Розніца паміж версіямі "Гуткоўскі Мікалай Макаравіч (1886)"
(Новая старонка: '{{Шаблон:Фармуляр |імя па-руску=Гутковский Николай Макарович |дата нараджэння=02.08.1886 |ст да...') |
|||
Радок 12: | Радок 12: | ||
[[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | [[Катэгорыя:Адкрыты спіс]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Партыйныя і дзяржаўныя дзеячы БССР]] | ||
+ | [[Катэгорыя:Навукоўцы і педагогі]] | ||
− | + | {{Шаблон:Рэпрэсаваныя сваякі | |
+ | |брат=[[Гуткоўскі Павал Макаравіч (1893)]] | ||
+ | }} | ||
==Біяграфія== | ==Біяграфія== | ||
+ | Мікалай Гуткоўскі - юрыст, публіцыст. У 1907—08 настаўнічаў у мяст. Багушэвічы Мінскай губ. У 1912 скончыў юрыдычны ф-т Варшаўскага ун-та. Пасля служачы ў Варшаве, Маскве. Падчас 1-й сусветнай вайны мабілізаваны; юрысконсульт штаба Румынскага фронту. У 1917—19 удзельнічаў у стварэнні бел. арганізацый у Адэсе. Нейкі час знаходзіўся ў складзе войск Врангеля ў Крыме. З чэрв. 1921 у Мінску. Працаваў у Наркамаце асветы БССР; адначасова з 1922 навуковы супрацоўнік Інбелкульта, выкладчык БДУ. У 1924—25 супрацоўнік Пастаяннага прадстаўніцтва БССР пры ўрадзе СССР. Пасля ў СНК БССР. Даследаваў крыніцы заканадаўства БССР, функцыянаванне цэнтральных органаў улады. Удзельнічаў у распрацоўцы бел. навуковай тэрміналогіі. Аўтар успамінаў і артыкулаў па гісторыі бел. культуры пачатку ХХ ст. Арыштаваны ДПУ БССР у 1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Рэабілітаваны пасмяротна. |
Актуальная версія на 01:12, 21 ліпеня 2018
- Дата нараджэння: 2 жнiвень 1886 г.
- Імя па-руску: Гутковский Николай Макарович
- Месца нараджэння: Мінская губ., Слуцкі павет (Мінская вобл., Слуцкі раён), в. Забелы
- Пол: мужчына
- Адукацыя: вышэйшая
- Дата расстрэлу: 8 люты 1938 г.
- Дата арышту: 1930 г.
Рэпрэсаваныя сваякі
Брат: Гуткоўскі Павал Макаравіч (1893)
Біяграфія
Мікалай Гуткоўскі - юрыст, публіцыст. У 1907—08 настаўнічаў у мяст. Багушэвічы Мінскай губ. У 1912 скончыў юрыдычны ф-т Варшаўскага ун-та. Пасля служачы ў Варшаве, Маскве. Падчас 1-й сусветнай вайны мабілізаваны; юрысконсульт штаба Румынскага фронту. У 1917—19 удзельнічаў у стварэнні бел. арганізацый у Адэсе. Нейкі час знаходзіўся ў складзе войск Врангеля ў Крыме. З чэрв. 1921 у Мінску. Працаваў у Наркамаце асветы БССР; адначасова з 1922 навуковы супрацоўнік Інбелкульта, выкладчык БДУ. У 1924—25 супрацоўнік Пастаяннага прадстаўніцтва БССР пры ўрадзе СССР. Пасля ў СНК БССР. Даследаваў крыніцы заканадаўства БССР, функцыянаванне цэнтральных органаў улады. Удзельнічаў у распрацоўцы бел. навуковай тэрміналогіі. Аўтар успамінаў і артыкулаў па гісторыі бел. культуры пачатку ХХ ст. Арыштаваны ДПУ БССР у 1930 па справе «Саюза вызвалення Беларусі». Рэабілітаваны пасмяротна.