Розніца паміж версіямі "Ластоўскі Вацлаў Юстынавіч (1883)"

(Біяграфія)
 
(Не паказанаадна прамежкавая версія таго ж удзельніка)
Радок 7: Радок 7:
 
|пол=мужчына
 
|пол=мужчына
 
|нацыянальнасць=беларус
 
|нацыянальнасць=беларус
 +
|адукацыя=няск. сярэдняя
 
|прафесія / месца працы=Сакратар Інбелкульта, акадэмік БелАН
 
|прафесія / месца працы=Сакратар Інбелкульта, акадэмік БелАН
 
|месца пражывання=БССР, г. Мінск
 
|месца пражывання=БССР, г. Мінск
Радок 24: Радок 25:
 
|кім рэабілітаваны 1=Судовая калегія Вярхоўнага суда БССР
 
|кім рэабілітаваны 1=Судовая калегія Вярхоўнага суда БССР
 
|дата арышту 2=20.08.1937
 
|дата арышту 2=20.08.1937
 +
|абвінавачванне 2=Агент польскай выведкі, удзельнік нацыянал-фашысцкай арганізацыі
 
|дата асуджэння 2=23.01.1938
 
|дата асуджэння 2=23.01.1938
|кім асуджаны 2=Вярхоўны суд СССР
+
|кім асуджаны 2=Вайсковы трыбунал Вярхоўнага суда СССР
 
|прысуд 2=ВМП
 
|прысуд 2=ВМП
 
|дата рэабілітацыі 2=16.09.1958
 
|дата рэабілітацыі 2=16.09.1958
Радок 38: Радок 40:
  
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
 +
 +
  
 
Вацлаў Юстынавіч Ластоўскі - беларускі пісьменнік, грамадскі і палітычны дзеяч, гісторык, філолаг, літаратуразнавец.
 
Вацлаў Юстынавіч Ластоўскі - беларускі пісьменнік, грамадскі і палітычны дзеяч, гісторык, філолаг, літаратуразнавец.
  
Нарадзіўся  27.10(8.11).1883 у засценку Калеснікаў Дзісенскага пав. Віленскай губ. (цяпер Глыбоцкі р-н Віцебскай вобл.). У 1902 уступіў у Польскую сацыялістычную партыю ў Літве. У 1904—05 слухаў лекцыі ў Пецярбургскім ун-це. З 1906 у Рызе, дзе далучыўся да мясцовага бел. руху. У 1906—08 член БСГ. З сак. 1909 у Вільні. У 1909—14 сакратар газ. «Наша ніва». Рэдагаваў газ. «Гоман» (1916—17). У час 1-й сусветнай вайны заставаўся ў Вільні; кіраваў «Беларускай кнігарняй» і Беларускім выдавецкім таварыствам.
+
 
 +
 
 +
Нарадзіўся  27.10(8.11).1883 у засценку Калеснікаў Дзісенскага пав. Віленскай губ. (цяпер Глыбоцкі р-н Віцебскай вобл.). У 1902 уступіў у Польскую сацыялістычную партыю ў Літве. У 1904—05 слухаў лекцыі ў Пецярбургскім ун-це. З 1906 у Рызе, дзе далучыўся да мясцовага бел. руху. У 1906—08 член БСГ. З сак. 1909 у Вільні. У 1909—14 сакратар газ. «Наша ніва». Рэдагаваў газ. «Гоман» (1916—17). У час 1-й сусветнай вайны заставаўся ў Вільні; кіраваў «Беларускай кнігарняй» і Беларускім выдавецкім таварыствам. У 1915 годзе стаў адным са стваральнікаў і кіраўнікоў партыі "Хрысціянская Злучнасць".
 +
 
 +
 
  
 
У сак. 1918 кааптаваны ў Раду БНР. У ліст. 1918 увайшоў у склад Літоўскай Тарыбы. У снеж. 1919 узначаліў Кабінет міністраў Народнай рады БНР. Арыштаваны польскімі ўладамі 17.12.1919; вызвалены ў лют. 1920; пераехаў у Рыгу, потым у Коўна. Удзельнічаў у арганізацыі антыпольскага партызанскага руху. 20.4.1923 падаў у адстаўку з пасады прэм’ер-міністра БНР. У 1923—27 выдаваў час. «Крывіч».
 
