Розніца паміж версіямі "Краскоўскі Іван Ігнатавіч (1880)"

(Біяграфія)
(Біяграфія)
 
(Не паказана4 прамежкавыя версіі таго ж удзельніка)
Радок 1: Радок 1:
 
{{Шаблон:Фармуляр
 
{{Шаблон:Фармуляр
 +
|фотаздымак=Іван Краскоўскі.jpg
 
|імя па-руску=Красковский Иван Игнатьевич
 
|імя па-руску=Красковский Иван Игнатьевич
|дата нараджэння=1880
+
|дата нараджэння=24.06.1880
|месца нараджэння=Гродзенская губ., в. Дубічы
+
|месца нараджэння=Гродзенская губ., Бельскі павет (Польшча, Падляшскае ваяводства) в. Дубічы
 
|пол=мужчына
 
|пол=мужчына
 
|нацыянальнасць=беларус
 
|нацыянальнасць=беларус
|прафесія / месца працы=Служачы
+
|адукацыя=вышэйшая
 +
|прафесія / месца працы=Служачы, Дзяржплан СССР
 
|партыйнасць=беспартыйны
 
|партыйнасць=беспартыйны
 
|крыніцы дадзеных=Адкрыты спіс
 
|крыніцы дадзеных=Адкрыты спіс
|дзе і кім арыштаваны 2=РСФСР, г. Куйбышаў
+
|дата арышту 1=18.12.1917
|дата арышту 2=04.11.1937
+
|дата рэабілітацыі 1=10.06.1988
|дата асуджэння 2=04.03.1940
+
|дзе і кім арыштаваны 2=АДПУ СССР
|кім асуджаны 2=Асобая нарада пры НКУС СССР
+
|дата арышту 2=08.07.1930
|артыкул 2=58-6 КК РСФСР
+
|абвінавачванне 2=Справа «Саюза вызвалення Беларусі»
|прысуд 2=Залік тэрміна папярэдняга зняволення
+
|дата асуджэння 2=10.04.1931
|дата рэабілітацыі 2=05.1962
+
|кім асуджаны 2=Калегія АДПУ
|кім рэабілітаваны 2=Куйбышаўскі абласны суд
+
|прысуд 2=5 гадоў ссылкі
 +
|месца адбываньня 2=РСФСР, г. Самара (г. Куйбышаў)
 +
|дата рэабілітацыі 2=10.06.1988
 +
|дзе і кім арыштаваны 3=РСФСР, г. Куйбышаў
 +
|дата арышту 3=04.11.1937
 +
|дата асуджэння 3=04.03.1940
 +
|кім асуджаны 3=Асобая нарада пры НКУС СССР
 +
|артыкул 3=58-6 КК РСФСР
 +
|прысуд 3=Залік тэрміна папярэдняга зняволення
 +
|дата вызвалення 3=19.03.1940
 +
|дата рэабілітацыі 3=05.1962
 +
|кім рэабілітаваны 3=Куйбышаўскі абласны суд
 
}}
 
}}
  
 
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]]
 
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]]
 +
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
 +
[[Катэгорыя:Справа "Саюз вызвалення Беларусі"]]
 +
[[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]]
 +
[[Катэгорыя:Грамадска-палітычныя дзеячы]]
 +
[[Катэгорыя:Навукоўцы і педагогі]]
  
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
Іван Ігнатавіч Краскоўскі - беларускі палітычны дзеяч, публіцыст, педагог.
+
Іван Ігнатавіч Краскоўскі - беларускі і ўкраінскі палітычны дзеяч, публіцыст, педагог.
  
Нарадзіўся 24 чэрвеня 1880 у в. Дубічы (Бельскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Падляшскае ваяводства, Польшча). Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт.
+
Нарадзіўся 24 чэрвеня 1880 у в. Дубічы (Бельскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Падляшскае ваяводства, Польшча) у сям'і святара. Скончыў гімназію ў Вільні. З 1903 да 1905 гг. навучаўся на гісторыка-філалагічным факультэце Варшаўскага ўніверсітэта. Удзельнічаў у нелегальным студэнцкім гуртку, быў вылучаны сябрамі-аднадумцамі дэлегатам на І студэнцкі сацыялістычны з’езд. За ўдзел у антыўрадавых студэнцкіх выступленнях быў выключаны з універсітэта. Пасля пераехаў у Санкт-Пецярбург, дзе працягнуў адукацыю ў Пецярбургскім універсітэце па спецыяльнасці гісторыка-эканаміста.
  
