Розніца паміж версіямі "Баслык Яўстафій Кандратавіч (1902)"
(Не паказана 9 прамежкавых версій 3 удзельнікаў) | |||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Шаблон:Фармуляр | {{Шаблон:Фармуляр | ||
− | | | + | |фотаздымак=Святар Яўстафій Баслык.jpg |
− | | | + | |імя па-руску=Баслык Евстафий Кондратьевич |
− | | | + | |дата нараджэння=30.03.1902 |
− | |месца нараджэння= | + | |месца нараджэння=Віленская губерня, Вілейскі павет, Куранецкая воласць, вёска Чыжэвічы (цяпер Мінская вобласць, Вілейскі раён, вёска Чыжэвічы) |
+ | |пол=мужчына | ||
|нацыянальнасць=беларус | |нацыянальнасць=беларус | ||
+ | |сацыяльнае паходжанне=сялянскае | ||
+ | |адукацыя=сярэдняя спецыяльная адукацыя | ||
+ | |прафесія / месца працы=святар Праваслаўнай Царквы | ||
+ | |месца пражывання=Мінск, вул. Берасцянская, д. 29, кв. 2 | ||
+ | |дата смерці=08.05.1970 | ||
+ | |месца смерці=Мінск | ||
+ | |архіўная справа=Архіў КДБ РБ 20622-с | ||
+ | |крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]; БД "Ахвяры палітычнага тэрора ў БССР"; "Беларускі "Мемарыял" | ||
|дата арышту 1=20.02.1951 | |дата арышту 1=20.02.1951 | ||
− | | | + | |абвінавачванне 1=антысавецкая агітацыя |
− | |||
|дата асуджэння 1=05.09.1951 | |дата асуджэння 1=05.09.1951 | ||
− | | | + | |кім асуджаны 1=Асобая нарада пры калегіі АГПУ СССР |
− | |||
|артыкул 1=72б, 76 КК БССР | |артыкул 1=72б, 76 КК БССР | ||
− | | | + | |прысуд 1=10 гадоў ППЛ |
+ | |месца адбываньня 1=Варкута, Рачны лагер № 6 (1951—10.05.1956 гг.) | ||
+ | |дата вызвалення 1=10.05.1956 | ||
+ | |дата рэабілітацыі 1=28.11.1978 | ||
+ | |кім рэабілітаваны 1=Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР | ||
+ | |статус=нармальны | ||
}} | }} | ||
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]] | [[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]] | ||
− | [[Катэгорыя: | + | [[Катэгорыя:Духавенства і рэлігійныя дзеячы]] |
+ | [[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
− | + | Баслык Яўстафій Кандратавіч нарадзіўся 30 сакавіка 1902 у вёсцы Чыжэвічы Куранецкай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні (цяпер вёска Вілейскага раёна Мінскай вобласці), у шматдзетнай сялянскай сям’і Кандрата Іванавіча і Таццяны Іванаўны Баслыкаў . Бацька на працягу 15 год выконваў абавязкі царкоўнага старасты. | |
+ | |||
+ | У 1906 сям’я перасялілася ў Вілейку, аддаўшы сялібу з зямлёй у Чыжэвічах у арэнднае карыстанне. 2 кастрычніка 1908 памірае маці і бацька жэніцца ў другі раз , што адмоўна паўплывала на жыццё малодшых дзяцей ад першага шлюба. У 1915 Баслыкі эвакуяваліся ў Новачаркаск, дзе Яўстафій паспяхова скончыў вышэйшую пачатковую вучэльню. Затым паступіў у Данскую сярэднюю сельскагаспадарчую вучэльню ў Персіянаўцы. Пры ўскладненні ўнутрыпалітычнай сітуацыі, звязанай з бальшавісцкім пераваротам, сям’я са спадзяваннем лепшай долі вярнулася на радзіму. У кастрычніку 1918 Яўстафій Баслык вярнуўся ў Вілейку. Працаваў на сельскай гаспадарцы ў Чыжэвічах, у зімовы перыяд 1920 праводзіў заняткі ў самастойна арганізаванай школе, у часы польска-савецкай вайны ратаваў ад жаўнерскіх абозаў вясковых коней. | ||
