Розніца паміж версіямі "Александровіч Андрэй Іванавіч (1906)"

 
 
(Не паказана 8 прамежкавых версій 2 удзельнікаў)
Радок 1: Радок 1:
 
{{Шаблон:Фармуляр
 
{{Шаблон:Фармуляр
−
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]
+
|фотаздымак=Aleksandrowicz Andrei.jpg
−
|дата асуджэння 1=22.04.1939
+
|імя па-руску=Алекандрович Андрей Иванович
−
|дата нараджэння=00.01.1906
+
|дата нараджэння=09.01.1906
 +
|месца нараджэння=г. Мінск
 +
|пол=мужчына
 
|нацыянальнасць=беларус
 
|нацыянальнасць=беларус
−
|сацыяльнае паходжанне=з рабочых
+
|сацыяльнае паходжанне=пралетарскае
−
|месца нараджэння=у г. Менск
+
|адукацыя=вышэйшая
 +
|прафесія / месца працы=Пісьменнік; дырэктар Інстытута мовы БелАН
 +
|месца пражывання=БССР, г. Мінск, вул. Савецкая, д. 168, кв. 54
 +
|партыйнасць=кандыдат у члены ЦК КП(б)Б
 +
|дата смерці=06.01.1963
 +
|месца смерці=РСФСР, Маскоўская вобл.
 +
|месца пахавання=Беларусь, г. Мінск, Маскоўскія могілкі
 +
|архіўная справа=КДБ БССР 5654-с
 +
|крыніцы дадзеных=[http://www.svaboda.org/a/24812245.html Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]; [http://www.marakou.by/by/davedniki/represavanyya-litaratary/tom-i?id=19216 Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі, т. I]
 
|дата арышту 1=02.07.1938
 
|дата арышту 1=02.07.1938
−
|архіўная справа=КГБ БССР 5654-с
+
|абвінавачванне 1=Член антысавецкай нацыяналістычнай арганізацыі, шпіёнская дзейнасць
 +
|дата асуджэння 1=22.04.1939
 +
|артыкул 1=58-6; 58-8 КК БССР
 +
|прысуд 1=15 гадоў ППЛ
 +
|месца адбываньня 1=РСФСР, г. Нарыльск
 +
|дата вызвалення 1=1947
 +
|дата арышту 2=26.02.1949
 +
|дата асуджэння 2=08.06.1949
 +
|кім асуджаны 2=Асобая нарада пры НКУС
 +
|прысуд 2=ссылка на пасяленне
 +
|месца адбываньня 2=РСФСР, Краснаярскі край
 +
|дата рэабілітацыі 2=25.11.1955
 +
|кім рэабілітаваны 2=Пленум Вярхоўнага суда СССР
 
}}
 
}}
  
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
 
[[Катэгорыя:Картатэка Сталіна (Радыё Свабода)]]
−
[[Катэгорыя:Акрыты спіс]]
+
[[Катэгорыя:Маракоў Л.У. Рэпрэсаваныя літаратары, навукоўцы, работнікі асветы, грамадскія і культурныя дзеячы Беларусі]]
 +
[[Катэгорыя:Фотаздымкі]]
 +
[[Катэгорыя:Паэты і пісьменнікі]]
  
 
==Біяграфія==
 
==Біяграфія==
 +
[[File:Puszcza Dubouka Aleksandrovica.jpg|400px|thumb|[[Плашчынскі Іосіф Паўлавіч (1902)|Язэп Пушча]], [[Дубоўка Уладзімір Мікалаевіч (1900)|Уладзімір Дубоўка]], [[Александровіч Андрэй Іванавіч (1906)|Андрэй Александровіч]], 1924-25 гг.]]
 +
АЛЕКСАНДРОВІЧ Андрэй Іванавіч, нар. 00.01.1906 у г. Менск, беларус, з рабочых, пісьменьнік, Саюз пісьменьнікаў БССР. Жыў: Менск, вул. Савецкая 168, кв. 54. Арыштаваны 38.07.02. Асуджаны 39.04.22 судовым ворганам як член а/с нацыянал. арг., за шпіёнскую дзейнасьць паводле арт. 58-6,17-58-8 на 5 гадоў ППЛ, на 5 гадоў паразы ў правох, Нарыльлаг. 08.06.1949 «асобай нарадай» прысуджаны да ссылкі на пасяленьне ў Краснаярскі край. 55.11.25 Пленум Вярх. суда СССР. КГБ БССР 5654-с
  
