Розніца паміж версіямі "Урублеўскі Іван Францавіч (1900)"

(Рэгламентныя тэхабслугоўванне.)
(→‎Біяграфія)
 
(Не паказана 17 прамежкавых версій 2 удзельнікаў)
Радок 1: Радок 1:
 
{{Шаблон:Фармуляр
 
{{Шаблон:Фармуляр
−
|адукацыя=пачатк. адукацыя
+
|фотаздымак=Urubleuski Ivan.jpg
 +
|подпіс да фатаграфіі=Урублеўскі Іван, 15.12.1933
 +
|імя па-руску=Врублевский Иван Францевич
 +
|дата нараджэння=23.06.1900
 +
|месца нараджэння=Ковенская губерня, Новааляксандраўскі павет, Антузаўская воласць, чыг.ст. Ялоўка (Латвія, Ілукстскі край, Эглайнская воласць, н.п. Эглайне)
 +
|пол=мужчына
 +
|нацыянальнасць=літовец
 +
|грамадзянства=СССР
 +
|сацыяльнае паходжанне=з рабочых
 +
|адукацыя=пачатковая
 +
|прафесія / месца працы=чыгуначнік
 +
|месца пражывання=Віцебск
 +
|партыйнасць=партыйны
 
|дата расстрэлу=10.01.1938
 
|дата расстрэлу=10.01.1938
−
|месца нараджэння=на ст. Клоўка Ковенскай губ.
+
|месца смерці=ў Віцебскай турме
−
|нацыянальнасць=паляк
+
|архіўная справа=УКГБ Віцебскай вобл. 6820-П; НАРБ. Фонд 15п, воп. 20, спр. 285
−
|дата арышту 1=01.11.1937
 
−
|дата рэабілітацыі 1=19.09.1957
 
 
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]
 
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]
−
|дата асуджэння 1=17.11.1937
+
|дата арышту 1=19.10.1935
−
|дата нараджэння=1900
+
|абвінавачванне 1=зрыў эвакуацыі чыгуначнай маёмасці на станцыі Козырава пры наступленні на Мінск палякаў у 1920 годзе
−
|сацыяльнае паходжанне=з рабочых
+
|дата асуджэння 1=1935
−
|месца смерці=ў Віцебскай турме
+
|прысуд 1=спецпасяленне
−
|архіўная справа=УКГБ Віцебскай вобл. 6820-П
+
|дата вызвалення 1=25.09.1936
 +
|дата арышту 2=01.11.1937
 +
|абвінавачванне 2=сябар "Польскай арганізацыі вайсковай"
 +
|дата асуджэння 2=17.11.1937
 +
|кім асуджаны 2=Камісія НКУС СССР і Пракурор СССР
 +
|артыкул 2=64, 70, 71, 71, 76
 +
|прысуд 2=ВМП (10.01.1938)
 +
|дата рэабілітацыі 2=19.09.1957
 +
|кім рэабілітаваны 2=Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага Савета БССР
 +
|статус=нармальны
 
}}
 
}}
  
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 +
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
 +
[[Катэгорыя:Служачыя]]
 +
[[Катэгорыя:Польская аперацыя]]
 +
 +
{{Шаблон:Рэпрэсаваныя сваякі
 +
|брат=[[Урублеўскі Альбін Францавіч (1896)]]
 +
}}
 +
 +
 +
 +
  
