Розніца паміж версіямі "Хурсік Сымон Аляксеевіч (1902)"

Актуальная версія на 23:01, 12 лютага 2018

Крыніца: https://nekropole.info/en/Semen-Hursik-1544605

Дата нараджэння: 13 люты 1902 г.
Імя па-руску: Хурсик Семен Алексеевич
Варыянты імя: Хурсік Сямён Аляксеевіч
Месца нараджэння: Мінская губ., Ігуменскі павет (Мінская вобл., Пухавіцкі раён), в. Снусцік
Пол: мужчына
Нацыянальнасць: беларус
Сацыяльнае паходжанне: сялянскае
Адукацыя: вышэйшая
Прафесія / месца працы: сакратар часопіса "Маладняк"
Месца пражывання: БССР, г. Мінск

Дата смерці: 31 сакавiк 1972 г.
Месца смерці: г. Караганда

Арышты

Дзе і кім арыштаваны: ДПУ БССР
Дата арышту: 18 лiпень 1930 г.
Абвінавачанне: Шкодніцтва, антысавецкая агітацыя
Дата асуджэння: 10 красавiк 1931 г.
Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ
Артыкул: 58-4; 58-7; 58-10; 58-11 КК РСФСР
Прысуд: 5 гадоў высылкі
Месца адбывання: Іашкар-Ала
Дата рэабілітацыі: 13 кастрычнiк 1958 г.
Орган, які рэабілітаваў: Судовая калегія па крымінальных справах Вярхоўнага суда БССР

Дата арышту: 21 чэрвень 1947 г.
Прысуд: высылка
Месца адбывання: Какчэтаўская вобл., пас. Айдабул

Архіўная справа: КДБ РБ 20951-с
Крыніцы дадзеных: Картатэка Сталіна (Радыё Свабода); Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. II;

Біяграфія

псеўданім: С. Багун; 31.1(13.2).1902, в. Снусцік Ігуменскага пав. Мінскай губ., цяпер Пухавіцкі р-н Мінскай вобл. — 31.3.1972, Караганда], празаік, перакладчык. У 1925 скончыў у Мінску Белпедтэхнікум. Настаўнічаў у мяст. Валынцы на Полаччыне і ў Полацку; працаваў у рэдакцыі газ. «Чырвоная Полаччына». У 1930 атрымаў дыплом літаратурна-лінгвістычнага аддзялення педагагічнага ф-та БДУ.

Арыштаваны ДПУ БССР 19.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі»; прыгавораны 10.4.1931 да 5 гадоў высылкі ў Йашкар-Алу. Працаваў настаўнікам у Марыйскай і Чувашскай АССР, у Казахстане.

Ваяваў у гады вайны на 4-м Украінскім і 1-м Беларускім франтах; быў двойчы кантужаны. Пасля вайны вярнуўся да настаўніцкай працы.

Зноў арыштаваны 21.6.1947; высланы ў пас. Айдабул Какчэтаўскай вобл. Рэабілітаваны 13.10.1958. З 1964 жыў у Карагандзе. Да творчай працы не вярнуўся.

@@ Радок 11: / Радок 11: @@
 |сацыяльнае паходжанне=сялянскае
 |адукацыя=вышэйшая
+|прафесія / месца працы=сакратар часопіса "Маладняк"
+|месца пражывання=БССР, г. Мінск
 |дата смерці=31.03.1972
 |месца смерці=г. Караганда
@@ Радок 17: / Радок 19: @@
 |дзе і кім арыштаваны 1=ДПУ БССР
 |дата арышту 1=18.07.1930
+|абвінавачванне 1=Шкодніцтва, антысавецкая агітацыя
 |дата асуджэння 1=10.04.1931
+|кім асуджаны 1=Калегія АДПУ
+|артыкул 1=58-4; 58-7; 58-10; 58-11 КК РСФСР
 |прысуд 1=5 гадоў высылкі
 |месца адбываньня 1=Іашкар-Ала
@@ Радок 31: / Радок 36: @@
 [[Катэгорыя:Паэты і пісьменнікі]]
 [[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
+[[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]]
 ==Біяграфія==
-ХУРСІК Сямён Аляксеевіч, нар. 31.01.1902 у в. Слусьцік Пухавіцкага р-ну Менскай вобл., беларус, зь сялян, сакратар часопіса «Маладняк», г. Менск. Арыштаваны 30.07.18. Асуджаны 31.04.10 калегіяй ОГПУ за шкодніцтва, за а/с агітацыю паводле арт. 58-4,-7,-10,-11 на 5 гадоў высылкі, г. Яшкар-Ала. 58.10.13 справу пераглядала Суд. кал. па крым. справах Вярх. суда БССР. КГБ РБ 20951-с
+псеўданім: С. Багун; 31.1(13.2).1902, в. Снусцік Ігуменскага пав. Мінскай губ., цяпер Пухавіцкі р-н Мінскай вобл. — 31.3.1972, Караганда], празаік, перакладчык. У 1925 скончыў у Мінску Белпедтэхнікум. Настаўнічаў у мяст. Валынцы на Полаччыне і ў Полацку; працаваў у рэдакцыі газ. «Чырвоная Полаччына». У 1930 атрымаў дыплом літаратурна-лінгвістычнага аддзялення педагагічнага ф-та БДУ.
+Арыштаваны ДПУ БССР 19.7.1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі»; прыгавораны 10.4.1931 да 5 гадоў высылкі ў Йашкар-Алу. Працаваў настаўнікам у Марыйскай і Чувашскай АССР, у Казахстане.
+Ваяваў у гады вайны на 4-м Украінскім і 1-м Беларускім франтах; быў двойчы кантужаны. Пасля вайны вярнуўся да настаўніцкай працы.
+Зноў арыштаваны 21.6.1947; высланы ў пас. Айдабул Какчэтаўскай вобл. Рэабілітаваны 13.10.1958. З 1964 жыў у Карагандзе. Да творчай працы не вярнуўся.