Розніца паміж версіямі "Вернікоўскі Аляксандр Львовіч (1884)"
(Тэг: formularedit) |
(Тэг: formularedit) |
||
| Радок 1: | Радок 1: | ||
{{Шаблон:Фармуляр | {{Шаблон:Фармуляр | ||
| − | |дата нараджэння=1884 | + | |дата нараджэння=25.07.1884 |
|варыянты імя=Верниковский Александр Львович | |варыянты імя=Верниковский Александр Львович | ||
|прафесія / месца працы=Праваслаўны святар | |прафесія / месца працы=Праваслаўны святар | ||
|пол=мужчына | |пол=мужчына | ||
| + | |месца смерці=Беларусь, Віцебская вобл., г. Орша | ||
| + | |месца пахавання=Беларусь, Віцебская вобл., г. Орша | ||
|крыніцы дадзеных=Адкрыты спіс | |крыніцы дадзеных=Адкрыты спіс | ||
|дзе і кім арыштаваны 1=БССР, г. Мінск | |дзе і кім арыштаваны 1=БССР, г. Мінск | ||
|дата арышту 1=03.01.1945 | |дата арышту 1=03.01.1945 | ||
|абвінавачванне 1=непрыязна выказваўся пра ўладу камуністаў на сходзе духавенства | |абвінавачванне 1=непрыязна выказваўся пра ўладу камуністаў на сходзе духавенства | ||
| − | |прысуд 1=5 гадоў | + | |прысуд 1=5 гадоў ППЛ |
| + | |дата вызвалення 1=1950 | ||
}} | }} | ||
| Радок 16: | Радок 19: | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
| − | Аляксандр Вернікоўскі - протаіерэй. | + | Аляксандр Вернікоўскі - праваслаўны святар, грамадскі і культурны дзеяч, протаіерэй. |
| + | |||
| + | 25.8.1909 паступіў у Казанскую духоўную акадэмію, скончыўшы якую атрымаў ступень кандыдата багаслоўя. У канцы 1914 прызначаны на пасаду нам. інспектара Тульскай духоўнай семінарыі; адначасова выкладаў у ёй нямецкую і французскую мовы. Вярнуўся ў Зах. Беларусь у лютым 1922. Працаваў псаломшчыкам Нараўскай царквы Белавежскага пав. У 1922—23 дырэктар бел. гімназіі ў Радашковічах. З 16.10.1923 настаўнік гісторыі, царкоўных спеваў і бел. мовы ў Віленскай праваслаўнай духоўнай семінарыі. Пэўны час жыў у Беластоку. Пазней пераехаў у Мінск, дзе служыў настаяцелем Свята-Петрапаўлаўскай царквы на Нямізе. | ||
Пасля арышту айца Мікалая Ясінскага - настаяцель царквы Св. Апосталаў Пятра і Паўла на Нямізе. | Пасля арышту айца Мікалая Ясінскага - настаяцель царквы Св. Апосталаў Пятра і Паўла на Нямізе. | ||
Арыштаваны 3 студзеня 1945 г. па абвінавачанні ў тым, што ў першыя дні жніўня 1944 г. прымаючы ўдзел у сходзе духавенства г. Мінска непрыязна выказаўся пра ўладу камуністаў. Высланы на 5 гадоў. Адбываў зняволенне на Урале, у Сібіры, Казахстане. | Арыштаваны 3 студзеня 1945 г. па абвінавачанні ў тым, што ў першыя дні жніўня 1944 г. прымаючы ўдзел у сходзе духавенства г. Мінска непрыязна выказаўся пра ўладу камуністаў. Высланы на 5 гадоў. Адбываў зняволенне на Урале, у Сібіры, Казахстане. | ||
| + | |||
| + | У Беларусь вярнуўся ў 1950. Служыў настаяцелем у мяст. Дварэц (Дзятлаўскі р-н) і ў мяст. Леніна (Слуцкі р-н), дзе выйшаў на пенсію. Потым пераехаў да сына Святаслава ў Оршу. Там і пахаваны. | ||
Версія ад 00:14, 19 лістапада 2018
- Дата нараджэння: 25 лiпень 1884 г.
- Варыянты імя: Верниковский Александр Львович
- Пол: мужчына
- Прафесія / месца працы: Праваслаўны святар
- Месца смерці: Беларусь, Віцебская вобл., г. Орша
- Месца пахавання: Беларусь, Віцебская вобл., г. Орша
- Дзе і кім арыштаваны: БССР, г. Мінск
- Дата арышту: 3 студзень 1945 г.
- Абвінавачанне: непрыязна выказваўся пра ўладу камуністаў на сходзе духавенства
- Прысуд: 5 гадоў ППЛ
- Дата вызвалення: 1950 г.
- Крыніцы дадзеных: Адкрыты спіс
Біяграфія
Аляксандр Вернікоўскі - праваслаўны святар, грамадскі і культурны дзеяч, протаіерэй.
25.8.1909 паступіў у Казанскую духоўную акадэмію, скончыўшы якую атрымаў ступень кандыдата багаслоўя. У канцы 1914 прызначаны на пасаду нам. інспектара Тульскай духоўнай семінарыі; адначасова выкладаў у ёй нямецкую і французскую мовы. Вярнуўся ў Зах. Беларусь у лютым 1922. Працаваў псаломшчыкам Нараўскай царквы Белавежскага пав. У 1922—23 дырэктар бел. гімназіі ў Радашковічах. З 16.10.1923 настаўнік гісторыі, царкоўных спеваў і бел. мовы ў Віленскай праваслаўнай духоўнай семінарыі. Пэўны час жыў у Беластоку. Пазней пераехаў у Мінск, дзе служыў настаяцелем Свята-Петрапаўлаўскай царквы на Нямізе.
Пасля арышту айца Мікалая Ясінскага - настаяцель царквы Св. Апосталаў Пятра і Паўла на Нямізе.
Арыштаваны 3 студзеня 1945 г. па абвінавачанні ў тым, што ў першыя дні жніўня 1944 г. прымаючы ўдзел у сходзе духавенства г. Мінска непрыязна выказаўся пра ўладу камуністаў. Высланы на 5 гадоў. Адбываў зняволенне на Урале, у Сібіры, Казахстане.
У Беларусь вярнуўся ў 1950. Служыў настаяцелем у мяст. Дварэц (Дзятлаўскі р-н) і ў мяст. Леніна (Слуцкі р-н), дзе выйшаў на пенсію. Потым пераехаў да сына Святаслава ў Оршу. Там і пахаваны.