+ | |||
+ | У 1921–1926 навучаўся ў Віленскай духоўнай семінарыі, па сканчэнні якой рукапакладзены ў сан святара. У 1927 быў накіраваны ў сяло Забрэззе (цяпер Валожынскі раён Мінскай вобласці), на дапамогу хвораму настаяцелю мясцовай Дабравешчанскай царквы Уладзіміру Каранцэвічу (памёр у 1930). Прызначэнне Баслыка ў Забрэззе паспрыяла абнаўленню храма і лепшай арганізацыі набажэнства, рэзка зменшыла колькасць адпадзенцаў у секты. Падчас знаходжання на пасадзе настаяцеля Забрэзскай царквы айцец Яўстафій выказаў сябе свядомым праціўнікам ўступлення ў Таварыства праваслаўных палякаў, арганізаванага польскай уладай для паступовага пераводу праваслаўных у каталіцтва. У 1939–1940 пры далучэнні Заходняй Беларусі да БССР зведаў цяжар хлебапаставак. Працягваў служэнне ў Забрэззі да 1947, у тым ліку ў акупацыйны час. | ||
+ | |||
+ | У 1947–1951 з’яўляўся настаяцелем Аляксандра-Неўскай царквы на вайсковых могілках. Арыштаваны 20 лютага 1951 і напачатку 1952 адпраўлены ў Варкуту. У маі 1956 айцей Яўстафій вярнуўся з лагероў. Працягваў святарскае служэнне ў Архангельску, Волагдзе, Вялікім Усцюгу, Смаленску. У жніўні 1962 прыбыў у Мінск, дзе пасля юрыдычных складанасцей быў прапісаны на жыллёвай плошчы дачкі. У апошнія гады жыцця кіраваў малым хорам Мінскага кафедральнага сабора. Памёр 8 мая 1970. | ||
+ | |||
+ | Жонка Аляксандра Варфаламееўна Івашэвіч (пам. 1943), дзеці Ірына і Ігар. | ||
+ | |||
+ | Успаміны айца Яўстафія выдадзены асобнай кнігай пад назвай “Многи скорби праведным” або “Нататкі святара Яўстафія”. | ||
+ | |||
+ | == Крыніцы == | ||
+ | Баслык Евстафий, священник. Многи скорби праведным. Под Польшей, Германией и Советским Союзом / священник Евстафий. – Минск: В.П. Ильин, 2014. – 384 с. | ||
+ | |||
+ | [[Удзельнік:Vadzim Urubleuski|Vadzim Urubleuski]] ([[Размовы з удзельнікам:Vadzim Urubleuski|размовы]]) 21:51, 4 снежня 2017 (MSK) | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | [[:ru:Баслык Евстафий Кондратьевич (1902)]] |
Актуальная версія на 22:00, 24 снежня 2017
- Дата нараджэння: 30 сакавiк 1902 г.
- Імя па-руску: Баслык Евстафий Кондратьевич
- Месца нараджэння: Віленская губерня, Вілейскі павет, Куранецкая воласць, вёска Чыжэвічы (цяпер Мінская вобласць, Вілейскі раён, вёска Чыжэвічы)
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Сацыяльнае паходжанне: сялянскае
- Адукацыя: сярэдняя спецыяльная адукацыя
- Прафесія / месца працы: святар Праваслаўнай Царквы
- Месца пражывання: Мінск, вул. Берасцянская, д. 29, кв. 2
- Дата смерці: 8 травень 1970 г.
- Месца смерці: Мінск
- Дата арышту: 20 люты 1951 г.
- Абвінавачанне: антысавецкая агітацыя
- Дата асуджэння: 5 верасень 1951 г.
- Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада пры калегіі АГПУ СССР
- Артыкул: 72б, 76 КК БССР
- Прысуд: 10 гадоў ППЛ
- Месца адбывання: Варкута, Рачны лагер № 6 (1951—10.05.1956 гг.)
- Дата вызвалення: 10 травень 1956 г.
