі павет (Мінская вобл., Вілейскі раён), мяст. Ілля
Пол: мужчына
Нацыянальнасць: беларус
Адукацыя: сярэдняя
Прафесія / месца працы: Праваслаўны святар, архіерэйская дамавая царква г. Мінска
Месца пражывання: БССР, Маладзечанская вобл., Ільянскі раён, мяст. Ілля

Дата смерці: 12 красавiк 1975 г.

Дата арышту: 15 травень 1946 г.
Абвінавачанне: Супрацоўніцтва з нямецкімі акупацыйнымі ўладамі, антысавецкая дзейнасць
Дата асуджэння: 28 кастрычнiк 1946 г.
Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада МДБ
Артыкул: 63-1 КК БССР
Прысуд: 10 гадоў ППЛ, 5 гадоў пазбаўлення правоў з канфіскацыяй маёмасці
Месца адбывання: РСФСР, Магаданская вобл.
Дата вызвалення: 30 лiпень 1953 г.
Дата рэабілітацыі: 5 чэрвень 1964 г.
Орган, які рэабілітаваў: Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР

Архіўная справа: КДБ РБ 18791-с
Крыніцы дадзеных: Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)

Біяграфія

Анатоль Гандаровіч - протаіерэй.

Нарадзіўся ў 1910 годзе ў мястэчку Ілля (зараз Вілейскі раён Мінскай вобл.).

У 1937—42 псаломшчык Віленскага Свята-Духава манастыра. У 1942—44 святар Мікалаеўскага храма в. Крайск, цяпер Лагойскі р-н Мінскай вобл. У 1944—46 служыў у архіерэйскай дамавой царкве ў Мінску. Быў жанаты, гадаваў пяцёра дзяцей.

Падчас вайны Анатоль Гандаровіч неаднаразова прымаў у сябе партызан, даваў ім прадукты і месца для адпачынку. Партызана захоўвалі ў доме святара тол, капсулі, бікфордавы шнуры. Дапамагаў святар і медыкаментамі.

У Вялікдзень 1943 года нямецкія войскі планавалі захапіць у царкве в. Краўск моладзь для адпраўкі на працы ў Германію. Ведаючы гэта, партызаны упільнавалі прыход немцаў і дапамаглі моладзі схавацца ў лясах. Падчас перастрэлкі загарэлася царква. Сыходзячы з Крайску, два нямецкіх афіцэра пад рукі ўвялі святара Анатоля Гандаровіча. Гэта было ўспрынята мясцовымі жыхарамі неадназначна. Закраліся падазрэнні пра сувязь Гандаровіча з паліцыяй. Пасля вайны гэта было данесена ў МДБ [2].

Арыштаваны 15.5.1946 у мяст. Ілля. Асуджаны 28.10.1946 асобай нарадай МДБ за «супрацоўніцтва з нямецкімі акупацыйнымі ўладамі і антысавецкую дзейнасць» дa 10 гадоў ППК і 5 гадоў пазбаўлення правоў з канфіскацыяй маёмасці. Этапаваны ў адзін з канцлагераў МДБ Магаданскай вобл. Вызвалены 30.7.1953.

Вярнуўся ў Беларусь. Служыў у Свята-Троіцкай царкве ў Хоцімску Магілёўскай вобл. З 1956 настаяцель Крыжаўздзвіжанскага храма ў Касцюковічах Магілёўскай вобл. З 1963 служыў у Пакроўскай царкве в. Вялікія Лозіцы Магілёўскага р-на. У 1965—74 настаяцель Пакроўскага храма в. Стары Крыўск Рагачоўскага р-на Гомельскай вобл. З 30.4.1974 за штатам. Жонка святара Яўгенія Мацвееўна Гандаровіч памерла 5.12.1976. Рэабілітаваны 5.6.1964 судовай калегіяй па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР. Асабовая справа Г. № 18791-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.

