Галынкер Іосіф Саламонавіч (1909)

Галынкер Іосіф Саламонавіч
  • Дата нараджэння: 1909 г.
  • Варыянты імя: Голынкер Иосиф Соломонович
  • Месца нараджэння: г. Мінск
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: габрэй
  • Адукацыя: вышэйшая
  • Прафесія / месца працы: Аспірант Энергетычнага інстытута АН СССР
  • Месца пражывання: РСФСР, г. Масква, вул. Крапоткінская, д. 24, кв. 14
  • Партыйнасць: беспартыйны
  • Дата расстрэлу: 15 верасень 1938 г.
  • Месца смерці: РСФСР, г. Масква
  • Месца пахавання: Расійская Федэрацыя, Маскоўская вобл., палігон Камунарка
  • Дата арышту: 19 травень 1938 г.
  • Абвінавачанне: удзел у контррэвалюцыйнай антысавецкай арганізацыі
  • Дата асуджэння: 15 верасень 1938 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР
  • Прысуд: ВМП
  • Дата рэабілітацыі: верасень 1956 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Ваенная калегія Вярхоўнага суда СССР

Рэпрэсаваныя сваякі[дадаць інфармацыю]

Брат: Галынкер Ізраіль Саламонавіч (1909)

Біяграфія[дадаць інфармацыю]

Іосіф Саламонавіч Галынкер нарадзіўся ў 1909 годзе ў Мінску. Атрымаў вышэйшую адукацыю. Нягледзячы на малады ўзрост, ён у 30-я гады быў кіраўніком сектара газіфікацыі Інстытута азота, адным з заснавальнікаў метада кіслароднага дуцця ў металургіі. Разам з братам, таксама хімікам, удзельнічаў у будаўніцтве першай кіслароднай домны на Чорнарэчанскім хімкамбінаце.

На момант арышту ў траўні 1938 года 29-гадовы Іосіф Саламонавіч вучыўся ў аспірантуры Энергетычнага інстытута АН СССР. Праз чатыры месяцы пасля арышту - 15 верасня 1938 года - яго прыгаварылі да вышэйшай меры пакарання па абвінавачанні ва "удзеле ў контррэвалюцыйнай тэрарыстычнай арганізацыі". Прысуд - расстрэл - быў прыведзены ў выкананне ў той жа дзень.

Вядомы праваабаронца, член Маскоўскай Хельсінскай групы Барыс Альтшулер, сын фізіка-ядзершчыка Льва Альтшулера, у кнізе "Экстрымальныя станы Льва Альтшулера" піша пра Іосіфа Саламонавіча (сем'і Альтшулераў і Галынкераў жылі ў адным доме і былі блізкімі сябрамі): "Яго гібель - гэта незагойная рана. Ён пэўна ведаў, што яго арыштуюць, бо ўжо былі рэпрэсаваныя ўсе кіраўнікі інстытута. Тады ў сям'і нават абмяркоўвалася магчымасць яго ад'езду куды-небудзь падалей, у Сярэднюю Азію, напрыклад. Некаторым атрымалася выратавацца, перачакаць час масавых рэпрэсій. Але Ёся быў жанаты, у жонкі была добрая праца, і ён не палічыў магчымым ладзіць кардынальную ломку з-за сваіх асцярог. І загінуў».

У 1956 годзе Іосіф Саламонавіч Галынкер быў цалкам рэабілітаваны.

Яго брат-блізнец, Ізраіль (Леанід) Саламонавіч Галынкер, таксама працаваў у Інстытуце азота, а затым - у Энергетычным інстытуце, быў арыштаваны ў 1948 годзе па ілжывым абвінавачанні ў "падрыхтоўцы замаха на Сталіна" і асуджаны да расстрэла, але прысуд у апошні момант быў заменены на 25 гадоў зняволення.

22 траўня 2016 годзе на будынку, дзе жыў Іосіф Саламонавіч, была ўсталяваная мемарыяльная таблічка праекта "Апошняя адрэса".