Розніца паміж версіямі "Пічэта Уладзімір Іванавіч (1878)"

Актуальная версія на 17:34, 18 кастрычніка 2017

Дата нараджэння: 21 кастрычнiк 1878 г.
Імя па-руску: Пичета Владимир Иванович
Месца нараджэння: (Украіна) г. Палтава
Пол: мужчына
Нацыянальнасць: серб
Адукацыя: вышэйшая
Прафесія / месца працы: Гісторык, акадэмік БелАН

Дата смерці: 23 чэрвень 1947 г.
Месца смерці: РСФСР, г. Масква

Дзе і кім арыштаваны: РСФСР, г. Ленінград
Дата арышту: 13 верасень 1930 г.
Дата асуджэння: 8 жнiвень 1931 г.
Орган, які вынес прысуд: Калегія АДПУ СССР
Артыкул: 58-11 КК РСФСР
Прысуд: 5 гадоў ссылкі
Месца адбывання: г. Вятка; г. Варонеж
Дата вызвалення: 1935 г.
Падставы вызвалення: Перагляд справы
Дата рэабілітацыі: 20 лiпень 1967 г.
Орган, які рэабілітаваў: Вайсковая калегія Вярхоўнага суда СССР

Крыніцы дадзеных: Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. II

Біяграфія

Уладзімір Пічэта - гісторык, першы рэктар БДУ

Нарадзіўся 9(21).10.1878 г. у Палтаве, Украіна. У 1901 скончыў Маскоўскі ун-т. У 1910—11 прыват-дацэнт, у 1918—22 прафесар Маскоўскага ун-та. У 1918 абараніў доктарскую дысертацыю «Аграрная рэформа Жыгімонта-Аўгуста ў Літоўска-Рускай дзяржаве». Па прапанове ўрада БССР узначаліў Маскоўскую камісію па арганізацыі БДУ, з ліп. 1921 рэктар БДУ. Вывучаў гісторыю ВКЛ, Польшчы, Чэхіі, Сербіі, Балгарыі, Расіі XVI—XX ст. Апублікаваў каля 150 прац па гісторыі, гістарыяграфіі, археалогіі, архівазнаўстве, краязнаўстве, гісторыі права Беларусі. Адзін з арганізатараў Інбелкульта (аўтар яго статута) і БелАН. Акадэмік БелАН (1928).

У 1929 у СССР была сфабрыкавана т. зв. «акадэмічная справа» супраць акадэміка С.Ф.Платонава і іншых гісторыкаў. 13.9.1930 П. арыштаваны АДПУ СССР у Ленінградзе. Пастановай СНК БССР ад 6.12.1930 пазбаўлены звання акадэміка. Пастановай Калегіі АДПУ ад 8.8.1931 сасланы на 5 гадоў у Вятку. У чэрв. 1934 месца ссылкі заменена на Варонеж, дзе П. працаваў прафесарам у педагагічным інстытуце. У 1935 справа П. перагледжана, яму дазволілі жыць у Маскве.

Паводле адной з версій вызваленне было звязана з прыездам у Маскву былога аднакурсніка П. прэм’ер-міністра Чэхаславакіі Э.Бенеша. З 1937 працаваў у Інстытуце гісторыі АН СССР, дзе з 1939 узначаліў сектар славяназнаўства; адначасова быў загадчыкам кафедры зах. і паўдн. славян Маскоўскага ун-та. З 1941 разам з інстытутам у эвакуацыі ў Ташкенце. У 1946 з акадэмікам Б.Дз.Грэкавым заснаваў і стаў дырэктарам Інстытута славяназнаўства АН СССР. Акадэмік АН СССР.

@@ Радок 1: / Радок 1: @@
 {{Шаблон:Фармуляр
+|фотаздымак=Уладзімір Пічэта (1920-я).jpg
 |імя па-руску=Пичета Владимир Иванович
-|дата нараджэння=1878
+|дата нараджэння=21.10.1878
-|месца нараджэння=г. Палтава
+|месца нараджэння=(Украіна) г. Палтава
 |пол=мужчына
 |нацыянальнасць=серб
 |адукацыя=вышэйшая
 |прафесія / месца працы=Гісторык, акадэмік БелАН
+|дата смерці=23.06.1947
+|месца смерці=РСФСР, г. Масква
 |крыніцы дадзеных=[http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-ii/index_19719.html Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. II]
+|дзе і кім арыштаваны 1=РСФСР, г. Ленінград
 |дата арышту 1=13.09.1930
 |дата асуджэння 1=08.08.1931
@@ Радок 13: / Радок 17: @@
 |артыкул 1=58-11 КК РСФСР
 |прысуд 1=5 гадоў ссылкі
-|месца адбываньня 1=г. Вятка
+|месца адбываньня 1=г. Вятка; г. Варонеж
 |дата вызвалення 1=1935
 |падставы вызвалення 1=Перагляд справы
@@ Радок 21: / Радок 25: @@
 [[Катэгорыя:Адкрыты спіс]]
+[[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]]
+[[Катэгорыя:Навукоўцы і педагогі]]
+[[Катэгорыя:Акадэмічная справа]]
+[[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
+==Біяграфія==
+Уладзімір Пічэта - гісторык, першы рэктар БДУ
+Нарадзіўся 9(21).10.1878 г. у Палтаве, Украіна. У 1901 скончыў Маскоўскі ун-т. У 1910—11 прыват-дацэнт, у 1918—22 прафесар Маскоўскага ун-та. У 1918 абараніў доктарскую дысертацыю «Аграрная рэформа Жыгімонта-Аўгуста ў Літоўска-Рускай дзяржаве». Па прапанове ўрада БССР узначаліў Маскоўскую камісію па арганізацыі БДУ, з ліп. 1921 рэктар БДУ. Вывучаў гісторыю ВКЛ, Польшчы, Чэхіі, Сербіі, Балгарыі, Расіі XVI—XX ст. Апублікаваў каля 150 прац па гісторыі, гістарыяграфіі, археалогіі, архівазнаўстве, краязнаўстве, гісторыі права Беларусі. Адзін з арганізатараў Інбелкульта (аўтар яго статута) і БелАН. Акадэмік БелАН (1928).
+У 1929 у СССР была сфабрыкавана т. зв. «акадэмічная справа» супраць акадэміка С.Ф.Платонава і іншых гісторыкаў. 13.9.1930 П. арыштаваны АДПУ СССР у Ленінградзе. Пастановай СНК БССР ад 6.12.1930 пазбаўлены звання акадэміка. Пастановай Калегіі АДПУ ад 8.8.1931 сасланы на 5 гадоў у Вятку. У чэрв. 1934 месца ссылкі заменена на Варонеж, дзе П. працаваў прафесарам у педагагічным інстытуце. У 1935 справа П. перагледжана, яму дазволілі жыць у Маскве.
-==Біяграфія==
+Паводле адной з версій вызваленне было звязана з прыездам у Маскву былога аднакурсніка П. прэм’ер-міністра Чэхаславакіі Э.Бенеша. З 1937 працаваў у Інстытуце гісторыі АН СССР, дзе з 1939 узначаліў сектар славяназнаўства; адначасова быў загадчыкам кафедры зах. і паўдн. славян Маскоўскага ун-та. З 1941 разам з інстытутам у эвакуацыі ў Ташкенце. У 1946 з акадэмікам Б.Дз.Грэкавым заснаваў і стаў дырэктарам Інстытута славяназнаўства АН СССР. Акадэмік АН СССР.