Працаваў у Кіеве ў Зямельным саюзе. Член БСГ; БСДП. У верасні 1917 на з'ездзе народаў у Кіеве прадстаўляў беларускія нацыянальныя арганізацыі.
+
Пасля сканчэння ўніверсітэта ў 1907 г. пераехаў у Вільню, дзе да 1914 году выкладаў у гімназіях гісторыю, геаграфію, рускую мову, удзельнічаў у беларускім грамадскім руху.  
  
Арыштаваны бальшавікамі 18.12.1917.
+
Улетку 1915 г. пераехаў у Кіеў, дзе працаваў у Зямельным саюзе. З'яўляўся членам Беларускай сацыялістычнай грамады, Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі. У верасні 1917 г. на зьездзе народаў у Кіеве прадстаўляў беларускія нацыянальныя арганізацыі. Быў арыштаваны бальшавікамі 18.12.1917 г.
  
У 1918 уваходзіў у склад урада Украінскай Народнай Рэспублікі (УНР); быў паслом УНР у Грузіі. У 1920 старшыня Беларускага нацыянальнага камітэта ў Вільні. З 1922 дырэктар Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі (цяпер Даўгаўпілс, Латвія).
+
У 1918 уваходзіў у склад урада Украінскай Народнай Рэспублікі (УНР), затым быў першым паслом УНР у Грузіі. Падчас працы ва ўкраінскім урадзе таксама выступаў кансультантам місіі Беларускай Народнай Рэспублікі на перамовах з урадам Украіны. У кастрычніку 1918 г. быў афіцыйна ўпаўнаважаны Народным Сакратарыятам БНР дзеля вядзеньня перамоваў з урадамі Расіі і Украіны аб афіцыйным прызнанні незалежнасці Беларусі.
 +
 
 +
У 1920 старшыня Беларускага нацыянальнага камітэта ў Вільні. З 1922 дырэктар Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі (цяпер Даўгаўпілс, Латвія).
  
 
З лета 1925 у Мінску, працаваў у БДУ, Інбелкульце (потым БелАН). Старшыня сацыяльна-культурнай секцыі і член прэзідыума Дзяржплана БССР. З 1930 у Дзяржплане СССР.
 
З лета 1925 у Мінску, працаваў у БДУ, Інбелкульце (потым БелАН). Старшыня сацыяльна-культурнай секцыі і член прэзідыума Дзяржплана БССР. З 1930 у Дзяржплане СССР.
  
Арыштаваны АДПУ СССР 8.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Этапаваны для следства ў Мінск. Пастановай Калегіі АДПУ ад 10.4.1931 сасланы на 5 гадоў у Самару. Зноў арыштаваны НКУС СССР 4.11.1937. Рашэннем ад 4.3.1940 тэрмін папярэдняга зняволення залічаны ў тэрмін адбывання пакарання; вызвалены 19.3.1940. Пасля вайны выехаў у Чэхаславакію да дачкі, якая працавала ў музеі ў Браціславе.  Памёр 23 жніўня 1955. Пахаваны на браціслаўскіх могілках Славічіе удоліе.
+
Арыштаваны АДПУ СССР 8.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Этапаваны для следства ў Мінск. Пастановай Калегіі АДПУ ад 10.4.1931 сасланы на 5 гадоў у Самару. Зноў арыштаваны НКУС СССР 4 лістапада 1937 г. Рашэннем ад 4.3.1940 тэрмін папярэдняга зняволення залічаны ў тэрмін адбывання пакарання, вызвалены 19.3.1940. Да пенсіі працаваў школьным настаўнікам у Куйбышаўскай вобласці. Пасля вайны выехаў у Чэхаславакію да дачкі, якая працавала ў музеі ў Браціславе.  Памёр 23 жніўня 1955. Пахаваны на браціслаўскіх могілках Славічіе удоліе.
  
 
Па першым прысудзе рэабілітаваны 22.5.1962, па другім прысудзе рэабілітаваны Куйбышаўскім абласным судом 10.6.1988.
 
Па першым прысудзе рэабілітаваны 22.5.1962, па другім прысудзе рэабілітаваны Куйбышаўскім абласным судом 10.6.1988.

Актуальная версія на 01:15, 9 жніўня 2018

Іван Краскоўскі.jpg
  • Дата нараджэння: 24 чэрвень 1880 г.
  • Імя па-руску: Красковский Иван Игнатьевич
  • Месца нараджэння: Гродзенская губ., Бельскі павет (Польшча, Падляшскае ваяводства) в. Дубічы
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: беларус
  • Адукацыя: вышэйшая
  • Прафесія / месца працы: Служачы, Дзяржплан СССР
  • Партыйнасць: беспартыйны
  • Дата арышту: 18 снежань 1917 г.
  • Дата рэабілітацыі: 10 чэрвень 1988 г.

