Розніца паміж версіямі "Пінталь Станіслаў Францавіч (1894)"

(Новая старонка: '{{Шаблон:Фармуляр |фотаздымак=Pintal Stanislau.jpg |імя па-руску=Пинталь Станислав Францевич |дата н...')
 
(→‎Біяграфія)
Радок 23: Радок 23:
 
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]]
 
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]]
  
 +
==Біяграфія==
 +
Пінталь Станіслаў Францавіч - старшыня ДПУ БССР у 1923-1924 гг.
 +
 +
Нарадзіўся ў 1894 годзе ў г. Білгорай (цяпер Рэспубліка Польшча). Паляк.
 +
 +
У 1932-1935 гадах вучыўся ў Ваеннай акадэміі хімічнай абароны РСЧА (паводле іншых звестак, у 1935 годзе скончыў Ваенна-паветраную акадэмію імя Жукоўскага).
  
−
==Біяграфія==
+
У 1915-1920 гадах праходзіў службу ў арміі. Прымаў удзел у Лютаўскай і Кастрычніцкай рэвалюцыях 1917 года ў Петраградзе, служыў у Чырвонай Арміі (удзельнічаў у баях на Заходнім фронце), быў камісарам па польскіх справах Заходняй вобласці. У органах дзяржаўнай бяспекі з 1920 года — начальнік ІНФА па 16-й арміі, начальнік АА 18-й дывізіі 16-й арміі. У 1921-1923 гадах — начальнік САЧ і адначасова намеснік старшыні ЧК БССР Я. К. Ольскага. У 1923-1924 гадах — старшыня ДПУ-АДПУ БССР.
 +
 
 +
З 1924 года — начальнік аддзялення, памочнік начальніка аддзялення АА АДПУ пры СНК СССР. У 1931-1932 гадах — старшы інспектар Мабаддзела АДПУ пры СНК СССР. У 1932 годзе адкамандзіраваны на вучобу ў Ваенную акадэмію хімічнай абароны РСЧА з пакіданнем у рэзерве АДПУ. У 1935 годзе з вучобы адкліканы.
 +
 
 +
У 1935-1937 гадах — намеснік начальніка, начальнік УНКУС Казахскай ССР па Паўднёва-Казахстанскай вобласці. Узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга.
 +
 
 +
Арыштаваны 19 ліпеня 1937 года ў Чымкенце і этапаваны ў Маскву. Пастановай НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 9 снежня 1937 года за прыналежнасць да т.зв. «Польскай арганізацыі вайсковай» прыгавораны па артыкулах 58-1 “а”, 17-58 п.8 КК РСФСР да ВМП. Рэабілітаваны пастановай Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 7 сакавіка 1956 года.

Версія ад 07:26, 19 верасня 2017

Pintal Stanislau.jpg
  • Дата нараджэння: 1894 г.
  • Імя па-руску: Пинталь Станислав Францевич
  • Месца нараджэння: Польшча, Люблінская губ.
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: паляк
  • Адукацыя: вышэйшая вайсковая
  • Прафесія / месца працы: Начальнік Паўднёва-Казахстанскага абласнога ўпраўлення НКУС
  • Месца пражывання: Паўднёва-Казахстанская вобл.
  • Дзе і кім арыштаваны: УНКУС па Паўднёва-Казахстанскай вобласці
  • Дата арышту: 19 лiпень 1937 г.
  • Дата асуджэння: 9 снежань 1937 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
  • Артыкул: 58-1; 58-8 КК РСФСР
  • Прысуд: ВМП
  • Дата рэабілітацыі: 7 сакавiк 1956 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР

Біяграфія[дадаць інфармацыю]

Пінталь Станіслаў Францавіч - старшыня ДПУ БССР у 1923-1924 гг.

Нарадзіўся ў 1894 годзе ў г. Білгорай (цяпер Рэспубліка Польшча). Паляк.

У 1932-1935 гадах вучыўся ў Ваеннай акадэміі хімічнай абароны РСЧА (паводле іншых звестак, у 1935 годзе скончыў Ваенна-паветраную акадэмію імя Жукоўскага).

У 1915-1920 гадах праходзіў службу ў арміі. Прымаў удзел у Лютаўскай і Кастрычніцкай рэвалюцыях 1917 года ў Петраградзе, служыў у Чырвонай Арміі (удзельнічаў у баях на Заходнім фронце), быў камісарам па польскіх справах Заходняй вобласці. У органах дзяржаўнай бяспекі з 1920 года — начальнік ІНФА па 16-й арміі, начальнік АА 18-й дывізіі 16-й арміі. У 1921-1923 гадах — начальнік САЧ і адначасова намеснік старшыні ЧК БССР Я. К. Ольскага. У 1923-1924 гадах — старшыня ДПУ-АДПУ БССР.

З 1924 года — начальнік аддзялення, памочнік начальніка аддзялення АА АДПУ пры СНК СССР. У 1931-1932 гадах — старшы інспектар Мабаддзела АДПУ пры СНК СССР. У 1932 годзе адкамандзіраваны на вучобу ў Ваенную акадэмію хімічнай абароны РСЧА з пакіданнем у рэзерве АДПУ. У 1935 годзе з вучобы адкліканы.

У 1935-1937 гадах — намеснік начальніка, начальнік УНКУС Казахскай ССР па Паўднёва-Казахстанскай вобласці. Узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга.

Арыштаваны 19 ліпеня 1937 года ў Чымкенце і этапаваны ў Маскву. Пастановай НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 9 снежня 1937 года за прыналежнасць да т.зв. «Польскай арганізацыі вайсковай» прыгавораны па артыкулах 58-1 “а”, 17-58 п.8 КК РСФСР да ВМП. Рэабілітаваны пастановай Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 7 сакавіка 1956 года.