Розніца паміж версіямі "Лісоўскі Адам Язэпавіч (1884)"
Радок 6: | Радок 6: | ||
|месца нараджэння=Віленская губ., Ашмянскі павет (Гродзенская вобл., Смаргонскі раён), в. Каранды | |месца нараджэння=Віленская губ., Ашмянскі павет (Гродзенская вобл., Смаргонскі раён), в. Каранды | ||
|пол=мужчына | |пол=мужчына | ||
+ | |нацыянальнасць=беларус | ||
|адукацыя=вышэйшая духоўная | |адукацыя=вышэйшая духоўная | ||
|прафесія / месца працы=рымска-каталіцкі святар | |прафесія / месца працы=рымска-каталіцкі святар | ||
Радок 14: | Радок 15: | ||
|дзе і кім арыштаваны 1=ДПУ | |дзе і кім арыштаваны 1=ДПУ | ||
|дата арышту 1=31.05.1922 | |дата арышту 1=31.05.1922 | ||
+ | |абвінавачванне 1=Контррэвалюцыйная дзейнасць | ||
|прысуд 1=ВМП (заменена на 5 гадоў зняволення) | |прысуд 1=ВМП (заменена на 5 гадоў зняволення) | ||
|месца адбываньня 1=БССР, г. Мінск; РСФСР, г. Масква, Бутырская турма; РСФСР, г. Яраслаўль | |месца адбываньня 1=БССР, г. Мінск; РСФСР, г. Масква, Бутырская турма; РСФСР, г. Яраслаўль | ||
Радок 26: | Радок 28: | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
+ | |||
[6(18).1.1884, в. Каранды Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер Смаргонскі р-н Гродзенскай вобл. — 9.10.1929, Варшава], рыма-каталіцкі святар, перакладчык. Скончыў Віленскую духоўную каталіцкую семінарыю, Мітрапалітальную духоўную каталіцкую акадэмію ў Пецярбургу (1906). Пасвечаны ў святары ў 1907. Вучыўся ў Інсбруку (Аўстрыя, 1908—09), Мюнхене (1909—10). Быў святаром у парафіях Беларусі і Расіі. Спрыяў увядзенню бел. мовы ў жыццё касцёла. Да з’езду бел. ксяндзоў у Мінску ў 1917 падрыхтаваў рэферат «Беларускі рух і яго адносіны да жыцця касцельнага, а таксама да акцыі каталіцкай у Беларусі». З 1917 служыў у касцёлах Міншчыны. У 1922 узначаліў Мінскі дэканат. Выступіў супраць канфіскацыі касцёльнай маёмасці. Арыштаваны ДПУ 31.5.1922; прыгавораны да смяротнага пакарання, замененага 5 гадамі зняволення. Знаходзіўся ў зняволенні ў турмах Мінска, Масквы («Бутырка»), Яраслаўля. 28.4.1924 у выніку абмену палітвязняў перададзены польскім уладам. Канонік Пінскага капітула. Пераклаў на бел. мову кнігі Новага Запавету. Пахаваны ў Кляшчэлях Бельскага пав. (Польшча). | [6(18).1.1884, в. Каранды Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер Смаргонскі р-н Гродзенскай вобл. — 9.10.1929, Варшава], рыма-каталіцкі святар, перакладчык. Скончыў Віленскую духоўную каталіцкую семінарыю, Мітрапалітальную духоўную каталіцкую акадэмію ў Пецярбургу (1906). Пасвечаны ў святары ў 1907. Вучыўся ў Інсбруку (Аўстрыя, 1908—09), Мюнхене (1909—10). Быў святаром у парафіях Беларусі і Расіі. Спрыяў увядзенню бел. мовы ў жыццё касцёла. Да з’езду бел. ксяндзоў у Мінску ў 1917 падрыхтаваў рэферат «Беларускі рух і яго адносіны да жыцця касцельнага, а таксама да акцыі каталіцкай у Беларусі». З 1917 служыў у касцёлах Міншчыны. У 1922 узначаліў Мінскі дэканат. Выступіў супраць канфіскацыі касцёльнай маёмасці. Арыштаваны ДПУ 31.5.1922; прыгавораны да смяротнага пакарання, замененага 5 гадамі зняволення. Знаходзіўся ў зняволенні ў турмах Мінска, Масквы («Бутырка»), Яраслаўля. 28.4.1924 у выніку абмену палітвязняў перададзены польскім уладам. Канонік Пінскага капітула. Пераклаў на бел. мову кнігі Новага Запавету. Пахаваны ў Кляшчэлях Бельскага пав. (Польшча). |
Версія ад 00:02, 22 студзеня 2018
- Дата нараджэння: 18 студзень 1884 г.
- Імя па-руску: Лисовский Адам Иосифович
- Месца нараджэння: Віленская губ., Ашмянскі павет (Гродзенская вобл., Смаргонскі раён), в. Каранды
- Пол: мужчына
- Нацыянальнасць: беларус
- Адукацыя: вышэйшая духоўная
- Прафесія / месца працы: рымска-каталіцкі святар
- Дата смерці: 9 кастрычнiк 1929 г.
- Месца смерці: Польшча, г. Варшава
- Месца пахавання: Польшча, Бельскі павет, Кляшчэлі
- Дзе і кім арыштаваны: ДПУ
- Дата арышту: 31 травень 1922 г.
- Абвінавачанне: Контррэвалюцыйная дзейнасць
- Прысуд: ВМП (заменена на 5 гадоў зняволення)
- Месца адбывання: БССР, г. Мінск; РСФСР, г. Масква, Бутырская турма; РСФСР, г. Яраслаўль
- Дата вызвалення: 28 красавiк 1924 г.
- Падставы вызвалення: Абмен палітвязнямі
Біяграфія
[6(18).1.1884, в. Каранды Ашмянскага пав. Віленскай губ., цяпер Смаргонскі р-н Гродзенскай вобл. — 9.10.1929, Варшава], рыма-каталіцкі святар, перакладчык. Скончыў Віленскую духоўную каталіцкую семінарыю, Мітрапалітальную духоўную каталіцкую акадэмію ў Пецярбургу (1906). Пасвечаны ў святары ў 1907. Вучыўся ў Інсбруку (Аўстрыя, 1908—09), Мюнхене (1909—10). Быў святаром у парафіях Беларусі і Расіі. Спрыяў увядзенню бел. мовы ў жыццё касцёла. Да з’езду бел. ксяндзоў у Мінску ў 1917 падрыхтаваў рэферат «Беларускі рух і яго адносіны да жыцця касцельнага, а таксама да акцыі каталіцкай у Беларусі». З 1917 служыў у касцёлах Міншчыны. У 1922 узначаліў Мінскі дэканат. Выступіў супраць канфіскацыі касцёльнай маёмасці. Арыштаваны ДПУ 31.5.1922; прыгавораны да смяротнага пакарання, замененага 5 гадамі зняволення. Знаходзіўся ў зняволенні ў турмах Мінска, Масквы («Бутырка»), Яраслаўля. 28.4.1924 у выніку абмену палітвязняў перададзены польскім уладам. Канонік Пінскага капітула. Пераклаў на бел. мову кнігі Новага Запавету. Пахаваны ў Кляшчэлях Бельскага пав. (Польшча).