Розніца паміж версіямі "Хіраска Уладзімір Рыгоравіч (1874)"
 
(Не паказана5 прамежкавых версій таго ж удзельніка)
Радок 1: Радок 1:
 
{{Шаблон:Фармуляр
 
{{Шаблон:Фармуляр
 +
|фотаздымак=Уладзімір Хіраска 3.jpg
 
|дата нараджэння=1874
 
|дата нараджэння=1874
−
|месца нараджэння=г. Мінск
+
|месца нараджэння=г. Падольск
 
|пол=мужчына
 
|пол=мужчына
 
|нацыянальнасць=рускі
 
|нацыянальнасць=рускі
 +
|сацыяльнае паходжанне=духавенства
 +
|адукацыя=сярэдняя духоўная
 
|прафесія / месца працы=Настаяцель царквы "Усіх смуткуючых радасць"
 
|прафесія / месца працы=Настаяцель царквы "Усіх смуткуючых радасць"
 
|месца пражывання=БССР, г. Мінск
 
|месца пражывання=БССР, г. Мінск
Радок 25: Радок 28:
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 
[[Катэгорыя:Праваслаўныя святары]]
 
[[Катэгорыя:Праваслаўныя святары]]
−
[[Катэгорыя:Кривонос Ф. Синодик за веру и Церковь Христову пострадавших в Минской епархии (1818-1851 годы)]]
+
[[Катэгорыя:Кривонос Ф. Синодик за веру и Церковь Христову пострадавших в Минской епархии]]
 +
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
  
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
 +
[[File:Уладзімір Хіраска 4.jpg|250px|thumb|Уладзімір Хіраска з сям'ёй]]
 +
Хіраска Уладзімір Рыгоравіч - пратаіерэй.
 +
 +
Нарадзіўся ў 1874 годзе ў Падольску ў сям'і святара. Пасля сканчэння Падольскай духоўнай семінарыі працаваў настаўнікам царкоўна-прыходскіх школ у Беларусі, служыў у вясковых прыходах.
 +
 +
Пасля жаніцьбы ў 1899 годзе быў рукапакладзены ў святара. Служыў у вясковых храмах - у царкве Узнясення Гасподня ў вёсцы Амельна Ігуменскага павета Мінскай губерніі (1899-1907), затым у Георгіеўскай царкве вёскі Юрэвічы таго ж павета (1907-1911).
  
−
Хіраска Уладзімір Рыгоравіч - пратаіерэй.
+
З 1911 года стаў настаяцелем царквы іконы Божай Маці "Усіх Смуткуючых радасць" у Мінску (разбурана ў 1929 г. пры будаўніцтве Дома Урада), якая дзейнічала пры вучэльні сляпых. Адначасова выкладаў Закон Божы ў мужчынскай і жаночай гімназіях горада, а таксама працаваў у Мінскім Епархіальным Апякунстве беднымі духоўнага звання.
 +
 
 +
Пасля рэвалюцыі айцец Уладзімір працягваў служыць у Мінску. Яго двойчы арыштоўвалі ў 1919 годзе, але абодва разы вызвалялі.
 +
 
 +
У 1925 годзе з Мінска быў высланы мітрапаліт [[Паеўскі Міхаіл Львовіч (1879)|Мелхіседэк (Паеўскі)]]. Тады Уладзімір Хіраска разам з веруючымі звяртаўся ў розныя інстанцыі з просьбай не высылаць мітрапаліта. Пратаіерэя Уладзіміра Хіраска арыштавалі 29 снежня 1925 года, прад'явіўшы хлуслівае абвінавачванне ў сувязях з польскім Генеральным Консульствам. У сакавіку 1926 года яго прымусілі пакінуць Мінск і ён быў накіраваны ў адміністратыўную ссылку ў горад Арол на тры гады. У Мінск вярнуўся толькі вясной 1929 года. Зноўку пачаў служыць пры царкве іконы "Усіх Смуткуючых радасць".
 +
 
