Розніца паміж версіямі "Паўлаў Дзмітрый Рыгоравіч (1897)"

Актуальная версія на 09:55, 28 кастрычніка 2018

Дата нараджэння: 4 лiстапад 1897 г.
Варыянты імя: Павлов Дмитрий Григорьевич
Месца нараджэння: Кастрамская губ., Калагрыўскі павет (Расія, Кастрамская вобл., Калагрыўскі раён, в. Вонюх)
Пол: мужчына
Нацыянальнасць: рускі
Адукацыя: вышэйшая
Прафесія / месца працы: Генерал арміі, камандуючы войскамі Заходняга фронту
Месца пражывання: БССР, г. Мінск, вул. Кірава, д. 19
Партыйнасць: Член УсеКП(б)

Дата расстрэлу: 22 лiпень 1941 г.
Месца смерці: РСФСР, г. Масква, турма Ліфортава
Месца пахавання: Расія, Маскоўская вобл., Камунарка

Дата арышту: 4 лiпень 1941 г.
Абвінавачанне: Трусасць, самавольнае пакіданне стратэгічных пунктаў без дазволу вышэйшага камандавання, развал упраўлення войскамі, бяздзейнасць улады
Дата асуджэння: 22 лiпень 1941 г.
Орган, які вынес прысуд: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
Прысуд: ВМП
Дата рэабілітацыі: 31 лiпень 1957 г.

Крыніцы дадзеных: Адкрыты спіс

Біяграфія[дадаць інфармацыю]

Дзмітрый Рыгоравіч Паўлаў - савецкі ваенны дзеяч, Герой Савецкага Саюза (1937), генерал арміі (1941).

Нарадзіўся ў сям'і селяніна. Скончыў 4 класы царкоўна-прыходскай школы, двухкласавую вучэльню ў сяле Сухаверхава і экстэрнам здаў іспыты за 4 класы гімназіі. У Расійскую імператарскую армію залічаны добраахвотнікам адразу пасля пачатку Першай сусветнай вайны. З 1914 года - на фронце, служыў і ваяваў у складзе Серпухаўскага 120-га пехотнага палка, Александрыйскага 5-га гусарскага палка, 20-га стралковага палка, 202-га запаснога палка. Даслужыўся да старэйшага ўнтэр-афіцэра. У чэрвені 1916 г. быў паранены і ўзяты ў нямецкі палон. У палоне працаваў на шахтах у Германіі. Вызвалены пасля сканчэння вайны ў студзені 1919 года. Вярнуўся на радзіму і працаваў у аддзеле сацыяльнага забеспячэння і аховы працы Калагрыўскага павятовага камітэта працы. Скончыў Омскую вышэйшую кавалерыйскую школу (1922), Вайсковую акадэмію імя Фрунзэ (1928), акадэмічныя курсы пры Вайскова-тэхнічнай акадэміі (1931).

3 1931 года на ваеннай службе ў Гомелі, Бабруйску. Удзельнік вайны ў Іспаніі 1936—1939, баёў на рацэ Халхін-Гол у 1939 годзе, савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 гг.. 3 чэрвеня 1940 года камандуючы войскамі Заходняй асобай ваеннай акругі, з пачаткам Вялікай Айчыннай вайны — войскамі Заходняга фронту, пасля разгрому якіх Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР адхілены ад пасады і 22 ліпеня 1941 года прыгавораны да пакарання смерцю. Рэабілітаваны 31 ліпеня 1957 года.

