Розніца паміж версіямі "Гарбук Вісарыён Сцяпанавіч (1913)"
д (OL Robot перанёс старонку Горбух Вісарыён Сьцяпанавіч (1913) у Горбух Вісарыён Сцяпанавіч (1913), не пакінуўшы перасылкі: Выпраўленне імёнаў...) |
(Тэг: formularedit) |
||
(Не паказана9 прамежкавых версій таго ж удзельніка) | |||
Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Шаблон:Фармуляр | {{Шаблон:Фармуляр | ||
− | | | + | |фотаздымак=Вісарыён_Гарбук.jpg |
− | |дата | + | |дата нараджэння=24.11.1913 |
− | | | + | |месца нараджэння=Віцебская губ., Полацкі павет (Віцебская вобл., Полацкі раён), в. Шкілякі |
|нацыянальнасць=беларус | |нацыянальнасць=беларус | ||
− | | | + | |адукацыя=няск. вышэйшая |
− | |месца | + | |прафесія / месца працы=Студэнт, Мінскі вышэйшы педінстытут |
+ | |месца пражывання=БССР, г. Мінск, вул. Савецкая, д. 18 | ||
+ | |пол=мужчына | ||
+ | |дата смерці=08.08.1986 | ||
+ | |месца смерці=РСФСР, г. Пяцігорск | ||
+ | |архіўная справа=КДБ БССР 4841-с | ||
+ | |крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]; [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i/index_19361.html Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I]; | ||
|дата арышту 1=26.04.1936 | |дата арышту 1=26.04.1936 | ||
− | | | + | |абвінавачванне 1=Антысавецкая агітацыя, контррэвалюцыйныя нацдэмаўскія вершы |
− | |месца | + | |дата асуджэння 1=13.07.1936 |
+ | |артыкул 1=72а КК БССР | ||
+ | |прысуд 1=3 гады ППЛ | ||
+ | |месца адбываньня 1=Калыма | ||
+ | |дата вызвалення 1=1940 | ||
+ | |дата рэабілітацыі 1=25.11.1961 | ||
+ | |кім рэабілітаваны 1=Пленум Вярхоўнага суда БССР | ||
}} | }} | ||
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]] | [[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Паэты і пісьменнікі]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
+ | Вісарыён Сцяпанавіч Гарбук - беларускі празаік. | ||
+ | |||
+ | Нарадзіўся 24 лістапада 1913 г. у в. Шкілякі Полацкага раёна ў сялянскай сям'і. Пасля смерці бацькі ў 1917 г. жыў у дзядзькі Язэпа Ключонкі, настаўніка пачатковай школы. Гарбук скончыў школу сялянскай моладзі ў Чашніках і педтэхнікум у Лепелі. | ||
+ | |||
+ | Быў сакратаром камсамольскай ячэйкі пры Дварэцкім сельсавеце Чашніцкага раёна. З 1933 працаваў настаўнікам і вучыўся завочна, з 1935 стацыянарна на літаратурным факультэце Мінскага педагагічнага інстытута. Пісаў вершы, займаўся ў секцыі паэтаў-пачаткоўцаў пры СП БССР. | ||
+ | |||
+ | Арыштаваны 26.4.1936, асуджаны 13.07.1936 судовым ворганам за а/с агітацыю, к/р нацдэмаўскія вершы паводле арт. 72а КК БССР на 3 гады ППЛ. Зняволенне адбываў на Калыме. Вызвалены ў 1940. Рэабілітаваны ў 1961 годзе. | ||
+ | |||
+ | Працаваў настаўнікам у Мехаўскай школе (Гарадоцкі р-н). У 1941—46 служыў салдатам у складзе інжынерных войскаў Чырвонай Арміі. Ваяваў пад Масквой, у Беларусі, пад Варшавай, у Берліне. | ||
+ | |||
+ | Франтавая хвароба на 14 гадоў прыкавала Вісарыёна Сцяпанавіча да шпітальнага ложка. Жыў у Пяцігорску. Літаратурнай працай стала пачаў займацца ўжо цяжка хворым. Працаваў літаратурным кансультантам краявой газеты "Каўказская здраўніца". Публікаваўся ў расійскім друку з 1957, у беларускім — з 1961. Першы зборнік апавяданняў выйшаў у 1963 у Мінску. Перакладаў на беларускую мову казкі народаў Паўночнага Каўказа. Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1963. Заслужаны работнік культуры Беларусі (1979). | ||
+ | |||
+ | Памёр 8 жніўня 1986 г. у м. Пяцігорск Кабардзіна-Балкарскай АССР (зараз Расія). | ||
+ | |||
+ | === Успаміны Вісарыёна Гарбука === | ||
+ | Ва ўступе да кнігі нялагерных апавяданняў "Лицо в полоску" (Мінск, 1967) Гарбук узгадвае свой лёс: | ||
+ | |||
+ | В 1935 году сбылась моя мечта: перевели на стационарное отделение литфака. Я очутился в Минске, в центре литературной жизни. С волнением всматривался я в лица Купалы, Коласа, Крапивы, Гартного, запоминал их голоса. Незабываемыми остались в памяти знакомства с Чаротом, Бядулей, Хведоровичем, которые удивили меня своей общительностью и поразили горячим желанием помогать молодежи вступать в литературу. | ||
+ | |||
+ | Но в конце апреля 1936 года меня арестовали. Кто-то донес в НКВД, что в студенческом общежитии в пылу споров с курильщиками на довод: "И товарищ Сталин курит", я ответил: "Для меня в подобных вопросах даже сам Сталин не является авторитетом". Нашлись доносчики, и моя судьба была решена. | ||
− | + | Арест явился первым испытанием моей воли. Я отверг обвинения и виновным себя не признал. Даже колымские лагеря того периода не сломили моего оптимизма и не поколебали веры в справедливость. |
Актуальная версія на 13:43, 17 лістапада 2018
- Дата нараджэння: 24 лiстапад 1913 г.