- Дата рэабілітацыі: 28 лiстапад 1978 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР
- Архіўная справа: Архіў КДБ РБ 20622-с
- Крыніцы дадзеных: Картатэка Сталіна (Радыё Свабода); БД "Ахвяры палітычнага тэрора ў БССР"; "Беларускі "Мемарыял"
Біяграфія[дадаць інфармацыю]
Баслык Яўстафій Кандратавіч нарадзіўся 30 сакавіка 1902 у вёсцы Чыжэвічы Куранецкай воласці Вілейскага павета Віленскай губерні (цяпер вёска Вілейскага раёна Мінскай вобласці), у шматдзетнай сялянскай сям’і Кандрата Іванавіча і Таццяны Іванаўны Баслыкаў . Бацька на працягу 15 год выконваў абавязкі царкоўнага старасты.
У 1906 сям’я перасялілася ў Вілейку, аддаўшы сялібу з зямлёй у Чыжэвічах у арэнднае карыстанне. 2 кастрычніка 1908 памірае маці і бацька жэніцца ў другі раз , што адмоўна паўплывала на жыццё малодшых дзяцей ад першага шлюба. У 1915 Баслыкі эвакуяваліся ў Новачаркаск, дзе Яўстафій паспяхова скончыў вышэйшую пачатковую вучэльню. Затым паступіў у Данскую сярэднюю сельскагаспадарчую вучэльню ў Персіянаўцы. Пры ўскладненні ўнутрыпалітычнай сітуацыі, звязанай з бальшавісцкім пераваротам, сям’я са спадзяваннем лепшай долі вярнулася на радзіму. У кастрычніку 1918 Яўстафій Баслык вярнуўся ў Вілейку. Працаваў на сельскай гаспадарцы ў Чыжэвічах, у зімовы перыяд 1920 праводзіў заняткі ў самастойна арганізаванай школе, у часы польска-савецкай вайны ратаваў ад жаўнерскіх абозаў вясковых коней.
У 1921–1926 навучаўся ў Віленскай духоўнай семінарыі, па сканчэнні якой рукапакладзены ў сан святара. У 1927 быў накіраваны ў сяло Забрэззе (цяпер Валожынскі раён Мінскай вобласці), на дапамогу хвораму настаяцелю мясцовай Дабравешчанскай царквы Уладзіміру Каранцэвічу (памёр у 1930). Прызначэнне Баслыка ў Забрэззе паспрыяла абнаўленню храма і лепшай арганізацыі набажэнства, рэзка зменшыла колькасць адпадзенцаў у секты. Падчас знаходжання на пасадзе настаяцеля Забрэзскай царквы айцец Яўстафій выказаў сябе свядомым праціўнікам ўступлення ў Таварыства праваслаўных палякаў, арганізаванага польскай уладай для паступовага пераводу праваслаўных у каталіцтва. У 1939–1940 пры далучэнні Заходняй Беларусі да БССР зведаў цяжар хлебапаставак. Працягваў служэнне ў Забрэззі да 1947, у тым ліку ў акупацыйны час.
У 1947–1951 з’яўляўся настаяцелем Аляксандра-Неўскай царквы на вайсковых могілках. Арыштаваны 20 лютага 1951 і напачатку 1952 адпраўлены ў Варкуту. У маі 1956 айцей Яўстафій вярнуўся з лагероў. Працягваў святарскае служэнне ў Архангельску, Волагдзе, Вялікім Усцюгу, Смаленску. У жніўні 1962 прыбыў у Мінск, дзе пасля юрыдычных складанасцей быў прапісаны на жыллёвай плошчы дачкі. У апошнія гады жыцця кіраваў малым хорам Мінскага кафедральнага сабора. Памёр 8 мая 1970.
Жонка Аляксандра Варфаламееўна Івашэвіч (пам. 1943), дзеці Ірына і Ігар.
Успаміны айца Яўстафія выдадзены асобнай кнігай пад назвай “Многи скорби праведным” або “Нататкі святара Яўстафія”.
Крыніцы[дадаць інфармацыю]
Баслык Евстафий, священник. Многи скорби праведным. Под Польшей, Германией и Советским Союзом / священник Евстафий. – Минск: В.П. Ильин, 2014. – 384 с.
Vadzim Urubleuski (размовы) 21:51, 4 снежня 2017 (MSK)