−
АЛЕКСАНДРОВІЧ Андрэй Іванавіч, нар. 00.01.1906 у г. Менск, беларус, з рабочых, пісьменьнік, Саюз пісьменьнікаў БССР. Жыў: Менск, вул. Савецкая 168, кв. 54. Арыштаваны 38.07.02. Асуджаны 39.04.22 судовым ворганам як член а/с нацыянал. арг., за шпіёнскую дзейнасьць паводле арт. 58-6,17-58-8 на 5 гадоў ППЛ, на 5 гадоў паразы ў правох, Нарыльлаг. 08.06.1949 «асобай нарадай» прысуджаны да ссылкі на пасяленьне ў Краснаярскі край. 55.11.25 Пленум Вярх. суда СССР. КГБ БССР 5654-с
+
[псеўданімы: А.А-віч, А.Андр., Андр. Ал-іч, А.Худніцкі, Чыгуначнік Бэцін; 9(22).1.1906, Мінск — 6.1.1963, Падмаскоўе], паэт, перакладчык, публіцыст, член-карэспандэнт АН БССР. Сярэднюю і вышэйшую адукацыю атрымаў у Мінску: скончыў МБПТ (1925), БДУ (1930). Яшчэ ў гады 1-й сусветнай вайны стаў удзельнікам хору У.Тэраўскага. Наведваў «Беларускую хатку». Адзін з арганізатараў літаратурнага аб’яднання «Маладняк». У 1925 рэдактар час. «Малады араты», працаваў у рэдакцыях розных рэгіянальных і мінскіх выданняў («Наш працаўнік», «Чырвоная Полаччына», «Бальшавік Беларусі», «Заклік»). Першыя паэтычныя зборнікі «Па беларускім бруку», «Прозалаць». Кар’ера А. развівалася даволі паспяхова: у 1934—37 намеснік старшыні праўлення СП БССР, дырэктар Інстытута мовы БелАН, у 1931—37 член ЦВК БССР, у 1936—37 кандыдат у члены ЦК КП(б)Б. У 1930-я ў час цкавання бел. руху далучыўся да гэтай кампаніі. У паэме «Цені на сонцы» (1930) «выкрыў» вядомых бел. літаратараў і вучоных. Разгромным у дачыненні да бел. літаратуры было і яго выступленне на ІІІ пленуме праўлення СП СССР. Вылучыўся ў русіфікацыі бел. мовы — у падрыхтаваным пад яго рэдакцыяй «Руска-беларускім слоўніку» (1937) былі парушаны лексічныя нормы бел. мовы. Але карная машына не абмінула і яго. Першы раз арыштаваны 2.7.1938 і асуджаны на 15 гадоў лагераў; у 1938—47 на Крайняй Поўначы, працаваў на будоўлі Нарыльскага металургічнага камбіната. Тэрмін зняволення быў скарочаны да 8 гадоў, і ў 1947 ён выйшаў на волю. У 1947—48 — літсупрацоўнік шматтыражкі Мінскага трактарнага завода, але ў 1948 яму забаранілі працаваць у друку, нейкі час быў брыгадзірам будаўнікоў. Зноў арыштаваны 26.2.1949 і сасланы ў Краснаярскі край. Рэабілітаваны ў 1955. Потым жыў і працаваў у Мінску. Памёр у санаторыі ў Падмаскоўі. Пахаваны ў Мінску.