  • Дзе і кім арыштаваны: АДПУ СССР
  • Дата арышту: 8 лiпень 1930 г.
  • Абвінавачанне: Справа «Саюза вызвалення Беларусі»
  • Дата асуджэння: 10 красавiк 1931 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ
  • Прысуд: 5 гадоў ссылкі
  • Месца адбывання: РСФСР, г. Самара (г. Куйбышаў)
  • Дата рэабілітацыі: 10 чэрвень 1988 г.

  • Дзе і кім арыштаваны: РСФСР, г. Куйбышаў
  • Дата арышту: 4 лiстапад 1937 г.
  • Дата асуджэння: 4 сакавiк 1940 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада пры НКУС СССР
  • Артыкул: 58-6 КК РСФСР
  • Прысуд: Залік тэрміна папярэдняга зняволення
  • Дата вызвалення: 19 сакавiк 1940 г.
  • Дата рэабілітацыі: травень 1962 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Куйбышаўскі абласны суд

  • Крыніцы дадзеных: Адкрыты спіс

Біяграфія

Іван Ігнатавіч Краскоўскі - беларускі і ўкраінскі палітычны дзеяч, публіцыст, педагог.

Нарадзіўся 24 чэрвеня 1880 у в. Дубічы (Бельскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Падляшскае ваяводства, Польшча) у сям'і святара. Скончыў гімназію ў Вільні. З 1903 да 1905 гг. навучаўся на гісторыка-філалагічным факультэце Варшаўскага ўніверсітэта. Удзельнічаў у нелегальным студэнцкім гуртку, быў вылучаны сябрамі-аднадумцамі дэлегатам на І студэнцкі сацыялістычны з’езд. За ўдзел у антыўрадавых студэнцкіх выступленнях быў выключаны з універсітэта. Пасля пераехаў у Санкт-Пецярбург, дзе працягнуў адукацыю ў Пецярбургскім універсітэце па спецыяльнасці гісторыка-эканаміста.

Пасля сканчэння ўніверсітэта ў 1907 г. пераехаў у Вільню, дзе да 1914 году выкладаў у гімназіях гісторыю, геаграфію, рускую мову, удзельнічаў у беларускім грамадскім руху.

Улетку 1915 г. пераехаў у Кіеў, дзе працаваў у Зямельным саюзе. З'яўляўся членам Беларускай сацыялістычнай грамады, Беларускай сацыял-дэмакратычнай партыі. У верасні 1917 г. на зьездзе народаў у Кіеве прадстаўляў беларускія нацыянальныя арганізацыі. Быў арыштаваны бальшавікамі 18.12.1917 г.

У 1918 уваходзіў у склад урада Украінскай Народнай Рэспублікі (УНР), затым быў першым паслом УНР у Грузіі. Падчас працы ва ўкраінскім урадзе таксама выступаў кансультантам місіі Беларускай Народнай Рэспублікі на перамовах з урадам Украіны. У кастрычніку 1918 г. быў афіцыйна ўпаўнаважаны Народным Сакратарыятам БНР дзеля вядзеньня перамоваў з урадамі Расіі і Украіны аб афіцыйным прызнанні незалежнасці Беларусі.

У 1920 старшыня Беларускага нацыянальнага камітэта ў Вільні. З 1922 дырэктар Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі (цяпер Даўгаўпілс, Латвія).

З лета 1925 у Мінску, працаваў у БДУ, Інбелкульце (потым БелАН). Старшыня сацыяльна-культурнай секцыі і член прэзідыума Дзяржплана БССР. З 1930 у Дзяржплане СССР.

Арыштаваны АДПУ СССР 8.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Этапаваны для следства ў Мінск. Пастановай Калегіі АДПУ ад 10.4.1931 сасланы на 5 гадоў у Самару. Зноў арыштаваны НКУС СССР 4 лістапада 1937 г. Рашэннем ад 4.3.1940 тэрмін папярэдняга зняволення залічаны ў тэрмін адбывання пакарання, вызвалены 19.3.1940. Да пенсіі працаваў школьным настаўнікам у Куйбышаўскай вобласці. Пасля вайны выехаў у Чэхаславакію да дачкі, якая працавала ў музеі ў Браціславе. Памёр 23 жніўня 1955. Пахаваны на браціслаўскіх могілках Славічіе удоліе.

Па першым прысудзе рэабілітаваны 22.5.1962, па другім прысудзе рэабілітаваны Куйбышаўскім абласным судом 10.6.1988.