Розніца паміж версіямі "Гагалушка Аляксандр Васільевіч (1909)"
(→‎Біяграфія)
Радок 26: Радок 26:
  
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 +
[[Катэгорыя:Духавенства]]
  
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
  
−
ГАГАЛУШКА Аляксандар Васілевіч, нар. 1909 у в. Ласіца Пастаўскага павету Віленскай губ., беларус, з духоўнага саслоўя, сярэд. адук., псаломшчык Ст. Сьвержаньскай царквы, в. Ст. Сьвержань Стаўпецкага р-ну. Арыштаваны 39.09.18. Асуджаны 40.07.02 «асобай нарадай» як член к/р арганізацыі паводле арт. 74 КК БССР на 8 гадоў ППЛ у Севжэлдарлагу. 89.04.18 справа пераглядалася Пракуратурай БССР. КГБ РБ 23088-с
+
Гагалушка Аляксандр Васільевіч нарадзіўся 13 сакавіка 1909 у сяле Ласіца Норыцкай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні (цяпер вёска Пастаўскага раёна Віцебскай вобласці), у сям’і псаломшчыка Васіля Мітрафанавіча Гагалушкі (1881–1920).
 +
 
 +
Скончыў 5 класаў Віленскай духоўнай семінарыі (1927), мастацкія курсы імя Францішка Смуглевіча ў Вільні (1934). У 1928–1930 служыў псаломшчыкам у царкве сяла Мыто (цяпер Лідскі р-н Гродзенскай вобл.), у 1930–1933 служыў у царкве сяла Пераброддзе (цяпер Міёрскі р-н Віцебскай вобл.), у 1934–1938 – у Лідскай Георгіеўскай царкве, у 1938–1939 – у царкве сяла Стары Свержань (цяпер Стаўбцоўскі р-н Мінскай вобл.).
 +
 
 +
Збіты і арыштаваны мясцовымі актывістамі ў ноч з 17 па 18 верасня 1939, заключаны ў Стаўбцоўскую турму. Па абвінавачванні ў контррэвалюцыйнай дзейнасці асуджаны 2 ліпеня 1940 да 8 гадоў ППЛ. Этапіраваны ў Паўночна-чыгуначны концлагер НКУС у Комі АССР. Вызвалены 25 верасня 1941 як польскі грамадзянін. Затым знаходзіўся на пасяленні ў Паўночным Казахстане, працаваў мастаком.
 +
 
 +
11 верасня 1946 вярнуўся з ссылкі ў Беларусь, 25 ліпеня 1946 прызначаны псаломшчыкам Раства-Багародзіцкай царквы ў вёсцы Ракавічы (цяпер Шчучынскі р-н Гродзенскай вобл.). Пасля жаніцьбы рукапакладзены ва іерэя і накіраваны да Успенскай царквы вёскі Радзівонішкі (цяпер Лідскі р-н Гродзенскай вобл.).  Узнагароджаны набедранікам (1948), скуф’ёй (1949), камілаўкай (1954). У 1950–1958 служыў у царкве вёскі Ракавічы. У 1954 – 1956 часова выконваў абавязкі настаяцеля Мікалаеўскай царквы ў вёсцы Турэйск (цяпер Шчучынскі р-н Гродзенскай вобл.). У сакавіку 1958 захварэў на туберкулёз косці. Па стану здароўя выйшаў за штат і прызнаны інвалідам 2 групы. Больш за тры гады не мог хадзіць. Пасля выхаду на пенсію працаваў мастаком, чым дапамагаў сям’і.
 +
 
 +
Праз 34 гады пасля выхаду за штат ужо ў вельмі сталым веку зноў атрымаў магчымасць служыць літургію – прызначаны выконваючым абавязкі настаяцеля Ракавіцкай царквы (20.04.1992).
 +
 
 +
Памёр у 1996 годзе, пахаваны на цвінтары Ракавіцкага храма. Рэабілітаваны двойчы: у верасні 1955 і 18 красавіка 1989 (апошні раз пракуратурай БССР).
 +
 
 +
У шлюбе з Валянцінай Іванаўнай Карней меў дачку Аллу.
 +
 
 +
== Крыніцы ==
 +
 
 +
Успаміны Веры Іванаўны Вянсковіч // http://www.orthedu.ru/eparh/8916-pamyati-svyaschennika-vasiliya-gogolushko.html; Маракоў, Л.У. Рэпрэсаваныя праваслаўныя свяшчэнна- і царкоўнаслужыцелі Беларусі 1917–1967. Энцыклапедычны даведнік у 2-х тамах. Том 1. – Мінск, 2007 // http://www.marakou.by/ru/davedniki/represavanyya-pravaslaynyya/tom-i?id=21706; Горны, А.С. Сінодзік пацярпелых за веру і Царкву Хрыстовую ў Гродзенскай епархіі (ХХ стагоддзе). – Гродна, 2014. – С. 29–30; Силова, С.В. Патриотическая деятельность православного духовенства в Белоруссии  в годы Великой Отечественной войны (1941–1945 гг.) //
 +
http://uctopuk.info/article/patrioticheskaya-deyatelnost-pravoslavnoy-cerkvi-v-belorussii-v-gody-velikoy-otechestvennoy.
 +
 
 +
[[Удзельнік:Vadzim Urubleuski|Vadzim Urubleuski]] ([[Размовы з удзельнікам:Vadzim Urubleuski|размовы]]) 23:12, 14 снежня 2017 (MSK)
 +
 +
 
 +
[[:ru:Гоголушко Александр Васильевич (1909)]]

Версія ад 23:12, 14 снежня 2017

Фармуляр зменены карыстальнікам, дадзеныя не пацверджаны дакументальна і патрабуюць праверкі.

