Розніца паміж версіямі "Заяц Леанард Іосіфавіч (1890)"
(Не паказана3 прамежкавыя версіі таго ж удзельніка) | |||
Радок 2: | Радок 2: | ||
|фотаздымак=Zajac Leanard.jpg | |фотаздымак=Zajac Leanard.jpg | ||
|імя па-руску=Заяц Леонард Иосифович | |імя па-руску=Заяц Леонард Иосифович | ||
+ | |варыянты імя=Заяц Лявон Язэпавіч | ||
|дата нараджэння=03.1890 | |дата нараджэння=03.1890 | ||
− | |месца нараджэння=(Вілейскі раён), мяст. Даўгінава | + | |месца нараджэння=Віленская губ., Вілейскі павет (Мінская вобл., Вілейскі раён), мяст. Даўгінава |
|пол=мужчына | |пол=мужчына | ||
|нацыянальнасць=беларус | |нацыянальнасць=беларус | ||
Радок 10: | Радок 11: | ||
|месца пражывання=(Астрашыцкі раён), в. Халяўшчына | |месца пражывання=(Астрашыцкі раён), в. Халяўшчына | ||
|дата смерці=23.09.1935 | |дата смерці=23.09.1935 | ||
− | |месца смерці=РСФСР, г. Уфа | + | |месца смерці=РСФСР, г. Уфа, НКУС |
|архіўная справа=КДБ РБ 20951-с | |архіўная справа=КДБ РБ 20951-с | ||
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)] | |крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)] | ||
Радок 21: | Радок 22: | ||
|дата рэабілітацыі 1=10.06.1988 | |дата рэабілітацыі 1=10.06.1988 | ||
|кім рэабілітаваны 1=Судовая калегія па крымінальных справах ВС БССР | |кім рэабілітаваны 1=Судовая калегія па крымінальных справах ВС БССР | ||
+ | |дата арышту 2=25.07.1935 | ||
}} | }} | ||
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]] | [[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]] | ||
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | [[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Грамадска-палітычныя дзеячы]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Справа "Саюз вызвалення Беларусі"]] | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
− | + | '''Леанард Заяц''' — беларускі палітычны і грамадскі дзеяч, публіцыст, мемуарыст. | |
+ | |||
+ | Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт. У 1914—1916 гг. — кантралёр Віленскага акцызнага ўпраўлення, у 1916—1917 гг. — працаваў у Мінску ва Усерасійскім земсаюзе. Член партыі беларускіх эсэраў. На 1-м Усебеларускім з'ездзе 1917 абраны членам Рады. З лютага 1918 г. у складзе Народнага сакратарыята БНР — дзяржаўны кантралёр. | ||
+ | |||
+ | Пасля расколу Рады БНР 13.12.1919 загадчык канцылярыі і дзяржаўны сакратар у Народнай Радзе БНР. Удзельнік 2-й Усебеларускай канферэнцыі 1925 г. ў Берліне, дзе прызнаў Мінск адзіным цэнтрам нацыянальна-дзяржаўнага адраджэння Беларусі. | ||
+ | |||
+ | У 1925 г. вярнуўся ў Мінск. Да арышту працаваў кансультант-інспектарам бюджэтнага ўпраўлення наркамата фінансаў БССР. | ||
+ | |||
+ | Падпаў пад «чыстку апарату», звольнены і 19 ліпеня 1930 г. арыштаваны ДПУ БССР па справе «Саюза вызвалення Беларусі». 10 красавіка 1931 г. асуджаны як «член контррэвалюцыйнай арганізацыі» і за «антысавецкую агітацыю», сасланы на 5 гадоў ва Уфу. | ||
+ | |||
+ | 25 ліпеня 1935 г. паўторна арыштаваны абласным упраўленнем НКУС СССР. Памёр у турме ў час следства. | ||
+ | |||
+ | Рэабілітаваны ВС БССР 10 чэрвеня 1988 г. |
Актуальная версія на 13:12, 8 верасня 2017
- Дата нараджэння: сакавiк 1890 г.
- Імя па-руску: Заяц Леонард Иосифович
- Варыянты імя: Заяц Лявон Язэпавіч
- Месца нараджэння: Віленская губ., Вілейскі павет (Мінская вобл., Вілейскі раён), мяст. Даўгінава
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Сацыяльнае паходжанне: пралетарскае
- Прафесія / месца працы: Кансультант-інспектар Народнага камісарыята фінансаў БССР
- Месца пражывання: (Астрашыцкі раён), в. Халяўшчына
- Дата смерці: 23 верасень 1935 г.
- Месца смерці: РСФСР, г. Уфа, НКУС
- Дата арышту: 18 лiпень 1930 г.
- Абвінавачанне: Член контррэвалюцыйнай арганізацыі, антысавецкая агітацыя
- Дата асуджэння: 10 красавiк 1931 г.
- Артыкул: 58-4; 58-7; 58-10; 58-11 КК РСФСР
- Прысуд: 5 гадоў высылкі
- Месца адбывання: РСФСР, г. Уфа
- Дата рэабілітацыі: 10 чэрвень 1988 г.
- Орган, які рэабілітаваў: Судовая калегія па крымінальных справах ВС БССР
- Дата арышту: 25 лiпень 1935 г.
- Архіўная справа: КДБ РБ 20951-с
- Крыніцы дадзеных: Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)
Біяграфія
Леанард Заяц — беларускі палітычны і грамадскі дзеяч, публіцыст, мемуарыст.
Скончыў Пецярбургскі ўніверсітэт. У 1914—1916 гг. — кантралёр Віленскага акцызнага ўпраўлення, у 1916—1917 гг. — працаваў у Мінску ва Усерасійскім земсаюзе. Член партыі беларускіх эсэраў. На 1-м Усебеларускім з'ездзе 1917 абраны членам Рады. З лютага 1918 г. у складзе Народнага сакратарыята БНР — дзяржаўны кантралёр.
Пасля расколу Рады БНР 13.12.1919 загадчык канцылярыі і дзяржаўны сакратар у Народнай Радзе БНР. Удзельнік 2-й Усебеларускай канферэнцыі 1925 г. ў Берліне, дзе прызнаў Мінск адзіным цэнтрам нацыянальна-дзяржаўнага адраджэння Беларусі.
У 1925 г. вярнуўся ў Мінск. Да арышту працаваў кансультант-інспектарам бюджэтнага ўпраўлення наркамата фінансаў БССР.
Падпаў пад «чыстку апарату», звольнены і 19 ліпеня 1930 г. арыштаваны ДПУ БССР па справе «Саюза вызвалення Беларусі». 10 красавіка 1931 г. асуджаны як «член контррэвалюцыйнай арганізацыі» і за «антысавецкую агітацыю», сасланы на 5 гадоў ва Уфу.
25 ліпеня 1935 г. паўторна арыштаваны абласным упраўленнем НКУС СССР. Памёр у турме ў час следства.
Рэабілітаваны ВС БССР 10 чэрвеня 1988 г.