Розніца паміж версіямі "Тычына Адам Мікалаевіч (1880)"
Радок 10: | Радок 10: | ||
|месца пражывання=БССР, Мінская вобл., Старобінскі раён, засц. Глядкаў | |месца пражывання=БССР, Мінская вобл., Старобінскі раён, засц. Глядкаў | ||
|дата смерці=07.06.1938 | |дата смерці=07.06.1938 | ||
− | |месца смерці=РСФСР, Архангельская вобл., | + | |месца смерці=РСФСР, Архангельская вобл., Нядомская ППК |
|крыніцы дадзеных=Открытый список | |крыніцы дадзеных=Открытый список | ||
|абвінавачванне 1=Неданясенне пра прыход на савецкую тэрыторыю шпіёнаў і іх дзейнасць | |абвінавачванне 1=Неданясенне пра прыход на савецкую тэрыторыю шпіёнаў і іх дзейнасць |
Актуальная версія на 11:48, 24 жніўня 2017
- Дата нараджэння: 24 сакавiк 1880 г.
- Імя па-руску: Тычино Адам Николаевич
- Месца нараджэння: Мінская губ., Слуцкі павет (Мінская вобл., Салігорскі раён), в. Глядкі
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Сацыяльнае паходжанне: дваранскае
- Месца пражывання: БССР, Мінская вобл., Старобінскі раён, засц. Глядкаў
- Дата смерці: 7 чэрвень 1938 г.
- Месца смерці: РСФСР, Архангельская вобл., Нядомская ППК
Арышты
- Абвінавачанне: Неданясенне пра прыход на савецкую тэрыторыю шпіёнаў і іх дзейнасць
- Дата асуджэння: 7 студзень 1935 г.
- Орган, які вынес прысуд: Вайсковы трыбунал Беларускай вайсковай акругі
- Артыкул: 73 КК БССР
- Прысуд: Высылка за межы БССР на 5 гадоў з забаронай пражываць у памежных раёнах
- Дата рэабілітацыі: 5 студзень 2011 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Вайсковая калегія Вярхоўнага Суда Рэспублікі Беларусь
- Дата арышту: 27 красавiк 1937 г.
- Абвінавачанне: пабег
- Дата асуджэння: 29 травень 1937 г.
- Орган, які вынес прысуд: Народны суд Каношскага раёна Паўночнай вобласці
- Артыкул: 82 КК РСФСР
- Прысуд: 3 гады пазбаўлення волі
- Месца адбывання: РСФСР, Архангельская вобл., Нядомская ППК
- Крыніцы дадзеных: Открытый список
Біяграфія
Тычына Адам Мікалаевіч нарадзіўся 24 сакавіка 1880 года ў засценку Глядкаў Слуцкага павета Мінскай губерні (затым Старобінскі раён, а зараз - Салігорскі раён, в. Глядкі) у сям'і двараніна Тычыны Мікалая Іванавіча і дваранкі Тычына Ганны Іванаўны (абодва праваслаўнага веравызнання) і быў другім дзіцёнкам пасля Тычыны Фамы (1875 г.н.).
Па прысуду Вайсковага трыбынала Беларускай вайсковай акругі ад 7 студзеня 1935 г. на аснове арт. 73-1 КК БССР (неданясенне пра злачынства) быў высланы за межы БССР на 5 гадоў, з забаронай пражываць у памежных раёнах на 5 гадоў. Авінавачваўся ў тым, што ўкрываў у сябе дома шпіёнаў, якія нелегальна перайшлі на тэрыторыю СССР з Польшчы.