 +
[[File:Уладзімір Хіраска 2.jpg|400px|thumb|Турэмны здымак]]
 +
26 сакавіка 1929 г. Уладзіміра Хіраска арыштаваны ў другі раз. Падставай для арыштую стаў ананімны артыкул-данос, надрукаваны ў газете "Рабочы", у якой айца Уладзіміра галаслоўна абвінавачвалі ў контррэвалюцыйнай дзейнасці. Падчас знаходжання ў турме ў У. Хіраска рэзка пагоршыўся зрок, таму ён двойчы звяртаўся да турэмнага кіраўніцтва з просьбай прывесці доктара, але так і не атрымаў адказа. 29 ліпеня 1929 года яго выслалі ў Сібір. За тры гады лагернага жыцця ён амал аслеп. У 1932 годзе быў вызвалены. Але будучы цяжка хворым, Уладзімір Хіраска памёр парз некалькі месяцаў.
  
−
Нарадзіўся ў 1874 годзе ў Мінску. Настаяцель царквы "Усіх смуткуючых радасць" пры вучэльні сляпых у Мінску (разбурана ў 1929 г. пры будаўніцтве Дома Урада).
+
У 1999 годзе пратаіерэй Уладзімір Хіраска быў кананізаваны як мясцовы святы Беларускай Праваслаўнай Царквы.
  
−
Арыштаваны 29 снежня 1925 г. за тое, што меў стасункі з мітрапалітам Мелхіседэкам. Быў высланы на 3 гады ў г. Арол. Па вяртанні ў Мінск, 26 сакавіка 1929 г. арыштаваны ў другі раз. Высланы на 3 гады ў Сібір. Памёр у 1933 г. з-за падарванага ў турмах здароўя.
+
У 2000 на юбілейным Архіерэйскім саборы РПЦ па прадстаўленні Беларускага Экзархата айцец Уладзімір быў прылічаны да новамучанікаў і вызнаўцаў Расійскіх для агульнацаркоўнага пахвалення.
  
−
ХІРАСКА Ўладзімер Рыгоравіч, нар. 1874 у г. Менск, расеец, служка культу, г. Менск. Арыштаваны 29.03.26. Асуджаны 29.07.26 «асобай нарадай» за а/с агітацыю паводле арт. 58-10 КК РСФСР на ссылку на 3 гады, Сібір. 89.08.28 справу перагл. Пракурор БССР. Па адбыцьці высылкі пазбаўлены права жыць у 12 гарадах СССР. КГБ БССР 32934-с
+
У Мінску з 1 верасня 2015 года  дзейнічае храм у гонар свяшчэннапакутніка Уладзіміра Хіраска. Прыход канцэнтруе свае высілкі на працы са сляпымі людзьмі, дапамагаючы адаптавацца ў храме, царкоўнай і сацыяльнай дзейнасці.
 +
<gallery>
 +
File:Уладзімір Хіраска 5.jpg|Уладзімір Хіраска з жонкай Марыяй Цітаўнай
 +
File:Уладзімір Хіраска.jpg|Ікона ў гонар святога Уладзіміра Хіраска
 +
</gallery>

Актуальная версія на 01:06, 18 жніўня 2018

Уладзімір Хіраска 3.jpg
  • Дата нараджэння: 1874 г.
  • Месца нараджэння: г. Падольск
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: рускі
  • Сацыяльнае паходжанне: духавенства
  • Адукацыя: сярэдняя духоўная
  • Прафесія / месца працы: Настаяцель царквы "Усіх смуткуючых радасць"
  • Месца пражывання: БССР, г. Мінск
  • Дата смерці: 1933 г.
Арышты
  • Дата арышту: 29 снежань 1925 г.
  • Прысуд: 3 гады высылкі
  • Месца адбывання: РСФСР, г. Арол
  • Дата арышту: 26 сакавiк 1929 г.
  • Абвінавачанне: Антысавецкая агітацыя
  • Дата асуджэння: 26 лiпень 1929 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада
  • Артыкул: 58-10 КК РСФСР
  • Прысуд: 3 гады высылкі
  • Месца адбывання: Сібір
  • Дата рэабілітацыі: 28 жнiвень 1989 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Пракуратура БССР

Біяграфія

Уладзімір Хіраска з сям'ёй

Хіраска Уладзімір Рыгоравіч - пратаіерэй.