- Месца нараджэння: Віцебская губ., Полацкі павет (Віцебская вобл., Полацкі раён), в. Шкілякі
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Адукацыя: няск. вышэйшая
- Прафесія / месца працы: Студэнт, Мінскі вышэйшы педінстытут
- Месца пражывання: БССР, г. Мінск, вул. Савецкая, д. 18
- Дата смерці: 8 жнiвень 1986 г.
- Месца смерці: РСФСР, г. Пяцігорск
- Дата арышту: 26 красавiк 1936 г.
- Абвінавачанне: Антысавецкая агітацыя, контррэвалюцыйныя нацдэмаўскія вершы
- Дата асуджэння: 13 лiпень 1936 г.
- Артыкул: 72а КК БССР
- Прысуд: 3 гады ППЛ
- Месца адбывання: Калыма
- Дата вызвалення: 1940 г.
- Дата рэабілітацыі: 25 лiстапад 1961 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Пленум Вярхоўнага суда БССР
- Архіўная справа: КДБ БССР 4841-с
- Крыніцы дадзеных: Картатэка Сталіна (Радыё Свабода); Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I;
Біяграфія[дадаць інфармацыю]
Вісарыён Сцяпанавіч Гарбук - беларускі празаік.
Нарадзіўся 24 лістапада 1913 г. у в. Шкілякі Полацкага раёна ў сялянскай сям'і. Пасля смерці бацькі ў 1917 г. жыў у дзядзькі Язэпа Ключонкі, настаўніка пачатковай школы. Гарбук скончыў школу сялянскай моладзі ў Чашніках і педтэхнікум у Лепелі.
Быў сакратаром камсамольскай ячэйкі пры Дварэцкім сельсавеце Чашніцкага раёна. З 1933 працаваў настаўнікам і вучыўся завочна, з 1935 стацыянарна на літаратурным факультэце Мінскага педагагічнага інстытута. Пісаў вершы, займаўся ў секцыі паэтаў-пачаткоўцаў пры СП БССР.
Арыштаваны 26.4.1936, асуджаны 13.07.1936 судовым ворганам за а/с агітацыю, к/р нацдэмаўскія вершы паводле арт. 72а КК БССР на 3 гады ППЛ. Зняволенне адбываў на Калыме. Вызвалены ў 1940. Рэабілітаваны ў 1961 годзе.
Працаваў настаўнікам у Мехаўскай школе (Гарадоцкі р-н). У 1941—46 служыў салдатам у складзе інжынерных войскаў Чырвонай Арміі. Ваяваў пад Масквой, у Беларусі, пад Варшавай, у Берліне.
Франтавая хвароба на 14 гадоў прыкавала Вісарыёна Сцяпанавіча да шпітальнага ложка. Жыў у Пяцігорску. Літаратурнай працай стала пачаў займацца ўжо цяжка хворым. Працаваў літаратурным кансультантам краявой газеты "Каўказская здраўніца". Публікаваўся ў расійскім друку з 1957, у беларускім — з 1961. Першы зборнік апавяданняў выйшаў у 1963 у Мінску. Перакладаў на беларускую мову казкі народаў Паўночнага Каўказа. Член Саюза пісьменнікаў Беларусі з 1963. Заслужаны работнік культуры Беларусі (1979).
Памёр 8 жніўня 1986 г. у м. Пяцігорск Кабардзіна-Балкарскай АССР (зараз Расія).
Успаміны Вісарыёна Гарбука
Ва ўступе да кнігі нялагерных апавяданняў "Лицо в полоску" (Мінск, 1967) Гарбук узгадвае свой лёс:
В 1935 году сбылась моя мечта: перевели на стационарное отделение литфака. Я очутился в Минске, в центре литературной жизни. С волнением всматривался я в лица Купалы, Коласа, Крапивы, Гартного, запоминал их голоса. Незабываемыми остались в памяти знакомства с Чаротом, Бядулей, Хведоровичем, которые удивили меня своей общительностью и поразили горячим желанием помогать молодежи вступать в литературу.
Но в конце апреля 1936 года меня арестовали. Кто-то донес в НКВД, что в студенческом общежитии в пылу споров с курильщиками на довод: "И товарищ Сталин курит", я ответил: "Для меня в подобных вопросах даже сам Сталин не является авторитетом". Нашлись доносчики, и моя судьба была решена.
Арест явился первым испытанием моей воли. Я отверг обвинения и виновным себя не признал. Даже колымские лагеря того периода не сломили моего оптимизма и не поколебали веры в справедливость.