Розніца паміж версіямі "Кнорын Вільгельм Георгіевіч (1890)"
| (Не паказанаадна прамежкавая версія таго ж удзельніка) | |||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Шаблон:Фармуляр | {{Шаблон:Фармуляр | ||
| + | |фотаздымак=Вільгельм Кнорын.jpg | ||
|імя па-руску=Кнорин Вильгельм Георгиевич | |імя па-руску=Кнорин Вильгельм Георгиевич | ||
|варыянты імя=Кнорыньш Вільгельм Георгіевіч | |варыянты імя=Кнорыньш Вільгельм Георгіевіч | ||
| Радок 6: | Радок 7: | ||
|месца нараджэння=Ліфляндская губ., Цэсіскі павет (Латвія, Цэсіскі раён) хут. Цыелі | |месца нараджэння=Ліфляндская губ., Цэсіскі павет (Латвія, Цэсіскі раён) хут. Цыелі | ||
|пол=мужчына | |пол=мужчына | ||
| + | |нацыянальнасць=латыш | ||
| + | |адукацыя=вышэйшая | ||
|прафесія / месца працы=Нам. загадчыка аддзела прапаганды і агітацыі, ЦК УсеКП(б) | |прафесія / месца працы=Нам. загадчыка аддзела прапаганды і агітацыі, ЦК УсеКП(б) | ||
| + | |месца пражывання=РСФСР, г. Масква, вул. Серафімовіча, д. 2, кв. 61 | ||
| + | |партыйнасць=Член УсеКП(б) | ||
|дата расстрэлу=29.07.1938 | |дата расстрэлу=29.07.1938 | ||
|месца смерці=РСФСР, г. Масква, НКУС | |месца смерці=РСФСР, г. Масква, НКУС | ||
| + | |месца пахавання=Расія, Маскоўская вобл., Камунарка | ||
|крыніцы дадзеных=[http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i/index_19552.html Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I]; | |крыніцы дадзеных=[http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i/index_19552.html Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I]; | ||
| + | |дата арышту 1=22.06.1937 | ||
| + | |абвінавачванне 1=Шпіянаж | ||
|дата асуджэння 1=28.07.1938 | |дата асуджэння 1=28.07.1938 | ||
|кім асуджаны 1=Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР | |кім асуджаны 1=Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР | ||
|прысуд 1=ВМП | |прысуд 1=ВМП | ||
|дата рэабілітацыі 1=30.11.1955 | |дата рэабілітацыі 1=30.11.1955 | ||
| + | |кім рэабілітаваны 1=Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР | ||
}} | }} | ||
| Радок 19: | Радок 28: | ||
[[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]] | [[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]] | ||
[[Катэгорыя:Партыйныя і дзяржаўныя дзеячы БССР]] | [[Катэгорыя:Партыйныя і дзяржаўныя дзеячы БССР]] | ||
| + | [[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
[17(29).8.1890, б. хутар Цыелі Цэсіскага пав. Ліфляндскай губ., цяпер Цэсіскі р-н, Латвія — 29.7.1938, Масква, НКВД], савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, публіцыст, рэдактар. У 1910 скончыў настаўніцкую семінарыю ў Валміеры (Латвія). З 1910 член Сацыял-дэмакратычнай партыі Латвіі, пазней у РКП(б). У час 1-й сусветнай вайны ў дзеючай царскай арміі. У 1917 удзельнічаў у стварэнні савецкіх органаў улады на Зах. фронце. З мая 1917 сакратар Мінскага Савета рабочых і салдацкіх дэпутатаў, член яго бальшавіцкай фракцыі. У 1918 старшыня Смаленскага губ. камітэта РКП(б). У той перыяд процідзейнічаў спробам утварэння бел. дзяржаўнасці, у тым ліку і савецкай. З 1919 кіраўнік спраў Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўрада Беларусі. 31.7.1920 ад імя КП(б)ЛіБ падпісаў Дэкларацыю аб абвяшчэнні незалежнасці ССРБ. Сакратар Цэнтральнага бюро КП(б)Б у 1920—22, 1-ы сакратар ЦК КП(б)Б у 1927—28. У 1928—35 у выканкаме Камінтэрна. З 1932 дырэктар Інстытута чырвонай прафесуры (Масква), член рэдкалегіі газ. «Правда» (1932—34), галоўны рэдактар час. «Коммунистический Интернационал» і «Большевик» (1934—37). У 1935—37 нам. загадчыка аддзела прапаганды і агітацыі ЦК ВКП(б). 