Розніца паміж версіямі "Краскоўскі Іван Ігнатавіч (1880)"
Радок 33: | Радок 33: | ||
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | [[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | ||
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | [[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Справа "Саюз вызвалення Беларусі"]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Грамадска-палітычныя дзеячы]] | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== |
Версія ад 22:01, 8 жніўня 2018
- Дата нараджэння: 24 чэрвень 1880 г.
- Імя па-руску: Красковский Иван Игнатьевич
- Месца нараджэння: Гродзенская губ., Бельскі павет (Польшча, Падляшскае ваяводства) в. Дубічы
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Адукацыя: вышэйшая
- Прафесія / месца працы: Служачы, Дзяржплан СССР
- Партыйнасць: беспартыйны
- Дата арышту: 18 снежань 1917 г.
- Дата рэабілітацыі: 10 чэрвень 1988 г.
- Дзе і кім арыштаваны: АДПУ СССР
- Дата арышту: 8 лiпень 1930 г.
- Абвінавачанне: Справа «Саюза вызвалення Беларусі»
- Дата асуджэння: 10 красавiк 1931 г.
- Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ
- Прысуд: 5 гадоў ссылкі
- Месца адбывання: РСФСР, г. Самара (г. Куйбышаў)
- Дата рэабілітацыі: 10 чэрвень 1988 г.
- Дзе і кім арыштаваны: РСФСР, г. Куйбышаў
- Дата арышту: 4 лiстапад 1937 г.
- Дата асуджэння: 4 сакавiк 1940 г.
- Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада пры НКУС СССР
- Артыкул: 58-6 КК РСФСР
- Прысуд: Залік тэрміна папярэдняга зняволення
- Дата вызвалення: 19 сакавiк 1940 г.
- Дата рэабілітацыі: травень 1962 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Куйбышаўскі абласны суд
- Крыніцы дадзеных: Адкрыты спіс
Біяграфія
Іван Ігнатавіч Краскоўскі - беларускі палітычны дзеяч, публіцыст, педагог.
Нарадзіўся 24 чэрвеня 1880 у в. Дубічы (Бельскі павет, Гродзенская губерня, цяпер Падляшскае ваяводства, Польшча). Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт.
Працаваў у Кіеве ў Зямельным саюзе. Член БСГ; БСДП. У верасні 1917 на з'ездзе народаў у Кіеве прадстаўляў беларускія нацыянальныя арганізацыі.
Арыштаваны бальшавікамі 18.12.1917.
У 1918 уваходзіў у склад урада Украінскай Народнай Рэспублікі (УНР); быў паслом УНР у Грузіі. У 1920 старшыня Беларускага нацыянальнага камітэта ў Вільні. З 1922 дырэктар Дзвінскай дзяржаўнай беларускай гімназіі (цяпер Даўгаўпілс, Латвія).
З лета 1925 у Мінску, працаваў у БДУ, Інбелкульце (потым БелАН). Старшыня сацыяльна-культурнай секцыі і член прэзідыума Дзяржплана БССР. З 1930 у Дзяржплане СССР.
Арыштаваны АДПУ СССР 8.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Этапаваны для следства ў Мінск. Пастановай Калегіі АДПУ ад 10.4.1931 сасланы на 5 гадоў у Самару. Зноў арыштаваны НКУС СССР 4.11.1937. Рашэннем ад 4.3.1940 тэрмін папярэдняга зняволення залічаны ў тэрмін адбывання пакарання; вызвалены 19.3.1940. Пасля вайны выехаў у Чэхаславакію да дачкі, якая працавала ў музеі ў Браціславе. Памёр 23 жніўня 1955. Пахаваны на браціслаўскіх могілках Славічіе удоліе.
Па першым прысудзе рэабілітаваны 22.5.1962, па другім прысудзе рэабілітаваны Куйбышаўскім абласным судом 10.6.1988.