Розніца паміж версіямі "Кернажыцкі Канстанцін Іванавіч (1902)"
Радок 14: | Радок 14: | ||
|месца смерці=РСФСР, Краснаярскі край, г. Канск, лагерны шпіталь | |месца смерці=РСФСР, Краснаярскі край, г. Канск, лагерны шпіталь | ||
|архіўная справа=КДБ БССР 11843-с | |архіўная справа=КДБ БССР 11843-с | ||
− | |крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)] | + | |крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]; [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i/index_19539.html Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I]; |
|дата арышту 1=11.12.1937 | |дата арышту 1=11.12.1937 | ||
|абвінавачванне 1=Польскі шпіён | |абвінавачванне 1=Польскі шпіён |
Версія ад 12:17, 28 кастрычніка 2017
- Дата нараджэння: 8 кастрычнiк 1902 г.
- Імя па-руску: Кернажицкий Константин Иванович
- Месца нараджэння: Магілёўская губ., Чэрыкаўскі павет (Магілёўская вобл., Краснапольскі раён), в. Выдрэнікі
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Сацыяльнае паходжанне: духавенства
- Адукацыя: вышэйшая
- Прафесія / месца працы: Старэйшы навуковы супрацоўнік, Інстытут гісторыі АН БССР; кандыдат гістарычных навук
- Месца пражывання: БССР, г. Мінск, вул. Свярдлоўская 49, кв. 34
- Дата смерці: 28 люты 1942 г.
- Месца смерці: РСФСР, Краснаярскі край, г. Канск, лагерны шпіталь
- Дата арышту: 11 снежань 1937 г.
- Абвінавачанне: Польскі шпіён
- Дата асуджэння: 14 травень 1939 г.
- Артыкул: 69; 70; 72; 76 КК БССР
- Прысуд: 8 гадоў ППЛ
- Дата рэабілітацыі: 5 чэрвень 1958 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Вайсковы трыбунал Беларускай вайсковай акругі
- Архіўная справа: КДБ БССР 11843-с
- Крыніцы дадзеных: Картатэка Сталіна (Радыё Свабода); Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I;
Біяграфія[дадаць інфармацыю]
Канстанцін Кернажыцкі - беларускі гісторык.
Нарадзіўся 25.9(8.10).1902 г. у в. Выдранка Чэрыкаўскага пав. Магілёўскай губ. (цяпер Краснапольскі р-н Магілёўскай вобл.). У 1926 скончыў БДУ.
З 1930 працаваў у Інстытуце гісторыі БелАН, адначасова выкладаў у БДУ. Кандыдат гістарычных навук (1934), дацэнт. Даследаваў аграрную гісторыю Беларусі XVIII — пачатку XX ст. Адзін з укладальнікаў зборніка дакументаў «Гісторыя Беларусі ў дакументах і матэрыялах» (1936 г.).
Арыштаваны 11.12.1937. 14.5.1939 асуджаны на 8 гадоў зняволення ў лагерах.
Памёр у лагерным шпіталі ў Канску (Краснаярскі край) 28.2.1942.
Рэабілітаваны 5.6.1958.