Германовіч Язэп Станіслававіч (1890)

• Дата нараджэння: 4 сакавiк 1890 г.
• Імя па-руску: Германович Язеп Станиславович
• Варыянты імя: Вінцук Адважны
• Месца нараджэння: Віленская губ., Ашмянскі павет (Гродзенская губ., Ашмянскі раён), мяст. Гальшаны
• Пол: мужчына
• Адукацыя: сярэдняя духоўная
• Прафесія / месца працы: Каталіцкі святар усходняга абрада
• Месца пражывання: г. Харбін

• Дата смерці: 26 снежань 1978 г.
• Месца смерці: Вялікабрытанія, г. Лондан

---

• Дзе і кім арыштаваны: г. Харбін, кітайская паліцыя
• Дата арышту: 1948 г.
• Прысуд: 25 гадоў ППЛ
• Месца адбывання: Сібір

---

• Крыніцы дадзеных: Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I;

Біяграфія

Вінцук Адважны (сапр. Язэп Германовіч) - каталіцкі святар усх. абраду, паэт, публіцыст.

Нарадзіўся 4.3.1890 г. у мяст. Гальшаны Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер Ашмянскі р-н Гродзенскай вобл.

Вучыўся ў Гальшанскай пачатковай і Ашмянскай гарадской школах; у 1913 скончыў Віленскую духоўную каталіцкую семінарыю. 29.6.1913 пасвечаны ў святары; працаваў у розных парафіях Беластоцкага дэканата. У 1921 уступіў у Таварыства беларускай школы; арганізаваў адну з бел. школ, у касцёле гаварыў казанні на бел. мове. Гэта выклікала незадаволенасць найвышэйшай іерархіі, і А. вымушаны быў пераехаць у Друю, дзе ў 1924 уступіў у ордэн марыянаў. Служыў там пробашчам, адначасова выкладаў Закон Божы і лацінскую мову ў мясцовай гімназіі. Празаічныя і паэтычныя творы А. рэгулярна з’яўляліся на старонках перыядычнага друку («Krynica», «Chryścijanskaja Dumka»). З 1932 на місіянерскай працы ў Харбіне, дзе таксама быў дырэктарам гімназіі. У 1936 вярнуўся ў Вільню, кіраваў Беларускім марыянскім домам студэнтаў. У 1938 дэпартаваны разам са студэнтамі ў Цэнтральную Польшчу. Зноў выехаў у Харбін.

У 1948 арыштаваны кітайскай паліцыяй і перададзены савецкім органам бяспекі. Быў прысуджаны да 25 гадоў прымусовых работ у лагерах. Знаходзіўся ў зняволенні ў Сібіры.

Пасля смерці Сталіна вызвалены. Выехаў у Польшчу, а ў 1959 у Італію, затым у Вялікабрытанію. Пра сваё знаходжанне ў лагерах напісаў успаміны «Кітай — Сібір — Масква». Жывыя, яскрава паданыя сведчанні чалавека, які прайшоў праз ГУЛАГ, выклікалі вялікую цікавасць, былі апублікаваныя на бел., італьянскай, польскай, літоўскай мовах. У эміграцыі рэдагаваў час. «Божым шляхам» (Лондан).