Дубоўка Уладзімір Мікалаевіч (1900)

Дата нараджэння: 2 лiпень 1900 г.
Варыянты імя: Дубовка Владимир Николаевич; Дубовко
Месца нараджэння: Віленская губерня, Вілейскі павет, в. Агароднікі
Пол: мужчына
Нацыянальнасць: беларус
Адукацыя: вышэйшая
Прафесія / месца працы: Першы рэдактар часопіса "Беларускі піянер", рэдактар "Збору законаў і загадаў Рабоча-Сялянскага ўрада Саюза ССР"
Месца пражывання: г. Масква

Дата смерці: 20 сакавiк 1976 г.
Месца смерці: г. Масква

Арышты

Дзе і кім арыштаваны: АДПУ СССР, г. Масква, Крэмль
Дата арышту: 20 лiпень 1930 г.
Абвінавачанне: Справа "Саюз вызвалення Беларусі"
Дата асуджэння: 10 красавiк 1931 г.
Прысуд: 5 гадоў ссылкі; у ліпені 1935 г. працягнуты на 2 гады
Месца адбывання: г. Яранск

Дзе і кім арыштаваны: Чувашская АССР, г. Чэбаксары, вул. Чэбаксарская, д. 23.
Дата арышту: 28 лiпень 1937 г.
Абвінавачанне: З'яўляўся членам контррэвалюцыйнай арганізацыі, распаўсюджваў паклёп на партыю і савецкую ўладу
Дата асуджэння: 16 лiстапад 1937 г.
Артыкул: 58-10-1; 58-11 КК РСФСР
Прысуд: 10 гадоў ППЛ
Месца адбывання: Кіраўская вобласць; Чувашыя; Далёкі Усход
Дата рэабілітацыі: 23 травень 1956 г.

Дзе і кім арыштаваны: Грузінская ССР, Зугдзідскі р-н., Наразенскі чайсаўгас
Дата арышту: 4 люты 1949 г.
Абвінавачанне: З'яўляўся членам нелегальнай контррэвалюцыйнай нацыяналістычнай арганізацыі "Саюз вызвалення беларусаў"
Дата асуджэння: 6 красавiк 1949 г.
Артыкул: 58-10-1; 58-11 КК РСФСР
Прысуд: 25 гадоў ссылкі
Падставы вызвалення: недаказанасць прад'яўленага абвінавачання
Дата рэабілітацыі: 13 лiстапад 1957 г.

Архіўная справа: РГУ ГИА ЧР, Ф. 2669, оп.3, д.895, 896
Крыніцы дадзеных: Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I; Ахвяры палітычнага тэрора ў СССР (База дадзеных)

Рэпрэсаваныя сваякі

Брат: Дубоўка Іосіф Мікалаевіч (1910)

Біяграфія

Дубоўка Уладзімір Мікалаевіч (літаратурныя псеўданімы: Ганна Аршыца; Уладзімір Гайдукевіч; Уладзімір Гайдуковіч; Бладысь Дубоўка; Уладзік Павадыр; Тупяец) — беларускі пісьменнік, паэт, перакладчык, літаратурны крытык.

Нарадзіўся 2 (15) ліпеня 1900 г. у в. Агароднікі (па іншай версіі - у суседняй вёсцы Манькавічы) Вілейскага павета Віленскай губерні (зараз — Пастаўскі раён Віцебскай вобласці). У 1915 г. сям'я пераехала ў Маскву. У 1918 г. скончыў Нова-Вілейскую настаўніцкую семінарыю, у 1924 г. — Вышэйшы літаратурна-мастацкі інстытут імя В. Брусава.

У 1922—25 гг. працаваў рэдактарам беларускага выдання «Весніка ЦВК, СНК і СПА Саюза ССР», адначасова адказным сакратаром прадстаўніцтва БССР пры Урадзе СССР. У 1924—27 гг. — выкладчык беларускай мовы ў Камуністычным універсітэце народаў Захаду. У 1926—30 гг. —рэдактар «Збору законаў і загадаў Рабоча-Сялянскага ўраду Саюза ССР».

Язэп Пушча, Уладзімір Дубоўка, Андрэй Александровіч, 1924-25 гг.

У 1920-х гадах стаў адным з вядучых беларускіх паэтаў незалежніцкай арыентацыі. Нягледзячы на тое, што пастаянна жыў у Маскве, браў актыўны ўдзел у беларускім літаратурным руху — член літаб’яднанняў «Маладняк», «Узвышша». Першы рэдактар часопіса «Беларускі піянер». Каб пазбегнуць цэнзуры, некаторыя вершы друкаваў у заходнебеларускім часопісе «Беларуская культура».

20.07.1930 г. арыштаваны ў Крамлі па справе «Саюза вызвалення Беларусі» і змешчаны ў мінскую турму. 10.04.1931 г. асуджаны на 5 гадоў ссылкі ў г. Яранск. Разам з ім прыехала і жонка Марыя Пятроўна з сынам Альгердам. Працаваў сакратаром у Яранскім раённым спажывецкім саюзе. Пазней быў накіраваны ў в. Шэшурга, а затым у г. Чэбаксары. У ліпені 1935 г. тэрмін ссылкі падоўжаны на 2 гады. Пасля вызвалення працаваў Працаваў сакратаром ведамаснага арбітража Чувашсаюза, пражываў у г. Чэбаксары (Чувашская АССР) па адрэсе вул. Чэбаксарская, д. 23.

28 ліпеня 1937 г. быў паўторна арыштаваны і змешчаны ва ўнутраную турму НКУС ЧАССР. Спецтройка пры НКУС ЧАССР прыгаварыў 16 лістапада 1937 г. Уладзіміра Дубоўку да 10 гадоў ППЛ. Пакаранне адбываў у Кіраўскай вобласці, Чувашыі, на Далёкім Усходзе. Пасля вызвалення апынуўся ў г. Зугдзідзі (Грузінская ССР), дзе працаваў бухгалтарам Наразенскага чайсаўгаса. Зноў арыштаваны 4 лютага 1949 г. і змешчаны пад варту ва ўнутраную турму МДБ Тбілісі па абвінавачанні ва ўдзеле у нелегальнай контррэвалюцыйнай нацыяналістычнай арганізацыі "Саюз вызвалення беларусаў". Асуджаны Асобай Нарадай пры МДБ СССР 6 красавіка 1949 г. да 25 гадоў зняволення. Пакаранне адбываў у Краснаярскім краі. Працаваў цесляром ў п. Почат Абанскага раёна.

Па другім прысудзе рэабілітаваны 23 траўня 1956 г., па трэцім — 13 верасня 1957 г. Па гэтых прысудах крымінальныя справы захоўваюцца ў Дзяржаўным Архіве Чувашскай Рэспублікі. Канчаткова рэабілітаваны 15 лістапада 1957 г.

Пасля вызвалення і рэабілітацыі жыў у Маскве і аднавіў літаратурную дзейнасць. З 1958 г. — член Саюза пісьменнікаў Беларусі, у 1962 г. стаў лаўрэатам літаратурнай прэміі імя Я. Купалы.