  • Дата нараджэння: 13 сакавiк 1909 г.
  • Імя па-руску: Гоголушко Александр Васильевич
  • Месца нараджэння: Віленская губерня, Вілейскі павет, Норыцкая воласць, сяло Ласіца (цяпер Віцебская вобласць, Пастаўскі раён, вёска Ласіца)
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: беларус
  • Сацыяльнае паходжанне: духавенства
  • Адукацыя: сярэдняя спецыяльная адукацыя
  • Прафесія / месца працы: служыцель Праваслаўнай царквы, мастак
  • Дата арышту: 18 верасень 1939 г.
  • Абвінавачанне: член контррэвалюцыйнай арганізацыі
  • Дата асуджэння: 2 лiпень 1940 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада пры НКУС СССР
  • Артыкул: 74 КК БССР
  • Прысуд: 8 гадоў ППЛ
  • Месца адбывання: Паўночна-чыгуначны концлагер НКУС у Комі АССР
  • Дата вызвалення: 25 верасень 1941 г.
  • Падставы вызвалення: польскае грамадзянства
  • Дата рэабілітацыі: 18 красавiк 1989 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Пракуратурай БССР

Біяграфія[дадаць інфармацыю]

Гагалушка Аляксандр Васільевіч нарадзіўся 13 сакавіка 1909 у сяле Ласіца Норыцкай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні (цяпер вёска Пастаўскага раёна Віцебскай вобласці), у сям’і псаломшчыка Васіля Мітрафанавіча Гагалушкі (1881–1920).

Скончыў 5 класаў Віленскай духоўнай семінарыі (1927), мастацкія курсы імя Францішка Смуглевіча ў Вільні (1934). У 1928–1930 служыў псаломшчыкам у царкве сяла Мыто (цяпер Лідскі р-н Гродзенскай вобл.), у 1930–1933 служыў у царкве сяла Пераброддзе (цяпер Міёрскі р-н Віцебскай вобл.), у 1934–1938 – у Лідскай Георгіеўскай царкве, у 1938–1939 – у царкве сяла Стары Свержань (цяпер Стаўбцоўскі р-н Мінскай вобл.).

Збіты і арыштаваны мясцовымі актывістамі ў ноч з 17 па 18 верасня 1939, заключаны ў Стаўбцоўскую турму. Па абвінавачванні ў контррэвалюцыйнай дзейнасці асуджаны 2 ліпеня 1940 да 8 гадоў ППЛ. Этапіраваны ў Паўночна-чыгуначны концлагер НКУС у Комі АССР. Вызвалены 25 верасня 1941 як польскі грамадзянін. Затым знаходзіўся на пасяленні ў Паўночным Казахстане, працаваў мастаком.

11 верасня 1946 вярнуўся з ссылкі ў Беларусь, 25 ліпеня 1946 прызначаны псаломшчыкам Раства-Багародзіцкай царквы ў вёсцы Ракавічы (цяпер Шчучынскі р-н Гродзенскай вобл.). Пасля жаніцьбы рукапакладзены ва іерэя і накіраваны да Успенскай царквы вёскі Радзівонішкі (цяпер Лідскі р-н Гродзенскай вобл.). Узнагароджаны набедранікам (1948), скуф’ёй (1949), камілаўкай (1954). У 1950–1958 служыў у царкве вёскі Ракавічы. У 1954 – 1956 часова выконваў абавязкі настаяцеля Мікалаеўскай царквы ў вёсцы Турэйск (цяпер Шчучынскі р-н Гродзенскай вобл.). У сакавіку 1958 захварэў на туберкулёз косці. Па стану здароўя выйшаў за штат і прызнаны інвалідам 2 групы. Больш за тры гады не мог хадзіць. Пасля выхаду на пенсію працаваў мастаком, чым дапамагаў сям’і.

Праз 34 гады пасля выхаду за штат ужо ў вельмі сталым веку зноў атрымаў магчымасць служыць літургію – прызначаны выконваючым абавязкі настаяцеля Ракавіцкай царквы (20.04.1992).

Памёр у 1996 годзе, пахаваны на цвінтары Ракавіцкага храма. Рэабілітаваны двойчы: у верасні 1955 і 18 красавіка 1989 (апошні раз пракуратурай БССР).

У шлюбе з Валянцінай Іванаўнай Карней меў дачку Аллу.

Крыніцы[дадаць інфармацыю]

Успаміны Веры Іванаўны Вянсковіч // http://www.orthedu.ru/eparh/8916-pamyati-svyaschennika-vasiliya-gogolushko.html; Маракоў, Л.У. Рэпрэсаваныя праваслаўныя свяшчэнна- і царкоўнаслужыцелі Беларусі 1917–1967. Энцыклапедычны даведнік у 2-х тамах. Том 1. – Мінск, 2007 // http://www.marakou.by/ru/davedniki/represavanyya-pravaslaynyya/tom-i?id=21706; Горны, А.С. Сінодзік пацярпелых за веру і Царкву Хрыстовую ў Гродзенскай епархіі (ХХ стагоддзе). – Гродна, 2014. – С. 29–30; Силова, С.В. Патриотическая деятельность православного духовенства в Белоруссии в годы Великой Отечественной войны (1941–1945 гг.) // http://uctopuk.info/article/patrioticheskaya-deyatelnost-pravoslavnoy-cerkvi-v-belorussii-v-gody-velikoy-otechestvennoy.

Vadzim Urubleuski (размовы) 23:12, 14 снежня 2017 (MSK)


ru:Гоголушко Александр Васильевич (1909)