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
 +
УРУБЛЕЎСКІ Іван Францавіч нарадзіўся 23 чэрвеня 1900 на чыгуначнай станцыі Ялоўка Антузаўскай воласці Новааляксандраўскага павета Ковенскай губергі (цяпер н.п. Эглайне Эглайнскай воласці Ілукстскага края Латвіі) у сям’і чыгуначнага рабочага і краўца Францішка Валянцінавіча Урублеўскага і яго жонкі Тэафіліі Вікенцьеўны (у дзявоцтве Пракас). Дзед па ліні бацькі быў разам з усім родам зацверджаны ў патомным дваранстве Расійскай імперыі (18.07.1850).
 +
 +
Скончыў “5 груп двухкласнага чыгуначнага вучылішча”.
 +
 +
У 1915 разам з сям’ёй эвакуяваўся на станцыю Жлобін па прычыне нямецкага наступлення. Праз год пачаў працоўную дзейнасць на чыгунцы. У 1917 сям’я атрымала кватэру і працу на чыгуначным раз’ездзе № 15 (сучасная чыгуначная станцыя Калядзічы Мінскага р-на Мінскай вобл.).
 +
 +
У жніўні 1920 падаў заяву на прыём у шэрагі РКП у ячэйку “Слаўны шлях” на станцыі Мінск. На сходзе працоўных зацверджаны прафупаўнаважаным па размеркаванні харчовых прадуктаў паміж рабочымі мануфактуры. У кастрычніку таго ж года падчас эвакуацыі членаў ячэйкі РКП з Мінска па прычыне імклівага наступлення палякаў пераехаў да бацькоў на раз’езд № 15. У пачатку 1921 падаў заяву на выключэнне з шэрагаў РКП з-за рознагалоссяў з камісарам Струкоўскім, які падарваў давер Урублеўскага да пасады камісара. У наступным годзе паступіў у вячэрнюю рабочую школу станцыі Мінск.
 +
 +
У 1925–1929 – брыгадзір чыгуначнага шляху. 25-гадовым прыняты ў кандыдаты КПБ(б) той жа ячэйкі “Слаўны шлях” на станцыі Мінск-Пасажырская. Праз тры гады пераведзены ў сапраўдныя члены ячэйкі праз Ляхаўскі раённы камітэт г. Мінска. У 1928 скончыў вячэрнюю саўпартшколу.
 +
 +
У 1929 працаваў дарожным майстрам станцыі Прыяміна (сучасны Барысаўскі р-н Мінскай вобл.). Праз год прызначаны сакратаром ячэйкі КПБ(б) станцыі Копысь і членам Копыскага райкама. У 1931–1933 – памочнік начальніка дыстанцыі чыгуначнага шляху ў Віцебску. У 1934 начальнік пуцявой калонны на адным з адказных участкаў шляху Віцебск – Ворша. У 1935 – член парткама станцыі Віцебск. Герой першай пяцігодкі (1928–1932).
 +
 +
Выключаны з шэрагу членаў партыі на закрытым сходзе партыйнай ячэйкі 13 кастрычніка 1935 па прычыне даносу за зрыў эвакуацыі чыгуначнай маёмасці станцыі Козырава пры наступленні палякаў на Мінск у кастрычніку 1920. Знаходзіўся пад арыштам каля года (19.10.1935 – 25.09.1936), у гэты час працаваў чорнарабочым на станцыях Дземяхі, Прыяміна, Рэчыца.
 +
Пасля вызвалення працаваў дарожным майстрам на ільнопрадзільнай фабрыцы імя Лазара Кагановіча ў Віцебску. Неаднаразова падаваў заявы на ўзнаўленне ў шэрагах партыі.
 +
 +
1 лістапада 1937 арыштаваны ў Віцебску (дакладны адрас невядомы). Камісіяй НКУС і Пракуратуры СССР 17 лістапада 1937 Іван Францавіч Урублеўскі прысуджаны паводле арт. 64, 70–71, 76 да вышэйшай меры пакарання. У прысудзе называўся сябрам “Польскай арганізацыі вайсковай”. Растраляны ў Віцебскай турме 10 студзеня 1938. Рэабілітаваны судовай калегіяй па крымінальных справах Вярхоўнага Савета БССР 19 верасня 1957.
 +
 +
Жонка – Урублеўская (у дзявоцтве Ансілеўская) Сафія Казіміраўна (1910–1972), дзеці: Уладзімір (1928–1998), Іван (1929–1947), Аляксандр (1934–2015). Пасля арышту мужа пражывала ў вёсцы Цівалі Мінскага р-на (цяпер у межах Мінска).
  
−
УРУБЛЕЎСКІ Іван Францавіч, нар. 1900 на ст. Клоўка Ковенскай губ., паляк, з рабочых, пачатк. адукацыя, майстар Ф-кі імя Кагановіча, г. Віцебск. Арыштаваны 37.11.01. Асуджаны 37.11.17 пастановай НКВД СССР і Пракурора СССР як член ПАВ паводле арт. 64,70,71,71,76 да ВМП. Расстраляны ў Віцебскай турме 38.01.10. 57.09.19 справу пераглядала Суд. кал. ВС БССР. УКГБ Віцебскай вобл. 6820-П
+
[[Удзельнік:Vadzim Urubleuski|Vadzim Urubleuski]] ([[Размовы з удзельнікам:Vadzim Urubleuski|размовы]]) 13:48, 16 верасня 2017 (MSK)

Актуальная версія на 22:30, 2 кастрычніка 2017

Урублеўскі Іван, 15.12.1933
  • Дата нараджэння: 23 чэрвень 1900 г.
  • Імя па-руску: Врублевский Иван Францевич
  • Месца нараджэння: Ковенская губерня, Новааляксандраўскі павет, Антузаўская воласць, чыг.ст. Ялоўка (Латвія, Ілукстскі край, Эглайнская воласць, н.п. Эглайне)
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: літовец
  • Грамадзянства: СССР
  • Сацыяльнае паходжанне: з рабочых
  • Адукацыя: пачатковая
  • Прафесія / месца працы: чыгуначнік
  • Месца пражывання: Віцебск
  • Партыйнасць: партыйны
  • Дата расстрэлу: 10 студзень 1938 г.
  • Месца смерці: ў Віцебскай турме
Арышты
  • Дата арышту: 19 кастрычнiк 1935 г.
  • Абвінавачанне: зрыў эвакуацыі чыгуначнай маёмасці на станцыі Козырава пры наступленні на Мінск палякаў у 1920 годзе
  • Дата асуджэння: 1935 г.
  • Прысуд: спецпасяленне
  • Дата вызвалення: 25 верасень 1936 г.
  • Дата арышту: 1 лiстапад 1937 г.
  • Абвінавачанне: сябар "Польскай арганізацыі вайсковай"
  • Дата асуджэння: 17 лiстапад 1937 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Камісія НКУС СССР і Пракурор СССР
  • Артыкул: 64, 70, 71, 71, 76
  • Прысуд: ВМП (10.01.1938)
  • Дата рэабілітацыі: 19 верасень 1957 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага Савета БССР

