Розніца паміж версіямі "Аляхновіч Мікалай Мікалаевіч (1903)"
(Исправление даты в поле дата нараджэння) |
|||
(Не паказана 4 прамежкавыя версіі яшчэ аднаго ўдзельніка) | |||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Шаблон:Фармуляр | {{Шаблон:Фармуляр | ||
− | | | + | |імя па-руску=Алехнович Николай Николаевич |
− | |дата | + | |дата нараджэння=04.1903 |
− | | | + | |месца нараджэння=(Мінская вобл.), г. Барысаў |
+ | |пол=мужчына | ||
|нацыянальнасць=беларус | |нацыянальнасць=беларус | ||
− | |сацыяльнае паходжанне= | + | |сацыяльнае паходжанне=служачыя |
− | |месца | + | |прафесія / месца працы=Дацэнт Мінскага вышэйшага педагагічнага інстытута |
+ | |месца пражывання=БССР, г. Мінск, Койданаўскі тракт, д. 29, кв. 5 | ||
+ | |архіўная справа=КДБ БССР 10986-с | ||
+ | |крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]; [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-iii-kniga-ii-dadatak/index_27620.html Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. III, к. 2]; | ||
|дата арышту 1=26.11.1936 | |дата арышту 1=26.11.1936 | ||
− | | | + | |абвінавачванне 1=Член контррэвалюцыйнай нацдэмаўскай фашысцкай арганізацыі |
− | |месца | + | |дата асуджэння 1=28.06.1938 |
+ | |артыкул 1=69, 22-70, 76 КК БССР | ||
+ | |прысуд 1=12 гадоў турэмнага зняволення, 5 гадоў паразы ў правах | ||
+ | |месца адбываньня 1=РСФСР, Іркуцкая вобл., г. Тайшэт; РСФСР, Іркуцкая вобл., пас. Акчатаў | ||
+ | |дата рэабілітацыі 1=14.11.1957 | ||
+ | |кім рэабілітаваны 1=Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР | ||
}} | }} | ||
Радок 18: | Радок 27: | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
− | |||
− | |||
[крыптанімы: А-ч; А—ч, М.; Ал.; Ал-іч; Аліг; Аліч; Аліч. Мік.; Мік.А.; 8(21).4.1903, Барысаў — 9.4.1959, Ленінград], літаратурны крытык. Паводле ўласных прызнанняў (у анкеце «Маладняка») літаратурнай дзейнасцю пачаў займацца з 1918, друкавацца — з 1919. З 1919 да 1921 удзельнічаў у грамадзянскай вайне на баку «чырвоных»: спачатку партызаніў на Барысаўшчыне, потым у складзе стралковай дывізіі ваяваў на Зах. фронце. Пасля вяртання ў 1921 да цывільнага жыцця пачаў вывучаць медыцыну ў БДУ, але ў 1924, на трэцім курсе, пакінуў вучобу. На працягу года выкладаў бел. мову і літаратуру ў працоўнай школе, а потым на агульнаадукацыйных курсах у Барысаве. З 1925 належаў да літаратурнага аб’яднання «Маладняк», у 1925—27 кіраўнік Барысаўскай філіі аб’яднання. 24.11.1925 удзельнічаў у першым з’ездзе «Маладняка». Пры ацэнцы літаратурных твораў часам кіраваўся больш ідэалагічнымі, чым эстэтычнымі крытэрыямі. У 1930 скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага ф-та БДУ. Вучыўся ў аспірантуры, у 1932—34 быў навуковым супрацоўнікам секцыі літаратуры Інстытута мовы, літаратуры і мастацтва Беларускай Акадэміі навук. У 1930—36 — выкладчык МВПІ; у 1935 атрымаў званне дацэнта. Арыштаваны НКВД 26.11.1936, у 1938 асуджаны на 12 гадоў зняволення. Высланы на Калыму, працаваў доктарам у лагерным медпункце, пазней — у псіхіятрычным аддзяленні клінікі. У 1945 пераведзены ў Тайшэт (Іркуцкая вобл.), у 1956 — у Карагандзінскую вобл. Рэабілітаваны ў 1957. Пасля вызвалення жыў у Ленінградзе. Да літаратурнай дзейнасці не вярнуўся, займаўся медыцынскімі даследаваннямі. | [крыптанімы: А-ч; А—ч, М.; Ал.; Ал-іч; Аліг; Аліч; Аліч. Мік.; Мік.А.; 8(21).4.1903, Барысаў — 9.4.1959, Ленінград], літаратурны крытык. Паводле ўласных прызнанняў (у анкеце «Маладняка») літаратурнай дзейнасцю пачаў займацца з 1918, друкавацца — з 1919. З 1919 да 1921 удзельнічаў у грамадзянскай вайне на баку «чырвоных»: спачатку партызаніў на Барысаўшчыне, потым у складзе стралковай дывізіі ваяваў на Зах. фронце. Пасля вяртання ў 1921 да цывільнага жыцця пачаў вывучаць медыцыну ў БДУ, але ў 1924, на трэцім курсе, пакінуў вучобу. На працягу года выкладаў бел. мову і літаратуру ў працоўнай школе, а потым на агульнаадукацыйных курсах у Барысаве. З 1925 належаў да літаратурнага аб’яднання «Маладняк», у 1925—27 кіраўнік Барысаўскай філіі аб’яднання. 