Актуальная версія на 00:45, 13 лютага 2018

Aleksandrowicz Andrei.jpg
  • Дата нараджэння: 9 студзень 1906 г.
  • Імя па-руску: Алекандрович Андрей Иванович
  • Месца нараджэння: г. Мінск
  • Пол: мужчына
  • Нацыянальнасць: беларус
  • Сацыяльнае паходжанне: пралетарскае
  • Адукацыя: вышэйшая
  • Прафесія / месца працы: Пісьменнік; дырэктар Інстытута мовы БелАН
  • Месца пражывання: БССР, г. Мінск, вул. Савецкая, д. 168, кв. 54
  • Партыйнасць: кандыдат у члены ЦК КП(б)Б
  • Дата смерці: 6 студзень 1963 г.
  • Месца смерці: РСФСР, Маскоўская вобл.
  • Месца пахавання: Беларусь, г. Мінск, Маскоўскія могілкі
Арышты
  • Дата арышту: 2 лiпень 1938 г.
  • Абвінавачанне: Член антысавецкай нацыяналістычнай арганізацыі, шпіёнская дзейнасць
  • Дата асуджэння: 22 красавiк 1939 г.
  • Артыкул: 58-6; 58-8 КК БССР
  • Прысуд: 15 гадоў ППЛ
  • Месца адбывання: РСФСР, г. Нарыльск
  • Дата вызвалення: 1947 г.
  • Дата арышту: 26 люты 1949 г.
  • Дата асуджэння: 8 чэрвень 1949 г.
  • Орган, які вынес прысуд: Асобая нарада пры НКУС
  • Прысуд: ссылка на пасяленне
  • Месца адбывання: РСФСР, Краснаярскі край
  • Дата рэабілітацыі: 25 лiстапад 1955 г.
  • Орган, які рэабілітаваў: Пленум Вярхоўнага суда СССР

Біяграфія

Язэп Пушча, Уладзімір Дубоўка, Андрэй Александровіч, 1924-25 гг.

АЛЕКСАНДРОВІЧ Андрэй Іванавіч, нар. 00.01.1906 у г. Менск, беларус, з рабочых, пісьменьнік, Саюз пісьменьнікаў БССР. Жыў: Менск, вул. Савецкая 168, кв. 54. Арыштаваны 38.07.02. Асуджаны 39.04.22 судовым ворганам як член а/с нацыянал. арг., за шпіёнскую дзейнасьць паводле арт. 58-6,17-58-8 на 5 гадоў ППЛ, на 5 гадоў паразы ў правох, Нарыльлаг. 08.06.1949 «асобай нарадай» прысуджаны да ссылкі на пасяленьне ў Краснаярскі край. 55.11.25 Пленум Вярх. суда СССР. КГБ БССР 5654-с

[псеўданімы: А.А-віч, А.Андр., Андр. Ал-іч, А.Худніцкі, Чыгуначнік Бэцін; 9(22).1.1906, Мінск — 6.1.1963, Падмаскоўе], паэт, перакладчык, публіцыст, член-карэспандэнт АН БССР. Сярэднюю і вышэйшую адукацыю атрымаў у Мінску: скончыў МБПТ (1925), БДУ (1930). Яшчэ ў гады 1-й сусветнай вайны стаў удзельнікам хору У.Тэраўскага. Наведваў «Беларускую хатку». Адзін з арганізатараў літаратурнага аб’яднання «Маладняк». У 1925 рэдактар час. «Малады араты», працаваў у рэдакцыях розных рэгіянальных і мінскіх выданняў («Наш працаўнік», «Чырвоная Полаччына», «Бальшавік Беларусі», «Заклік»). Першыя паэтычныя зборнікі «Па беларускім бруку», «Прозалаць». Кар’ера А. развівалася даволі паспяхова: у 1934—37 намеснік старшыні праўлення СП БССР, дырэктар Інстытута мовы БелАН, у 1931—37 член ЦВК БССР, у 1936—37 кандыдат у члены ЦК КП(б)Б. У 1930-я ў час цкавання бел. руху далучыўся да гэтай кампаніі. У паэме «Цені на сонцы» (1930) «выкрыў» вядомых бел. літаратараў і вучоных. Разгромным у дачыненні да бел. літаратуры было і яго выступленне на ІІІ пленуме праўлення СП СССР. Вылучыўся ў русіфікацыі бел. мовы — у падрыхтаваным пад яго рэдакцыяй «Руска-беларускім слоўніку» (1937) былі парушаны лексічныя нормы бел. мовы. Але карная машына не абмінула і яго. Першы раз арыштаваны 2.7.1938 і асуджаны на 15 гадоў лагераў; у 1938—47 на Крайняй Поўначы, працаваў на будоўлі Нарыльскага металургічнага камбіната. Тэрмін зняволення быў скарочаны да 8 гадоў, і ў 1947 ён выйшаў на волю. У 1947—48 — літсупрацоўнік шматтыражкі Мінскага трактарнага завода, але ў 1948 яму забаранілі працаваць у друку, нейкі час быў брыгадзірам будаўнікоў. Зноў арыштаваны 26.2.1949 і сасланы ў Краснаярскі край. Рэабілітаваны ў 1955. Потым жыў і працаваў у Мінску. Памёр у санаторыі ў Падмаскоўі. Пахаваны ў Мінску.