28.7.1938 Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР асуджаны на расстрэл. Рэабілітаваны 30.11.1955. Імем К. названа вуліца ў Мінску. | [17(29).8.1890, б. хутар Цыелі Цэсіскага пав. Ліфляндскай губ., цяпер Цэсіскі р-н, Латвія — 29.7.1938, Масква, НКВД], савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, публіцыст, рэдактар. У 1910 скончыў настаўніцкую семінарыю ў Валміеры (Латвія). З 1910 член Сацыял-дэмакратычнай партыі Латвіі, пазней у РКП(б). У час 1-й сусветнай вайны ў дзеючай царскай арміі. У 1917 удзельнічаў у стварэнні савецкіх органаў улады на Зах. фронце. З мая 1917 сакратар Мінскага Савета рабочых і салдацкіх дэпутатаў, член яго бальшавіцкай фракцыі. У 1918 старшыня Смаленскага губ. камітэта РКП(б). У той перыяд процідзейнічаў спробам утварэння бел. дзяржаўнасці, у тым ліку і савецкай. З 1919 кіраўнік спраў Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўрада Беларусі. 31.7.1920 ад імя КП(б)ЛіБ падпісаў Дэкларацыю аб абвяшчэнні незалежнасці ССРБ. Сакратар Цэнтральнага бюро КП(б)Б у 1920—22, 1-ы сакратар ЦК КП(б)Б у 1927—28. У 1928—35 у выканкаме Камінтэрна. З 1932 дырэктар Інстытута чырвонай прафесуры (Масква), член рэдкалегіі газ. «Правда» (1932—34), галоўны рэдактар час. «Коммунистический Интернационал» і «Большевик» (1934—37). У 1935—37 нам. загадчыка аддзела прапаганды і агітацыі ЦК ВКП(б). 28.7.1938 Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР асуджаны на расстрэл. Рэабілітаваны 30.11.1955. Імем К. названа вуліца ў Мінску. | ||
Актуальная версія на 16:57, 9 жніўня 2018
- Дата нараджэння: 29 жнiвень 1890 г.
- Імя па-руску: Кнорин Вильгельм Георгиевич
- Варыянты імя: Кнорыньш Вільгельм Георгіевіч
- Месца нараджэння: Ліфляндская губ., Цэсіскі павет (Латвія, Цэсіскі раён) хут. Цыелі
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: латыш
- Адукацыя: вышэйшая
- Прафесія / месца працы: Нам. загадчыка аддзела прапаганды і агітацыі, ЦК УсеКП(б)
- Месца пражывання: РСФСР, г. Масква, вул. Серафімовіча, д. 2, кв. 61
- Партыйнасць: Член УсеКП(б)
- Дата расстрэлу: 29 лiпень 1938 г.
- Месца смерці: РСФСР, г. Масква, НКУС
- Месца пахавання: Расія, Маскоўская вобл., Камунарка
- Дата арышту: 22 чэрвень 1937 г.
- Абвінавачанне: Шпіянаж
- Дата асуджэння: 28 лiпень 1938 г.
- Орган, які вынес прысуд: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
- Прысуд: ВМП
- Дата рэабілітацыі: 30 лiстапад 1955 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
Біяграфія[дадаць інфармацыю]
[17(29).8.1890, б. хутар Цыелі Цэсіскага пав. Ліфляндскай губ., цяпер Цэсіскі р-н, Латвія — 29.7.1938, Масква, НКВД], савецкі дзяржаўны і партыйны дзеяч, публіцыст, рэдактар. У 1910 скончыў настаўніцкую семінарыю ў Валміеры (Латвія). З 1910 член Сацыял-дэмакратычнай партыі Латвіі, пазней у РКП(б). У час 1-й сусветнай вайны ў дзеючай царскай арміі. У 1917 удзельнічаў у стварэнні савецкіх органаў улады на Зах. фронце. З мая 1917 сакратар Мінскага Савета рабочых і салдацкіх дэпутатаў, член яго бальшавіцкай фракцыі. У 1918 старшыня Смаленскага губ. камітэта РКП(б). У той перыяд процідзейнічаў спробам утварэння бел. дзяржаўнасці, у тым ліку і савецкай. З 1919 кіраўнік спраў Часовага рабоча-сялянскага савецкага ўрада Беларусі. 31.7.1920 ад імя КП(б)ЛіБ падпісаў Дэкларацыю аб абвяшчэнні незалежнасці ССРБ. Сакратар Цэнтральнага бюро КП(б)Б у 1920—22, 1-ы сакратар ЦК КП(б)Б у 1927—28. У 1928—35 у выканкаме Камінтэрна. З 1932 дырэктар Інстытута чырвонай прафесуры (Масква), член рэдкалегіі газ. «Правда» (1932—34), галоўны рэдактар час. «Коммунистический Интернационал» і «Большевик» (1934—37). У 1935—37 нам. загадчыка аддзела прапаганды і агітацыі ЦК ВКП(б). 28.7.1938 Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР асуджаны на расстрэл. Рэабілітаваны 30.11.1955. Імем К. названа вуліца ў Мінску.