24.11.1925 удзельнічаў у першым з’ездзе «Маладняка». Пры ацэнцы літаратурных твораў часам кіраваўся больш ідэалагічнымі, чым эстэтычнымі крытэрыямі. У 1930 скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага ф-та БДУ. Вучыўся ў аспірантуры, у 1932—34 быў навуковым супрацоўнікам секцыі літаратуры Інстытута мовы, літаратуры і мастацтва Беларускай Акадэміі навук. У 1930—36 — выкладчык МВПІ; у 1935 атрымаў званне дацэнта. Арыштаваны НКВД 26.11.1936, у 1938 асуджаны на 12 гадоў зняволення. Высланы на Калыму, працаваў доктарам у лагерным медпункце, пазней — у псіхіятрычным аддзяленні клінікі. У 1945 пераведзены ў Тайшэт (Іркуцкая вобл.), у 1956 — у Карагандзінскую вобл. Рэабілітаваны ў 1957. Пасля вызвалення жыў у Ленінградзе. Да літаратурнай дзейнасці не вярнуўся, займаўся медыцынскімі даследаваннямі. |
Актуальная версія на 11:20, 28 красавіка 2018
- Дата нараджэння: красавiк 1903 г.
- Імя па-руску: Алехнович Николай Николаевич
- Месца нараджэння: (Мінская вобл.), г. Барысаў
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Сацыяльнае паходжанне: служачыя
- Прафесія / месца працы: Дацэнт Мінскага вышэйшага педагагічнага інстытута
- Месца пражывання: БССР, г. Мінск, Койданаўскі тракт, д. 29, кв. 5
- Дата арышту: 26 лiстапад 1936 г.
- Абвінавачанне: Член контррэвалюцыйнай нацдэмаўскай фашысцкай арганізацыі
- Дата асуджэння: 28 чэрвень 1938 г.
- Артыкул: 69, 22-70, 76 КК БССР
- Прысуд: 12 гадоў турэмнага зняволення, 5 гадоў паразы ў правах
- Месца адбывання: РСФСР, Іркуцкая вобл., г. Тайшэт; РСФСР, Іркуцкая вобл., пас. Акчатаў
- Дата рэабілітацыі: 14 лiстапад 1957 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
- Архіўная справа: КДБ БССР 10986-с
- Крыніцы дадзеных: Картатэка Сталіна (Радыё Свабода); Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. III, к. 2;
Біяграфія[дадаць інфармацыю]
[крыптанімы: А-ч; А—ч, М.; Ал.; Ал-іч; Аліг; Аліч; Аліч. Мік.; Мік.А.; 8(21).4.1903, Барысаў — 9.4.1959, Ленінград], літаратурны крытык. Паводле ўласных прызнанняў (у анкеце «Маладняка») літаратурнай дзейнасцю пачаў займацца з 1918, друкавацца — з 1919. З 1919 да 1921 удзельнічаў у грамадзянскай вайне на баку «чырвоных»: спачатку партызаніў на Барысаўшчыне, потым у складзе стралковай дывізіі ваяваў на Зах. фронце. Пасля вяртання ў 1921 да цывільнага жыцця пачаў вывучаць медыцыну ў БДУ, але ў 1924, на трэцім курсе, пакінуў вучобу. На працягу года выкладаў бел. мову і літаратуру ў працоўнай школе, а потым на агульнаадукацыйных курсах у Барысаве. З 1925 належаў да літаратурнага аб’яднання «Маладняк», у 1925—27 кіраўнік Барысаўскай філіі аб’яднання. 24.11.1925 удзельнічаў у першым з’ездзе «Маладняка». Пры ацэнцы літаратурных твораў часам кіраваўся больш ідэалагічнымі, чым эстэтычнымі крытэрыямі. У 1930 скончыў літаратурна-лінгвістычнае аддзяленне педагагічнага ф-та БДУ. Вучыўся ў аспірантуры, у 1932—34 быў навуковым супрацоўнікам секцыі літаратуры Інстытута мовы, літаратуры і мастацтва Беларускай Акадэміі навук. У 1930—36 — выкладчык МВПІ; у 1935 атрымаў званне дацэнта. Арыштаваны НКВД 26.11.1936, у 1938 асуджаны на 12 гадоў зняволення. Высланы на Калыму, працаваў доктарам у лагерным медпункце, пазней — у псіхіятрычным аддзяленні клінікі. У 1945 пераведзены ў Тайшэт (Іркуцкая вобл.), у 1956 — у Карагандзінскую вобл. Рэабілітаваны ў 1957. Пасля вызвалення жыў у Ленінградзе. Да літаратурнай дзейнасці не вярнуўся, займаўся медыцынскімі даследаваннямі.