Розніца паміж версіямі "Салагуб Алесь Феафілавіч (1906)"
(→‎Біяграфія)
Радок 31: Радок 31:
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
  
−
САЛАГУБ Аляксей Феафілавіч, нар. 00.10.1906 у в. Зарудзічы Маладачанскага павету Віленскай губ., беларус, зь сялян, нясконч. пачатк. адук., асьпіpант БАН. Жыў: Менск, вул. Садовая 10, кв. 8. Арыштаваны 33.08.10. Асуджаны 34.01.09 калегіяй ОГПУ як член к/p арг-цыі БНЦ паводле арт. 58-4,6,11 КК РСФСР да ВМП. Расстраляны 34.05.17. 56.04.18 справа пераглядалася вайсковым трыбуналам БВА. З 1923 чл. КСМБ. КГБ РБ 10182-с
+
Алесь Салагуб - беларускі паэт, публіцыст, літаратуразнавец, мемуарыст.
 +
 
 +
Нарадзіўся 5(18).10.1906 у в. Зарудзічы Вілейскага пав. Віленскай губ. (цяпер Смаргонскі р-н Гродзенскай вобл.)
 +
 
 +
У 1922—27 вучыўся ў Віленскай беларускай гімназіі. Сістэматычна літаратурнай дзейнасцю займаўся з 1924. Публікаваўся ў зах.-бел. выданнях «Студэнцкая думка», «Беларуская ніва», «Народная справа», «Маланка». У 1926 ад талстоўскай ідэі «несупраціўлення» перайшоў да канцэпцыі класавага змагання і сацыялістычных ідэй. Удзельнічаў у руху БСРГ, арганізоўваў у сваім павеце гурткі Грамады, распаўсюджваў забароненую літаратуру.
 +
 
 +
Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1924 і 1927, быў вязнем Лукішак і Стафанаўскага астрогу ў Вільні.
 +
 
 +
Пасля вызвалення ў 1928 нелегальна перайшоў польска-савецкую мяжу. Паступіў вучыцца ў БДУ. У 1929 выдаў зборнік вершаў, якія былі напісаны ў зняволенні. Пасля сканчэння ў 1931 ун-та аспірант Інстытута літаратуры і мастацтва БелАН. У 1933 у час. «Полымя рэвалюцыі» (№ 1) апублікаваў працу «Мастацкая літаратура «Грамады», дзе прааналізаваў прэсу і літаратуру БСРГ.  
 +
 
 +
Арыштаваны 10.8.1933 па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтра». Калегіяй АДПУ СССР прыгавораны 9.1.1934 да расстрэлу. Рэабілітаваны 18.4.1956.
 +
 
 +
Сям’я С. (жонка і сын) таксама былі рэпрэсаваны і сасланы на Поўнач.
 +
 
 +
Самы значны твор літаратурнай спадчыны С. — «Лукішскі дзённік», апублікаваны фрагментамі ў 1961.

Версія ад 13:43, 18 кастрычніка 2017

  • Дата нараджэння: 18 кастрычнiк 1906 г.
  • Імя па-руску: Сологуб Алесь Феофилович
  • Варыянты імя: Аляксей
  • Месца нараджэння: Віленская губ., Маладзечанскі павет (Гродзенская вобл., Смаргонскі раён), в. Зарудзічы
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: беларус
  • Сацыяльнае паходжанне: сялянскае
  • Адукацыя: вышэйшая
  • Прафесія / месца працы: Аспірант Інстытута літаратуры і мастацтва БелАН
  • Месца пражывання: БССР, г. Мінск, вул. Садовая 10, кв. 8
  • Партыйнасць: член КСМБ (з. 1923 г.)
  • Дата расстрэлу: 17 травень 1934 г.
  • Месца смерці: БССР, г. Мінск, турма НКУС
  • Дата арышту: 10 жнiвень 1933 г.
  • Абвінавачанне: Член контррэвалюцыйнай арганізацыі "Беларускі нацыянальны цэнтр"
  • Дата асуджэння: 9 студзень 1934 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ СССР
  • Артыкул: 58-4; 58-6; 58-11 КК РСФСР
  • Прысуд: ВМП
  • Дата рэабілітацыі: 18 красавiк 1956 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Вайсковым трыбунал Беларускай вайсковай акругі

Біяграфія

Алесь Салагуб - беларускі паэт, публіцыст, літаратуразнавец, мемуарыст.

Нарадзіўся 5(18).10.1906 у в. Зарудзічы Вілейскага пав. Віленскай губ. (цяпер Смаргонскі р-н Гродзенскай вобл.)

У 1922—27 вучыўся ў Віленскай беларускай гімназіі. Сістэматычна літаратурнай дзейнасцю займаўся з 1924. Публікаваўся ў зах.-бел. выданнях «Студэнцкая думка», «Беларуская ніва», «Народная справа», «Маланка». У 1926 ад талстоўскай ідэі «несупраціўлення» перайшоў да канцэпцыі класавага змагання і сацыялістычных ідэй. Удзельнічаў у руху БСРГ, арганізоўваў у сваім павеце гурткі Грамады, распаўсюджваў забароненую літаратуру.

Арыштоўваўся польскімі ўладамі ў 1924 і 1927, быў вязнем Лукішак і Стафанаўскага астрогу ў Вільні.

Пасля вызвалення ў 1928 нелегальна перайшоў польска-савецкую мяжу. Паступіў вучыцца ў БДУ. У 1929 выдаў зборнік вершаў, якія былі напісаны ў зняволенні. Пасля сканчэння ў 1931 ун-та аспірант Інстытута літаратуры і мастацтва БелАН. У 1933 у час. «Полымя рэвалюцыі» (№ 1) апублікаваў працу «Мастацкая літаратура «Грамады», дзе прааналізаваў прэсу і літаратуру БСРГ.

Арыштаваны 10.8.1933 па справе «Беларускага нацыянальнага цэнтра». Калегіяй АДПУ СССР прыгавораны 9.1.1934 да расстрэлу. Рэабілітаваны 18.4.1956.

Сям’я С. (жонка і сын) таксама былі рэпрэсаваны і сасланы на Поўнач.

Самы значны твор літаратурнай спадчыны С. — «Лукішскі дзённік», апублікаваны фрагментамі ў 1961.