Розніца паміж версіямі "Раманоўскі Мікалай Карлавіч (1900)"
д (→Біяграфія) |
|||
| (Не паказана 3 прамежкавыя версіі яшчэ аднаго ўдзельніка) | |||
| Радок 18: | Радок 18: | ||
}} | }} | ||
| + | [[Катэгорыя:Літаратурнае аб'яднанне Маладняк]] | ||
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | [[Катэгорыя:Фотаздымкі]] | ||
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | [[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | ||
[[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]] | [[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]] | ||
[[Катэгорыя:Паэты і пісьменнікі]] | [[Катэгорыя:Паэты і пісьменнікі]] | ||
| − | [[Катэгорыя:Літаратурнае аб'яднанне | + | [[Катэгорыя:Літаратурнае аб'яднанне Узвышша]] |
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
| + | Кузьма Чорны (сапр. Раманоўскі Мікалай Карлавіч) - беларускі празаік, драматург, публіцыст. | ||
| + | |||
| + | Нарадзіўся 11(24) чэрвеня 1900 ў маёнтку Лапацічы Слуцкага пав. Мінскай губ. Скончыў Цімкавіцкае народнае вучылішча, у 1916 паступіў у Нясвіжскую настаўніцкую семінарыю. Скончыць семінарыю не ўдалося, бо ў 1919 польскія ўлады яе зачынілі. Першыя артыкулы і вершы апублікаваў у 1920. У 1923 паступіў на літаратурнае аддзяленне педагагічнага ф-та БДУ, дзе правучыўся два курсы. | ||
| + | |||
| + | З 1923 член літаб’яднання «Маладняк». Яшчэ студэнтам у 1924 пачаў працаваць у газ. «Беларуская вёска». У 1925 выйшлі першыя кнігі — «Апавяданні» і «Срэбра жыцця». У 1926—31 быў старшынёй літаб’яднання «Узвышша». У 1932—37 — галоўны літкансультант кабінета маладога аўтара пры СП БССР. Член СП Беларусі з 1934. | ||
| + | |||
| + | Арыштаваны 14.10.1938. Прасядзеў у Мінскай турме 8 месяцаў, з іх 6 — у камеры-адзіночцы. Быў катаваны. Вызвалены 8.6.1939. Падчас арышту асьлеп, вымушаны быў пісаць свой раман "Пошукі будучыні" прыкладчваючы трафарэт, каб адчуваць літары. У камеры ягонае здароўе значна пагоршылася, што стала прычынай ягонай скорай смерці. | ||
| + | |||
| + | У 1941—44 знаходзіўся ў эвакуацыі (пераважна ў Маскве). Удзельнічаў у выданні газеты-плаката «Раздавім фашысцкую гадзіну». Летам 1944 вярнуўся ў Мінск, працаваў у рэдакцыі час. «Беларусь». Пахаваны на Вайсковых могілках у Мінску. У 2000 на Капыльшчыне адкрыты два мемарыяльныя знакі. | ||
Актуальная версія на 13:10, 25 лютага 2025
- Дата нараджэння: 24 чэрвень 1900 г.
- Варыянты імя: Кузьма Чорны
- Месца нараджэння: Мінская губ., Слуцкі павет, маёнтак Лапацічы (Мінская вобл., Капыльскі раён, в. Борка-Бялевічы)
- Пол: мужчына
- Адукацыя: няск. вышэйшая
- Прафесія / месца працы: Галоўны літкансультант кабінета маладога аўтара пры СП БССР
- Дата смерці: 22 лiстапад 1944 г.
- Месца смерці: г. Мінск
- Месца пахавання: Беларусь, г. Мінск, вайсковыя могілкі
- Дзе і кім арыштаваны: БССР, г. Мінск, НКУС БССР
- Мера стрымання: Арышт
- Дата арышту: 14 кастрычнiк 1938 г.
- Дата вызвалення: 8 чэрвень 1939 г.
Біяграфія
Кузьма Чорны (сапр. Раманоўскі Мікалай Карлавіч) - беларускі празаік, драматург, публіцыст.
Нарадзіўся 11(24) чэрвеня 1900 ў маёнтку Лапацічы Слуцкага пав. Мінскай губ. Скончыў Цімкавіцкае народнае вучылішча, у 1916 паступіў у Нясвіжскую настаўніцкую семінарыю. Скончыць семінарыю не ўдалося, бо ў 1919 польскія ўлады яе зачынілі. Першыя артыкулы і вершы апублікаваў у 1920. У 1923 паступіў на літаратурнае аддзяленне педагагічнага ф-та БДУ, дзе правучыўся два курсы.
З 1923 член літаб’яднання «Маладняк». Яшчэ студэнтам у 1924 пачаў працаваць у газ. «Беларуская вёска». У 1925 выйшлі першыя кнігі — «Апавяданні» і «Срэбра жыцця». У 1926—31 быў старшынёй літаб’яднання «Узвышша». У 1932—37 — галоўны літкансультант кабінета маладога аўтара пры СП БССР. Член СП Беларусі з 1934.
Арыштаваны 14.10.1938. Прасядзеў у Мінскай турме 8 месяцаў, з іх 6 — у камеры-адзіночцы. Быў катаваны. Вызвалены 8.6.1939. Падчас арышту асьлеп, вымушаны быў пісаць свой раман "Пошукі будучыні" прыкладчваючы трафарэт, каб адчуваць літары. У камеры ягонае здароўе значна пагоршылася, што стала прычынай ягонай скорай смерці.
У 1941—44 знаходзіўся ў эвакуацыі (пераважна ў Маскве). Удзельнічаў у выданні газеты-плаката «Раздавім фашысцкую гадзіну». Летам 1944 вярнуўся ў Мінск, працаваў у рэдакцыі час. «Беларусь». Пахаваны на Вайсковых могілках у Мінску. У 2000 на Капыльшчыне адкрыты два мемарыяльныя знакі.