@@ Радок 3: / Радок 3: @@
 |подпіс да фатаграфіі=Крыніца: [http://hramlavrenty-svetoch.narod.ru/Dop/d_10.htm]
 |дата нараджэння=1910
-|месца нараджэння=мяст. Ілля
+|варыянты імя=Гандарович Анатолий Антонович
+|месца нараджэння=Віленская губ., Вілейскі павет (Мінская вобл., Вілейскі раён), мяст. Ілля
 |нацыянальнасць=беларус
 |адукацыя=сярэдняя
-|прафесія / месца працы=Праваслаўны святар
+|прафесія / месца працы=Праваслаўны святар, архіерэйская дамавая царква г. Мінска
 |месца пражывання=БССР, Маладзечанская вобл., Ільянскі раён, мяст. Ілля
 |пол=мужчына
+|дата смерці=12.04.1975
 |архіўная справа=КДБ РБ 18791-с
 |крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]
 |дата арышту 1=15.05.1946
-|абвінавачванне 1=Пасобнік нямецкіх акупантаў
+|абвінавачванне 1=Супрацоўніцтва з нямецкімі акупацыйнымі ўладамі, антысавецкая дзейнасць
 |дата асуджэння 1=28.10.1946
+|кім асуджаны 1=Асобая нарада МДБ
 |артыкул 1=63-1 КК БССР
-|прысуд 1=10 гадоў ППЛ
+|прысуд 1=10 гадоў ППЛ, 5 гадоў пазбаўлення правоў з канфіскацыяй маёмасці
-|месца адбываньня 1=судовым ворганам як пасобнік нямецкіх акупантаў паводле арт. 63-1 КК БССР на 10 гадоў ППЛ, на 5 гадоў п/п, Магаданская вобл. 64.06.05 справу пераглядала Суд. кал. па крым. справах ВС БССР. КГБ РБ 18791-с
+|месца адбываньня 1=РСФСР, Магаданская вобл.
+|дата вызвалення 1=30.07.1953
 |дата рэабілітацыі 1=05.06.1964
 |кім рэабілітаваны 1=Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР
@@ Радок 28: / Радок 32: @@
 ==Біяграфія==
-ГАНДАРОВІЧ Анатоль Антонавіч, нар. 1910 у м. Ільля Ільянскага р-ну Маладачанскай вобл., беларус, зь сялян, сярэдняя адук., сьвятар Царквы ў г. Менск, жыў у м. Ільля. Арыштаваны 46.05.15. Асуджаны 46.10.28 судовым ворганам як пасобнік нямецкіх акупантаў паводле арт. 63-1 КК БССР на 10 гадоў ППЛ, на 5 гадоў п/п, Магаданская вобл. 64.06.05 справу пераглядала Суд. кал. па крым. справах ВС БССР. КГБ РБ 18791-с
+Анатоль Гандаровіч - протаіерэй.
-Священник Анатолий Гандарович из деревни Рабунь Куренецкого района Вилейской области не раз принимал у себя партизан, давал им продукты и место для отдыха. Партизаны хранили в доме священника тол, капсули и бикфордовы шнуры. Помогал священник и медикаментами.
+Нарадзіўся ў 1910 годзе ў мястэчку Ілля (зараз Вілейскі раён Мінскай вобл.).
+У 1937—42 псаломшчык Віленскага Свята-Духава манастыра. У 1942—44 святар Мікалаеўскага храма в. Крайск, цяпер Лагойскі р-н Мінскай вобл. У 1944—46 служыў у архіерэйскай дамавой царкве ў Мінску. Быў жанаты, гадаваў пяцёра дзяцей.
-Уходя из Крайска, два немецких офицера взяли отца Анатолия Гандаровича с двух сторон под руки и увели его с собой. Этот весьма двусмысленный жест на многие десятилетия посеял плевелы подозрения в душах местных жителей. Они оклеветали священника, и после войны, в 1946 году, по сфабрикованному обвинению "тройка" осудила отца Анатолия на 10 лет заключения. Пять лет священник провел в Кузбасслаге, был досрочно освобожден. Вернувшись, вплоть до своей кончины в 1985 году, служил на приходе в Могилевской области. Еще во времена Хрущева, в 1964 году, когда по всей стране преследовали священнослужителей и верующих, протоиерея Анатолия Гандаровича реабилитировали как невинно пострадавшего.
+Падчас вайны Анатоль Гандаровіч неаднаразова прымаў у сябе партызан, даваў ім прадукты і месца для адпачынку. Партызана захоўвалі ў доме святара тол, капсулі, бікфордавы шнуры. Дапамагаў святар і медыкаментамі.
+У Вялікдзень 1943 года нямецкія войскі планавалі захапіць у царкве в. Краўск моладзь для адпраўкі на працы ў Германію. Ведаючы гэта, партызаны упільнавалі прыход немцаў і дапамаглі моладзі схавацца ў лясах. Падчас перастрэлкі загарэлася царква. Сыходзячы з Крайску, два нямецкіх афіцэра пад рукі ўвялі святара Анатоля Гандаровіча. Гэта было ўспрынята мясцовымі жыхарамі неадназначна. Закраліся падазрэнні пра сувязь Гандаровіча з паліцыяй. Пасля вайны гэта было данесена ў МДБ [http://hramlavrenty-svetoch.narod.ru/Dop/d_10.htm].
+Арыштаваны 15.5.1946 у мяст. Ілля. Асуджаны 28.10.1946 асобай нарадай МДБ за «супрацоўніцтва з нямецкімі акупацыйнымі ўладамі і антысавецкую дзейнасць» дa 10 гадоў ППК і 5 гадоў пазбаўлення правоў з канфіскацыяй маёмасці. Этапаваны ў адзін з канцлагераў МДБ Магаданскай вобл. Вызвалены 30.7.1953.
+Вярнуўся ў Беларусь. Служыў у Свята-Троіцкай царкве ў Хоцімску Магілёўскай вобл. З 1956 настаяцель Крыжаўздзвіжанскага храма ў Касцюковічах Магілёўскай вобл. З 1963 служыў у Пакроўскай царкве в. Вялікія Лозіцы Магілёўскага р-на. У 1965—74 настаяцель Пакроўскага храма в. Стары Крыўск Рагачоўскага р-на Гомельскай вобл. З  30.4.1974 за штатам. Жонка святара Яўгенія Мацвееўна Гандаровіч памерла 5.12.1976. Рэабілітаваны 5.6.1964 судовай калегіяй па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР. Асабовая справа Г. №  18791-с захоўваецца ў архіве КДБ Беларусі.