Розніца паміж версіямі "Цвірка Андрэй Антонавіч (1882)"
(→Біяграфія) |
|||
Радок 25: | Радок 25: | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
+ | Самым моцным гаспадаром быў у нас Андрэй. Ён меў уласную конную малатарню, прасторны дом пад нямецкі вугол, пакрыты не саломай, як амаль ва ўсіх у Зялёнай Дуброве, а пафарбаванай у чырвоны колер бляхай. | ||
+ | |||
+ | У калектывізацыю яго раскулачыліза нявыплату непамерна высокіх падаткаў — «цвёрдага задання» і некуды выслалі. З той высылкі Андрэй Цвірка дадому ўжо ніколі не вярнуўся. | ||
+ | |||
+ | Усю яго маёмасць, у тым ліку дом, канфіскавалі. Жонка Стэфка (здаецца, родам з Навасёлак) разам з сынам Алесем і дачкой | ||
+ | Анэтай змушана была шукаць другога жытла. Андрэеў дом стаў калгасным клубам. У вайну немцы вывезлі яго ў Фалічы. | ||
+ | |||
+ | З кнікі К. Цвіркі "Будзіла вёску берасцянка" |
Актуальная версія на 13:30, 16 снежня 2017
- Дата нараджэння: 1882 г.
- Імя па-руску: Цвирко Андрей Антонович
- Месца нараджэння: Мінская губ., Бабруйскі павет (Магілёўская вобл., Асіповіцкі раён), хут. Заняцечча
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Адукацыя: няск. пачатковая
- Прафесія / месца працы: Аднаасобная гаспадарка ў в. Зялёная Дуброва
- Месца пражывання: БССР, Старадарожскі раён, в. Зялёная Дуброва
- Дата арышту: 23 верасень 1937 г.
- Абвінавачанне: Антысавецкая агітацыя
- Дата асуджэння: 23 лiстапад 1937 г.
- Орган, які вынес прысуд: Тройка пры НКУС БССР
- Артыкул: 72 КК БССР
- Прысуд: 10 гадоў ППЛ
- Дата рэабілітацыі: 5 кастрычнiк 1963 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Прэзідыум Мінскага абласнога суда
- Архіўная справа: КДБ РБ - 18286-с
- Крыніцы дадзеных: Ахвяры палітычнага тэрора ў СССР (База дадзеных);
Біяграфія
Самым моцным гаспадаром быў у нас Андрэй. Ён меў уласную конную малатарню, прасторны дом пад нямецкі вугол, пакрыты не саломай, як амаль ва ўсіх у Зялёнай Дуброве, а пафарбаванай у чырвоны колер бляхай.
У калектывізацыю яго раскулачыліза нявыплату непамерна высокіх падаткаў — «цвёрдага задання» і некуды выслалі. З той высылкі Андрэй Цвірка дадому ўжо ніколі не вярнуўся.
Усю яго маёмасць, у тым ліку дом, канфіскавалі. Жонка Стэфка (здаецца, родам з Навасёлак) разам з сынам Алесем і дачкой Анэтай змушана была шукаць другога жытла. Андрэеў дом стаў калгасным клубам. У вайну немцы вывезлі яго ў Фалічы.
З кнікі К. Цвіркі "Будзіла вёску берасцянка"