У сак. 1918 кааптаваны ў Раду БНР. У ліст. 1918 увайшоў у склад Літоўскай Тарыбы. У снеж. 1919 узначаліў Кабінет міністраў Народнай рады БНР. Арыштаваны польскімі ўладамі 17.12.1919; вызвалены ў лют. 1920; пераехаў у Рыгу, потым у Коўна. Удзельнічаў у арганізацыі антыпольскага партызанскага руху. 20.4.1923 падаў у адстаўку з пасады прэм’ер-міністра БНР. У 1923—27 выдаваў час. «Крывіч».
 +
 +
  
 
Пасля паліт. перавароту ў Літве (17.12.1926) у крас. 1927 пераехаў у БССР. Працаваў дырэктарам Беларускага дзяржаўнага музея, загадчыкам кафедры этнаграфіі пры Інбелкульце. З 1928 акадэмік БелАН. Быў неадменным сакратаром Інбелкульта. Вызвалены ад гэтай пасады 20.11.1929.  
 
Пасля паліт. перавароту ў Літве (17.12.1926) у крас. 1927 пераехаў у БССР. Працаваў дырэктарам Беларускага дзяржаўнага музея, загадчыкам кафедры этнаграфіі пры Інбелкульце. З 1928 акадэмік БелАН. Быў неадменным сакратаром Інбелкульта. Вызвалены ад гэтай пасады 20.11.1929.  
  
21.7.1930 арыштаваны ДПУ БССР па справе «Саюза вызвалення Беларусі». 6.12.1930 пазбаўлены звання акадэміка. Пастановай Калегіі АДПУ СССР ад 10.4.1931 высланы на 5 гадоў у Саратаў. Паўторна арыштаваны 20.8.1937. 23.1.1938 прыгавораны да расстрэлу. Расстраляны  23.1.1938.
+
 
 +
 
 +
21.7.1930 арыштаваны ДПУ БССР па справе «Саюза вызвалення Беларусі». 6.12.1930 пазбаўлены звання акадэміка. Пастановай Калегіі АДПУ СССР ад 10.4.1931 высланы на 5 гадоў у Саратаў. У Саратаве Ластоўскі працаваў загадчыкам аддзела рэдкіх рукапісаў бібліятэкі Саратаўскага універсітэта. Паўторна арыштаваны 20.8.1937. 23.1.1938 прыгавораны да расстрэлу як "агент польскай выведкі і ўдзельнік нацыянал-фашысцкай арганізацыі". Расстраляны  23.1.1938.
 +
 
 +
 
  
 
Па першым прысудзе рэабілітаваны 10.6.1988; па другім — 16.9.1958. Адноўлены ў званні акадэміка АНБ у 1990.
 
Па першым прысудзе рэабілітаваны 10.6.1988; па другім — 16.9.1958. Адноўлены ў званні акадэміка АНБ у 1990.