Нарадзіўся ў 1874 годзе ў Падольску ў сям'і святара. Пасля сканчэння Падольскай духоўнай семінарыі працаваў настаўнікам царкоўна-прыходскіх школ у Беларусі, служыў у вясковых прыходах.

Пасля жаніцьбы ў 1899 годзе быў рукапакладзены ў святара. Служыў у вясковых храмах - у царкве Узнясення Гасподня ў вёсцы Амельна Ігуменскага павета Мінскай губерніі (1899-1907), затым у Георгіеўскай царкве вёскі Юрэвічы таго ж павета (1907-1911).

З 1911 года стаў настаяцелем царквы іконы Божай Маці "Усіх Смуткуючых радасць" у Мінску (разбурана ў 1929 г. пры будаўніцтве Дома Урада), якая дзейнічала пры вучэльні сляпых. Адначасова выкладаў Закон Божы ў мужчынскай і жаночай гімназіях горада, а таксама працаваў у Мінскім Епархіальным Апякунстве беднымі духоўнага звання.

Пасля рэвалюцыі айцец Уладзімір працягваў служыць у Мінску. Яго двойчы арыштоўвалі ў 1919 годзе, але абодва разы вызвалялі.

У 1925 годзе з Мінска быў высланы мітрапаліт Мелхіседэк (Паеўскі). Тады Уладзімір Хіраска разам з веруючымі звяртаўся ў розныя інстанцыі з просьбай не высылаць мітрапаліта. Пратаіерэя Уладзіміра Хіраска арыштавалі 29 снежня 1925 года, прад'явіўшы хлуслівае абвінавачванне ў сувязях з польскім Генеральным Консульствам. У сакавіку 1926 года яго прымусілі пакінуць Мінск і ён быў накіраваны ў адміністратыўную ссылку ў горад Арол на тры гады. У Мінск вярнуўся толькі вясной 1929 года. Зноўку пачаў служыць пры царкве іконы "Усіх Смуткуючых радасць".

Турэмны здымак

26 сакавіка 1929 г. Уладзіміра Хіраска арыштаваны ў другі раз. Падставай для арыштую стаў ананімны артыкул-данос, надрукаваны ў газете "Рабочы", у якой айца Уладзіміра галаслоўна абвінавачвалі ў контррэвалюцыйнай дзейнасці. Падчас знаходжання ў турме ў У. Хіраска рэзка пагоршыўся зрок, таму ён двойчы звяртаўся да турэмнага кіраўніцтва з просьбай прывесці доктара, але так і не атрымаў адказа. 29 ліпеня 1929 года яго выслалі ў Сібір. За тры гады лагернага жыцця ён амал аслеп. У 1932 годзе быў вызвалены. Але будучы цяжка хворым, Уладзімір Хіраска памёр парз некалькі месяцаў.

У 1999 годзе пратаіерэй Уладзімір Хіраска быў кананізаваны як мясцовы святы Беларускай Праваслаўнай Царквы.

У 2000 на юбілейным Архіерэйскім саборы РПЦ па прадстаўленні Беларускага Экзархата айцец Уладзімір быў прылічаны да новамучанікаў і вызнаўцаў Расійскіх для агульнацаркоўнага пахвалення.

У Мінску з 1 верасня 2015 года дзейнічае храм у гонар свяшчэннапакутніка Уладзіміра Хіраска. Прыход канцэнтруе свае высілкі на працы са сляпымі людзьмі, дапамагаючы адаптавацца ў храме, царкоўнай і сацыяльнай дзейнасці.

  • Уладзімір Хіраска з жонкай Марыяй Цітаўнай

  • Ікона ў гонар святога Уладзіміра Хіраска