Рэпрэсаваныя сваякі

Брат: Урублеўскі Альбін Францавіч (1896)

Біяграфія

УРУБЛЕЎСКІ Іван Францавіч нарадзіўся 23 чэрвеня 1900 на чыгуначнай станцыі Ялоўка Антузаўскай воласці Новааляксандраўскага павета Ковенскай губергі (цяпер н.п. Эглайне Эглайнскай воласці Ілукстскага края Латвіі) у сям’і чыгуначнага рабочага і краўца Францішка Валянцінавіча Урублеўскага і яго жонкі Тэафіліі Вікенцьеўны (у дзявоцтве Пракас). Дзед па ліні бацькі быў разам з усім родам зацверджаны ў патомным дваранстве Расійскай імперыі (18.07.1850).

Скончыў “5 груп двухкласнага чыгуначнага вучылішча”.

У 1915 разам з сям’ёй эвакуяваўся на станцыю Жлобін па прычыне нямецкага наступлення. Праз год пачаў працоўную дзейнасць на чыгунцы. У 1917 сям’я атрымала кватэру і працу на чыгуначным раз’ездзе № 15 (сучасная чыгуначная станцыя Калядзічы Мінскага р-на Мінскай вобл.).

У жніўні 1920 падаў заяву на прыём у шэрагі РКП у ячэйку “Слаўны шлях” на станцыі Мінск. На сходзе працоўных зацверджаны прафупаўнаважаным па размеркаванні харчовых прадуктаў паміж рабочымі мануфактуры. У кастрычніку таго ж года падчас эвакуацыі членаў ячэйкі РКП з Мінска па прычыне імклівага наступлення палякаў пераехаў да бацькоў на раз’езд № 15. У пачатку 1921 падаў заяву на выключэнне з шэрагаў РКП з-за рознагалоссяў з камісарам Струкоўскім, які падарваў давер Урублеўскага да пасады камісара. У наступным годзе паступіў у вячэрнюю рабочую школу станцыі Мінск.

У 1925–1929 – брыгадзір чыгуначнага шляху. 25-гадовым прыняты ў кандыдаты КПБ(б) той жа ячэйкі “Слаўны шлях” на станцыі Мінск-Пасажырская. Праз тры гады пераведзены ў сапраўдныя члены ячэйкі праз Ляхаўскі раённы камітэт г. Мінска. У 1928 скончыў вячэрнюю саўпартшколу.

У 1929 працаваў дарожным майстрам станцыі Прыяміна (сучасны Барысаўскі р-н Мінскай вобл.). Праз год прызначаны сакратаром ячэйкі КПБ(б) станцыі Копысь і членам Копыскага райкама. У 1931–1933 – памочнік начальніка дыстанцыі чыгуначнага шляху ў Віцебску. У 1934 начальнік пуцявой калонны на адным з адказных участкаў шляху Віцебск – Ворша. У 1935 – член парткама станцыі Віцебск. Герой першай пяцігодкі (1928–1932).

Выключаны з шэрагу членаў партыі на закрытым сходзе партыйнай ячэйкі 13 кастрычніка 1935 па прычыне даносу за зрыў эвакуацыі чыгуначнай маёмасці станцыі Козырава пры наступленні палякаў на Мінск у кастрычніку 1920. Знаходзіўся пад арыштам каля года (19.10.1935 – 25.09.1936), у гэты час працаваў чорнарабочым на станцыях Дземяхі, Прыяміна, Рэчыца. Пасля вызвалення працаваў дарожным майстрам на ільнопрадзільнай фабрыцы імя Лазара Кагановіча ў Віцебску. Неаднаразова падаваў заявы на ўзнаўленне ў шэрагах партыі.

1 лістапада 1937 арыштаваны ў Віцебску (дакладны адрас невядомы). Камісіяй НКУС і Пракуратуры СССР 17 лістапада 1937 Іван Францавіч Урублеўскі прысуджаны паводле арт. 64, 70–71, 76 да вышэйшай меры пакарання. У прысудзе называўся сябрам “Польскай арганізацыі вайсковай”. Растраляны ў Віцебскай турме 10 студзеня 1938. Рэабілітаваны судовай калегіяй па крымінальных справах Вярхоўнага Савета БССР 19 верасня 1957.

Жонка – Урублеўская (у дзявоцтве Ансілеўская) Сафія Казіміраўна (1910–1972), дзеці: Уладзімір (1928–1998), Іван (1929–1947), Аляксандр (1934–2015). Пасля арышту мужа пражывала ў вёсцы Цівалі Мінскага р-на (цяпер у межах Мінска).

Vadzim Urubleuski (размовы) 13:48, 16 верасня 2017 (MSK)