Актуальная версія на 23:48, 21 студзеня 2018

Вацлаў Ластоўскі.jpg
  • Дата нараджэння: 8 лiстапад 1883 г.
  • Імя па-руску: Ластовский Вацлав Устинович
  • Месца нараджэння: Вілунская губ., Дзісенскі павет (Віцебская вобл., Глыбоцкі раён), хут. Калеснікаў
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: беларус
  • Адукацыя: няск. сярэдняя
  • Прафесія / месца працы: Сакратар Інбелкульта, акадэмік БелАН
  • Месца пражывання: БССР, г. Мінск
  • Дата расстрэлу: 23 студзень 1938 г.
  • Месца смерці: РСФСР, г. Саратаў, турма НКУС
  • Дзе і кім арыштаваны: ДПУ БССР
  • Дата арышту: 21 лiпень 1930 г.
  • Абвінавачанне: Антысавецкая дзейнасць
  • Дата асуджэння: 10 красавiк 1931 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ СССР
  • Артыкул: 58-4; 58-7; 58-10; 58-11 КК РСФСР
  • Прысуд: 5 гадоў высылкі
  • Месца адбывання: РСФСР, г. Саратаў
  • Дата рэабілітацыі: 10 чэрвень 1988 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Судовая калегія Вярхоўнага суда БССР

  • Дата арышту: 20 жнiвень 1937 г.
  • Абвінавачанне: Агент польскай выведкі, удзельнік нацыянал-фашысцкай арганізацыі
  • Дата асуджэння: 23 студзень 1938 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Вайсковы трыбунал Вярхоўнага суда СССР
  • Прысуд: ВМП
  • Дата рэабілітацыі: 16 верасень 1958 г.

Біяграфія

Вацлаў Юстынавіч Ластоўскі - беларускі пісьменнік, грамадскі і палітычны дзеяч, гісторык, філолаг, літаратуразнавец.

Нарадзіўся 27.10(8.11).1883 у засценку Калеснікаў Дзісенскага пав. Віленскай губ. (цяпер Глыбоцкі р-н Віцебскай вобл.). У 1902 уступіў у Польскую сацыялістычную партыю ў Літве. У 1904—05 слухаў лекцыі ў Пецярбургскім ун-це. З 1906 у Рызе, дзе далучыўся да мясцовага бел. руху. У 1906—08 член БСГ. З сак. 1909 у Вільні. У 1909—14 сакратар газ. «Наша ніва». Рэдагаваў газ. «Гоман» (1916—17). У час 1-й сусветнай вайны заставаўся ў Вільні; кіраваў «Беларускай кнігарняй» і Беларускім выдавецкім таварыствам. У 1915 годзе стаў адным са стваральнікаў і кіраўнікоў партыі "Хрысціянская Злучнасць".

У сак. 1918 кааптаваны ў Раду БНР. У ліст. 1918 увайшоў у склад Літоўскай Тарыбы. У снеж. 1919 узначаліў Кабінет міністраў Народнай рады БНР. Арыштаваны польскімі ўладамі 17.12.1919; вызвалены ў лют. 1920; пераехаў у Рыгу, потым у Коўна. Удзельнічаў у арганізацыі антыпольскага партызанскага руху. 20.4.1923 падаў у адстаўку з пасады прэм’ер-міністра БНР. У 1923—27 выдаваў час. «Крывіч».

Пасля паліт. перавароту ў Літве (17.12.1926) у крас. 1927 пераехаў у БССР. Працаваў дырэктарам Беларускага дзяржаўнага музея, загадчыкам кафедры этнаграфіі пры Інбелкульце. З 1928 акадэмік БелАН. Быў неадменным сакратаром Інбелкульта. Вызвалены ад гэтай пасады 20.11.1929.

21.7.1930 арыштаваны ДПУ БССР па справе «Саюза вызвалення Беларусі». 6.12.1930 пазбаўлены звання акадэміка. Пастановай Калегіі АДПУ СССР ад 10.4.1931 высланы на 5 гадоў у Саратаў. У Саратаве Ластоўскі працаваў загадчыкам аддзела рэдкіх рукапісаў бібліятэкі Саратаўскага універсітэта. Паўторна арыштаваны 20.8.1937. 23.1.1938 прыгавораны да расстрэлу як "агент польскай выведкі і ўдзельнік нацыянал-фашысцкай арганізацыі". Расстраляны 23.1.1938.

Па першым прысудзе рэабілітаваны 10.6.1988; па другім — 16.9.1958. Адноўлены ў званні акадэміка АНБ у 1990.