Член ЦВК БССР у 1935—1936 гг. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1940 года.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{Шаблон:Фармуляр
 |фотаздымак=Паўлаў_Дзмітрый_Рыгоравіч_(1897).jpg
-|дата нараджэння=1897
+|дата нараджэння=04.11.1897
-|месца нараджэння=(Расія, Кастрамская вобл., Калагрыўскі раён, в. Вонюх)
+|варыянты імя=Павлов Дмитрий Григорьевич
+|месца нараджэння=Кастрамская губ., Калагрыўскі павет (Расія, Кастрамская вобл., Калагрыўскі раён, в. Вонюх)
 |нацыянальнасць=рускі
 |адукацыя=вышэйшая
-|прафесія / месца працы=Камандуючы войскамі Заходняга фронту
+|прафесія / месца працы=Генерал арміі, камандуючы войскамі Заходняга фронту
 |месца пражывання=БССР, г. Мінск, вул. Кірава, д. 19
 |пол=мужчына
 |партыйнасць=Член УсеКП(б)
 |дата расстрэлу=22.07.1941
+|месца смерці=РСФСР, г. Масква, турма Ліфортава
 |месца пахавання=Расія, Маскоўская вобл., Камунарка
 |крыніцы дадзеных=Адкрыты спіс
 |дата арышту 1=04.07.1941
-|абвінавачванне 1=Трусасць, бяздзейнасць, панікёрства
+|абвінавачванне 1=Трусасць, самавольнае пакіданне стратэгічных пунктаў без дазволу вышэйшага камандавання, развал упраўлення войскамі, бяздзейнасць улады
 |дата асуджэння 1=22.07.1941
 |кім асуджаны 1=Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР
 |прысуд 1=ВМП
-|дата рэабілітацыі 1=1957
+|дата рэабілітацыі 1=31.07.1957
 }}
@@ Радок 29: / Радок 31: @@
 Дзмітрый Рыгоравіч Паўлаў - савецкі ваенны дзеяч, Герой Савецкага Саюза (1937), генерал арміі (1941).
-Скончыў Омскую вышэйшую кавалерыйскую школу (1922), Ваенную акадэмію імя Фрунзе (1928), акадэмічныя курсы пры Ваенна-тэхнічнай акадэміі (1931).
+Нарадзіўся ў сям'і селяніна. Скончыў 4 класы царкоўна-прыходскай школы, двухкласавую вучэльню ў сяле Сухаверхава і экстэрнам здаў іспыты за 4 класы гімназіі. У Расійскую імператарскую армію залічаны добраахвотнікам адразу пасля пачатку Першай сусветнай вайны. З 1914 года - на фронце, служыў і ваяваў у складзе Серпухаўскага 120-га пехотнага палка, Александрыйскага 5-га гусарскага палка, 20-га стралковага палка, 202-га запаснога палка. Даслужыўся да старэйшага ўнтэр-афіцэра. У чэрвені 1916 г. быў паранены і ўзяты ў нямецкі палон. У палоне працаваў на шахтах у Германіі. Вызвалены пасля сканчэння вайны ў студзені 1919 года. Вярнуўся на радзіму і працаваў у аддзеле сацыяльнага забеспячэння і аховы працы Калагрыўскага павятовага камітэта працы. Скончыў Омскую вышэйшую кавалерыйскую школу (1922), Вайсковую акадэмію імя Фрунзэ (1928), акадэмічныя курсы пры Вайскова-тэхнічнай акадэміі (1931).
-У Чырвонай Арміі з 1919 года. Удзельнік Першай сусветнай і грамадзянскай войнаў. 3 1931 года на ваеннай службе ў Гомелі, Бабруйску. Удзельнік вайны ў Іспаніі 1936—1939, баёў на рацэ Халхін-Гол у 1939 годзе, савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 гг.. 3 чэрвеня 1940 года камандуючы войскамі Заходняй асобай ваеннай акругі, з пачаткам Вялікай Айчыннай вайны — войскамі Заходняга фронту, пасля разгрому якіх Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР адхілены ад пасады і 22 ліпеня 1941 года прыгавораны да пакарання смерцю. Рэабілітаваны 31 ліпеня 1957 года.
+1931 года на ваеннай службе ў Гомелі, Бабруйску. Удзельнік вайны ў Іспаніі 1936—1939, баёў на рацэ Халхін-Гол у 1939 годзе, савецка-фінляндскай вайны 1939—1940 гг.. 3 чэрвеня 1940 года камандуючы войскамі Заходняй асобай ваеннай акругі, з пачаткам Вялікай Айчыннай вайны — войскамі Заходняга фронту, пасля разгрому якіх Ваеннай калегіяй Вярхоўнага суда СССР адхілены ад пасады і 22 ліпеня 1941 года прыгавораны да пакарання смерцю. Рэабілітаваны 31 ліпеня 1957 года.
 Член ЦВК БССР у 1935—1936 гг. Дэпутат Вярхоўнага Савета СССР з 1940 года.