Розніца паміж версіямі "Пінталь Станіслаў Францавіч (1894)"
(→Біяграфія) |
|||
(Не паказанаадна прамежкавая версія таго ж удзельніка) | |||
Радок 3: | Радок 3: | ||
|імя па-руску=Пинталь Станислав Францевич | |імя па-руску=Пинталь Станислав Францевич | ||
|дата нараджэння=1894 | |дата нараджэння=1894 | ||
− | |месца нараджэння=Польшча, Люблінская губ. | + | |месца нараджэння=Польшча, Люблінская губ., г. Білгорай |
|пол=мужчына | |пол=мужчына | ||
|нацыянальнасць=паляк | |нацыянальнасць=паляк | ||
Радок 10: | Радок 10: | ||
|месца пражывання=Паўднёва-Казахстанская вобл. | |месца пражывання=Паўднёва-Казахстанская вобл. | ||
|крыніцы дадзеных=[http://www.kgb.by/by/kratkaya-biografiya-by/ КДБ Беларусі] | |крыніцы дадзеных=[http://www.kgb.by/by/kratkaya-biografiya-by/ КДБ Беларусі] | ||
− | |дзе і кім арыштаваны 1=УНКУС па Паўднёва-Казахстанскай вобласці | + | |дзе і кім арыштаваны 1=УНКУС па Паўднёва-Казахстанскай вобласці, г. Чымкент |
|дата арышту 1=19.07.1937 | |дата арышту 1=19.07.1937 | ||
+ | |абвінавачванне 1=Прыналежнасць да "Польскай арганізацыі вайсковай" | ||
|дата асуджэння 1=09.12.1937 | |дата асуджэння 1=09.12.1937 | ||
− | |кім асуджаны 1= | + | |кім асуджаны 1=Пастанова НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Вайсковай калегіі Вярхоўнага суда СССР |
− | |артыкул 1=58- | + | |артыкул 1=58-1а; 58-8 КК РСФСР |
|прысуд 1=ВМП | |прысуд 1=ВМП | ||
|дата рэабілітацыі 1=07.03.1956 | |дата рэабілітацыі 1=07.03.1956 | ||
Радок 22: | Радок 23: | ||
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | [[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | ||
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | [[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Супрацоўнікі НКУС і пракуратуры]] | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== |
Актуальная версія на 07:36, 19 верасня 2017
- Дата нараджэння: 1894 г.
- Імя па-руску: Пинталь Станислав Францевич
- Месца нараджэння: Польшча, Люблінская губ., г. Білгорай
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: паляк
- Адукацыя: вышэйшая вайсковая
- Прафесія / месца працы: Начальнік Паўднёва-Казахстанскага абласнога ўпраўлення НКУС
- Месца пражывання: Паўднёва-Казахстанская вобл.
- Дзе і кім арыштаваны: УНКУС па Паўднёва-Казахстанскай вобласці, г. Чымкент
- Дата арышту: 19 лiпень 1937 г.
- Абвінавачанне: Прыналежнасць да "Польскай арганізацыі вайсковай"
- Дата асуджэння: 9 снежань 1937 г.
- Орган, які вынес прысуд: Пастанова НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Вайсковай калегіі Вярхоўнага суда СССР
- Артыкул: 58-1а; 58-8 КК РСФСР
- Прысуд: ВМП
- Дата рэабілітацыі: 7 сакавiк 1956 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
- Крыніцы дадзеных: КДБ Беларусі
Біяграфія[дадаць інфармацыю]
Пінталь Станіслаў Францавіч - старшыня ДПУ БССР у 1923-1924 гг.
Нарадзіўся ў 1894 годзе ў г. Білгорай (цяпер Рэспубліка Польшча). Паляк.
У 1932-1935 гадах вучыўся ў Ваеннай акадэміі хімічнай абароны РСЧА (паводле іншых звестак, у 1935 годзе скончыў Ваенна-паветраную акадэмію імя Жукоўскага).
У 1915-1920 гадах праходзіў службу ў арміі. Прымаў удзел у Лютаўскай і Кастрычніцкай рэвалюцыях 1917 года ў Петраградзе, служыў у Чырвонай Арміі (удзельнічаў у баях на Заходнім фронце), быў камісарам па польскіх справах Заходняй вобласці. У органах дзяржаўнай бяспекі з 1920 года — начальнік ІНФА па 16-й арміі, начальнік АА 18-й дывізіі 16-й арміі. У 1921-1923 гадах — начальнік САЧ і адначасова намеснік старшыні ЧК БССР Я. К. Ольскага. У 1923-1924 гадах — старшыня ДПУ-АДПУ БССР.
З 1924 года — начальнік аддзялення, памочнік начальніка аддзялення АА АДПУ пры СНК СССР. У 1931-1932 гадах — старшы інспектар Мабаддзела АДПУ пры СНК СССР. У 1932 годзе адкамандзіраваны на вучобу ў Ваенную акадэмію хімічнай абароны РСЧА з пакіданнем у рэзерве АДПУ. У 1935 годзе з вучобы адкліканы.
У 1935-1937 гадах — намеснік начальніка, начальнік УНКУС Казахскай ССР па Паўднёва-Казахстанскай вобласці. Узнагароджаны ордэнам Чырвонага Сцяга.
Арыштаваны 19 ліпеня 1937 года ў Чымкенце і этапаваны ў Маскву. Пастановай НКУС СССР, Пракуратуры СССР і старшыні Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 9 снежня 1937 года за прыналежнасць да т.зв. «Польскай арганізацыі вайсковай» прыгавораны па артыкулах 58-1 “а”, 17-58 п.8 КК РСФСР да ВМП. Рэабілітаваны пастановай Ваеннай Калегіі Вярхоўнага суда СССР ад 7 сакавіка 1956 года.